نسیم بیداری: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '</ref>.' به '</ref>') |
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>') |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
'''نسيم بيدارى''' كه نام كامل آن، «نسيم رحمت، پاسخهاى اهل سنت به شبهههاى وهابيت» است، از آثار حسين (ابوسجاد) اسحاقى مىباشد. | '''نسيم بيدارى''' كه نام كامل آن، «نسيم رحمت، پاسخهاى اهل سنت به شبهههاى وهابيت» است، از آثار حسين (ابوسجاد) اسحاقى مىباشد. | ||
آنچه در اين كتاب مىآيد، در حقيقت روشنگرى و شناسايى عقايد وهابيت و مخالفت ماهوى آموزههاى اين فرقه ساختگى با عقايد اصيل اهل سنت و تشيع است <ref>مقدمه كتاب، ص12 و 13</ref> | آنچه در اين كتاب مىآيد، در حقيقت روشنگرى و شناسايى عقايد وهابيت و مخالفت ماهوى آموزههاى اين فرقه ساختگى با عقايد اصيل اهل سنت و تشيع است<ref>مقدمه كتاب، ص12 و 13</ref> | ||
در اين كتاب، اختلافات آشكار بين وهابيت و اهل سنت به تصوير كشيده شده و پاسخ وهابيان از مكتوبات علماى اهل سنت داده شده است <ref>همان، ص13</ref> | در اين كتاب، اختلافات آشكار بين وهابيت و اهل سنت به تصوير كشيده شده و پاسخ وهابيان از مكتوبات علماى اهل سنت داده شده است<ref>همان، ص13</ref> | ||
مؤلف در مقدمهاى با نام «مشرق سخن» به پيشينه وهابيت و برخورد علماى اهل سنت با اين فرقه پرداخته و گفته: بايد بگويم مكتب سلفىگرى كه ريشه اصلى وهابيت است، ابتدا در قرن چهارم به دست [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] و سپس در قرن هشتم بهوسيله [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] حرانى دمشقى حنبلى گسترش يافت. وى به دليل افكار انحرافىاش، چهار بار به زندان رفت و بزرگان اهل سنت از مذاهب گوناگون نيز به او انتقاد داشتند و او را تكفير كردند <ref>مشرق سخن، ص27</ref> | مؤلف در مقدمهاى با نام «مشرق سخن» به پيشينه وهابيت و برخورد علماى اهل سنت با اين فرقه پرداخته و گفته: بايد بگويم مكتب سلفىگرى كه ريشه اصلى وهابيت است، ابتدا در قرن چهارم به دست [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] و سپس در قرن هشتم بهوسيله [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] حرانى دمشقى حنبلى گسترش يافت. وى به دليل افكار انحرافىاش، چهار بار به زندان رفت و بزرگان اهل سنت از مذاهب گوناگون نيز به او انتقاد داشتند و او را تكفير كردند<ref>مشرق سخن، ص27</ref> | ||
سپس به دوستى بين محمد بن عبدالوهاب و مستر همفر انگليسى و قرارداد و پيمان او با محمد بن سعود اشاره مىكند و در ادامه با ذكر مواردى از تفاوتهاى بين عقايد وهابيت و اهل سنت، اين بخش از كتاب را به پايان مىبرد. | سپس به دوستى بين محمد بن عبدالوهاب و مستر همفر انگليسى و قرارداد و پيمان او با محمد بن سعود اشاره مىكند و در ادامه با ذكر مواردى از تفاوتهاى بين عقايد وهابيت و اهل سنت، اين بخش از كتاب را به پايان مىبرد. | ||
مؤلف نخست مبسوطا «توحيد از منظر وهابيت» را بررسى مىكند. به نظر [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] خداوند، جسم و قابل رؤيت است. وهابيون به پيروى از [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] و با استدلال به ظاهر بعضى از آيات و روايات، براى خداوند اعضا و جوارح اثبات مىكنند و در اين بين، مخالفانى، مانند غزالى و شهرستانى نظراتى مخالف با نظر [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] دارند <ref>ر.ك: متن كتاب، ص60</ref> | مؤلف نخست مبسوطا «توحيد از منظر وهابيت» را بررسى مىكند. به نظر [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] خداوند، جسم و قابل رؤيت است. وهابيون به پيروى از [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] و با استدلال به ظاهر بعضى از آيات و روايات، براى خداوند اعضا و جوارح اثبات مىكنند و در اين بين، مخالفانى، مانند غزالى و شهرستانى نظراتى مخالف با نظر [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] دارند<ref>ر.ك: متن كتاب، ص60</ref> | ||
مهمترين برخورد وهابيت با مخالفين خود، چهار چيز است؛ آنها مخالفين خود را متهم به كفر، شرك، كذب و بدعت مىكنند <ref>متن كتاب، ص66</ref> | مهمترين برخورد وهابيت با مخالفين خود، چهار چيز است؛ آنها مخالفين خود را متهم به كفر، شرك، كذب و بدعت مىكنند<ref>متن كتاب، ص66</ref> | ||
از ديگر تفكرات وهابيت كه مؤلف به آن پرداخته و آن را در ترازوى نقد قرار داده است «توسل» است. وهابيت با رد توسل، بناى انكار فضائل اهلبيت(ع) دارند؛ لذا يكى از كارهاى آنها تخريب بناى قبرهاى ائمه بقيع و بقاع ديگر بوده است <ref>ر.ك: متن كتاب، ص65</ref> | از ديگر تفكرات وهابيت كه مؤلف به آن پرداخته و آن را در ترازوى نقد قرار داده است «توسل» است. وهابيت با رد توسل، بناى انكار فضائل اهلبيت(ع) دارند؛ لذا يكى از كارهاى آنها تخريب بناى قبرهاى ائمه بقيع و بقاع ديگر بوده است<ref>ر.ك: متن كتاب، ص65</ref> | ||
مؤلف در ادامه معنا و مفهوم «عبادت» و «شرك» را در آيات قرآن و روايات مورد بررسى قرار داده، سپس به «توسل» و اقسام آن اشاره كرده و با استفاده از منابع اهل تسنن، مطالب فوق را مورد بررسى قرار داده و تفكر وهابيت را رد كرده است. | مؤلف در ادامه معنا و مفهوم «عبادت» و «شرك» را در آيات قرآن و روايات مورد بررسى قرار داده، سپس به «توسل» و اقسام آن اشاره كرده و با استفاده از منابع اهل تسنن، مطالب فوق را مورد بررسى قرار داده و تفكر وهابيت را رد كرده است. | ||
نسخهٔ ۶ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۱۴:۲۰
| نام کتاب | نسیم بیداری |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | پاسخهای اهل سنت به شبهههای وهابیت |
| پدیدآورندگان | اسحاقی، حسین (نويسنده) |
| زبان | فارسی |
| کد کنگره | BP 207/6 /الف5ن5 |
| موضوع | وهابیه - دفاعیهها و ردیهها |
| ناشر | مشعر |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1387 هـ.ش |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE3965AUTOMATIONCODE |
نسيم بيدارى كه نام كامل آن، «نسيم رحمت، پاسخهاى اهل سنت به شبهههاى وهابيت» است، از آثار حسين (ابوسجاد) اسحاقى مىباشد.
آنچه در اين كتاب مىآيد، در حقيقت روشنگرى و شناسايى عقايد وهابيت و مخالفت ماهوى آموزههاى اين فرقه ساختگى با عقايد اصيل اهل سنت و تشيع است[۱]
در اين كتاب، اختلافات آشكار بين وهابيت و اهل سنت به تصوير كشيده شده و پاسخ وهابيان از مكتوبات علماى اهل سنت داده شده است[۲]
مؤلف در مقدمهاى با نام «مشرق سخن» به پيشينه وهابيت و برخورد علماى اهل سنت با اين فرقه پرداخته و گفته: بايد بگويم مكتب سلفىگرى كه ريشه اصلى وهابيت است، ابتدا در قرن چهارم به دست احمد بن حنبل و سپس در قرن هشتم بهوسيله ابن تيميه حرانى دمشقى حنبلى گسترش يافت. وى به دليل افكار انحرافىاش، چهار بار به زندان رفت و بزرگان اهل سنت از مذاهب گوناگون نيز به او انتقاد داشتند و او را تكفير كردند[۳]
سپس به دوستى بين محمد بن عبدالوهاب و مستر همفر انگليسى و قرارداد و پيمان او با محمد بن سعود اشاره مىكند و در ادامه با ذكر مواردى از تفاوتهاى بين عقايد وهابيت و اهل سنت، اين بخش از كتاب را به پايان مىبرد.
مؤلف نخست مبسوطا «توحيد از منظر وهابيت» را بررسى مىكند. به نظر ابن تيميه خداوند، جسم و قابل رؤيت است. وهابيون به پيروى از ابن تيميه و با استدلال به ظاهر بعضى از آيات و روايات، براى خداوند اعضا و جوارح اثبات مىكنند و در اين بين، مخالفانى، مانند غزالى و شهرستانى نظراتى مخالف با نظر ابن تيميه دارند[۴]
مهمترين برخورد وهابيت با مخالفين خود، چهار چيز است؛ آنها مخالفين خود را متهم به كفر، شرك، كذب و بدعت مىكنند[۵]
از ديگر تفكرات وهابيت كه مؤلف به آن پرداخته و آن را در ترازوى نقد قرار داده است «توسل» است. وهابيت با رد توسل، بناى انكار فضائل اهلبيت(ع) دارند؛ لذا يكى از كارهاى آنها تخريب بناى قبرهاى ائمه بقيع و بقاع ديگر بوده است[۶]
مؤلف در ادامه معنا و مفهوم «عبادت» و «شرك» را در آيات قرآن و روايات مورد بررسى قرار داده، سپس به «توسل» و اقسام آن اشاره كرده و با استفاده از منابع اهل تسنن، مطالب فوق را مورد بررسى قرار داده و تفكر وهابيت را رد كرده است.
نويسنده در پايان، بحث «زيارت» را با تكيه بر منابع اهل سنت و سيره پيامبر اكرم(ص) و اصحاب و بزرگان، مورد بررسى قرار داده و سه شبهه مهم «زنان و زيارت قبور»، «خواندن دعا و نماز در كنار قبور» و «ساختن بنا روى قبور» را پاسخ گفته است.
پانويس
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.