قفطی، علی بن یوسف: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده' به '') |
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
«جمالالدين قاضى الاكرم ابوالحسن على بن يوسف بن ابراهيم شيبانى قفطى» كه نسب او به «بكر بن وائل» مى‌رسد كاتب و مورخ مصرى و از رجال و وزراء و حكام ايوبى حلب به شمار مى‌رود. | |||
او كه به «قاضى الاكرم» مشهور است، در سال 568ق، در شهر «قفط» در مصر عليا، به دنيا آمد. مادرش زنى از باديه عرب از قبيله بلى و از قضاعه، زنى صالحه و اهل عبادت و پدرش ابوالحجاج يوسف معروف به «القاضى الاشرف» دبيرى شايسته بود. | او كه به «قاضى الاكرم» مشهور است، در سال 568ق، در شهر «قفط» در مصر عليا، به دنيا آمد. مادرش زنى از باديه عرب از قبيله بلى و از قضاعه، زنى صالحه و اهل عبادت و پدرش ابوالحجاج يوسف معروف به «القاضى الاشرف» دبيرى شايسته بود. | ||
ابوالحسن قفطى، در قاهره (مصر) پرورش يافت و در آنجا در تمام علوم، از جمله نحو و لغت و فقه و حديث و علم قرآن و اصول و منطق و رياضيات و نجوم و تاريخ و جرح و تعديل بهره‌هاى فراوان برد و زمانى كه پدرش از سوى ملك العزيز عثمان، فرزند | ابوالحسن قفطى، در قاهره (مصر) پرورش يافت و در آنجا در تمام علوم، از جمله نحو و لغت و فقه و حديث و علم قرآن و اصول و منطق و رياضيات و نجوم و تاريخ و جرح و تعديل بهره‌هاى فراوان برد و زمانى كه پدرش از سوى ملك العزيز عثمان، فرزند صلاحالدين ايوبى، والى بيت‌المقدس شد، جمالالدين ابوالحسن نيز، به همراه پدر در سال 591ق به بيت‌المقدس رفت. وقتى كه بزرگان آنجا شرافت و همت بلند او را ديدند، خواستند كه براى كارهاى مملكت، او را بگمارند، ولى قبول نكرد تا زمان ملك افضل على، فرزند ديگر صلاحالدين كه ناچار با سپاهيان او و به همراهى والى قدس و نابلس، فارسالدين ميمون قصرى از بيت‌المقدس رفت و در حلب به ملك ظاهر ملحق شد... | ||
در حلب، بعد از مدتى، با اصرار «والى قدس» وزارت را بر عهده گرفت. او چون به نحو عالى از عهده اين مقام برآمد، اين بود كه ملك ظاهر هم، خزانه خود را به دست او داد. ابوالحسن، با اين مسئوليت‌هاى بزرگ و در عين اينكه با اكراه، امور ديوان مملكت را بر عهده گرفته بود، ولى در خانه سرگرم تأليف بود و از خود آثار زيادى برجاى گذاشت. او مردى باسخاوت بود و چهره‌اى خندان داشت. بسيار به گردآورى كتاب علاقه‌مند بود. كتابخانه‌اى را كه خودش تهيه كرده بود، هيچ‌كس مثل او نداشت. قفطى با «[[یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله|ياقوت حموى]]» معاصر بود و ياقوت بعد از فرار از دست مغولان به او نامه نوشت و با او مراوده داشت. ابوالحسن على قفطى، در سال 608 به حج رفت و در سال 646ق، در سن 78 سالگى از دنيا رفت. | در حلب، بعد از مدتى، با اصرار «والى قدس» وزارت را بر عهده گرفت. او چون به نحو عالى از عهده اين مقام برآمد، اين بود كه ملك ظاهر هم، خزانه خود را به دست او داد. ابوالحسن، با اين مسئوليت‌هاى بزرگ و در عين اينكه با اكراه، امور ديوان مملكت را بر عهده گرفته بود، ولى در خانه سرگرم تأليف بود و از خود آثار زيادى برجاى گذاشت. او مردى باسخاوت بود و چهره‌اى خندان داشت. بسيار به گردآورى كتاب علاقه‌مند بود. كتابخانه‌اى را كه خودش تهيه كرده بود، هيچ‌كس مثل او نداشت. قفطى با «[[یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله|ياقوت حموى]]» معاصر بود و ياقوت بعد از فرار از دست مغولان به او نامه نوشت و با او مراوده داشت. ابوالحسن على قفطى، در سال 608 به حج رفت و در سال 646ق، در سن 78 سالگى از دنيا رفت. | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
4. اخبار المصنفين و ما صنفوه؛ | 4. اخبار المصنفين و ما صنفوه؛ | ||
5. تاريخ مصر من ابتدائها الى ملك | 5. تاريخ مصر من ابتدائها الى ملك صلاحالدين اياها (در شش مجلد)؛ | ||
6. الكلام على الموطأ؛ | 6. الكلام على الموطأ؛ | ||
نسخهٔ ۲۴ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۲۳:۳۸
| نام | قفطی، علی بن یوسف |
|---|---|
| نام های دیگر | ابن‌القفطی
ابن‌قفطی قاضی الاکرم |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 646 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | إنباه الرواة علی أنباه النحاة |
| کد مولف | AUTHORCODE2162AUTHORCODE |
«جمالالدين قاضى الاكرم ابوالحسن على بن يوسف بن ابراهيم شيبانى قفطى» كه نسب او به «بكر بن وائل» مى‌رسد كاتب و مورخ مصرى و از رجال و وزراء و حكام ايوبى حلب به شمار مى‌رود.
او كه به «قاضى الاكرم» مشهور است، در سال 568ق، در شهر «قفط» در مصر عليا، به دنيا آمد. مادرش زنى از باديه عرب از قبيله بلى و از قضاعه، زنى صالحه و اهل عبادت و پدرش ابوالحجاج يوسف معروف به «القاضى الاشرف» دبيرى شايسته بود.
ابوالحسن قفطى، در قاهره (مصر) پرورش يافت و در آنجا در تمام علوم، از جمله نحو و لغت و فقه و حديث و علم قرآن و اصول و منطق و رياضيات و نجوم و تاريخ و جرح و تعديل بهره‌هاى فراوان برد و زمانى كه پدرش از سوى ملك العزيز عثمان، فرزند صلاحالدين ايوبى، والى بيت‌المقدس شد، جمالالدين ابوالحسن نيز، به همراه پدر در سال 591ق به بيت‌المقدس رفت. وقتى كه بزرگان آنجا شرافت و همت بلند او را ديدند، خواستند كه براى كارهاى مملكت، او را بگمارند، ولى قبول نكرد تا زمان ملك افضل على، فرزند ديگر صلاحالدين كه ناچار با سپاهيان او و به همراهى والى قدس و نابلس، فارسالدين ميمون قصرى از بيت‌المقدس رفت و در حلب به ملك ظاهر ملحق شد...
در حلب، بعد از مدتى، با اصرار «والى قدس» وزارت را بر عهده گرفت. او چون به نحو عالى از عهده اين مقام برآمد، اين بود كه ملك ظاهر هم، خزانه خود را به دست او داد. ابوالحسن، با اين مسئوليت‌هاى بزرگ و در عين اينكه با اكراه، امور ديوان مملكت را بر عهده گرفته بود، ولى در خانه سرگرم تأليف بود و از خود آثار زيادى برجاى گذاشت. او مردى باسخاوت بود و چهره‌اى خندان داشت. بسيار به گردآورى كتاب علاقه‌مند بود. كتابخانه‌اى را كه خودش تهيه كرده بود، هيچ‌كس مثل او نداشت. قفطى با «ياقوت حموى» معاصر بود و ياقوت بعد از فرار از دست مغولان به او نامه نوشت و با او مراوده داشت. ابوالحسن على قفطى، در سال 608 به حج رفت و در سال 646ق، در سن 78 سالگى از دنيا رفت.
برخى آثار قفطى
1. تاريخ الحكماء؛
2. الدر الثمين فى اخبار المتيمين؛
3. انباه الرواة على انباه النحاة؛
4. اخبار المصنفين و ما صنفوه؛
5. تاريخ مصر من ابتدائها الى ملك صلاحالدين اياها (در شش مجلد)؛
6. الكلام على الموطأ؛
7. الانياس فى اخبار آل مرداس؛
و...