نیریزی، سید قطبالدین محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'امام على بن الحسين(ع)' به 'امام على بن الحسين(ع) ') |
جز (جایگزینی متن - ' / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده' به '') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type='authorWritings'|[[منظومه انوار ولایت]] | |data-type='authorWritings'|[[منظومه انوار ولایت]] | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مولف | |کد مولف | ||
| خط ۱۱۸: | خط ۱۱۸: | ||
== وابسته‌ها == | == وابسته‌ها == | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[منظومه مصباح الولایة و بحر المناقب]] | [[منظومه مصباح الولایة و بحر المناقب]] | ||
[[اضافه اشراقیه در شرح قصیده ابداعیه]] | [[اضافه اشراقیه در شرح قصیده ابداعیه]] | ||
[[منظومه انوار ولايت]] | [[منظومه انوار ولايت]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ ۴ مهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۴:۰۲
| نام | نیریزی، قطبالدین محمد |
|---|---|
| نام های دیگر | ح‍س‍ی‍ن‍ی ذه‍ب‍ی، محمد
ح‍س‍ی‍ن‍ی ش‍ی‍رازی، محمد ذه‍ب‍ی ت‍ب‍ری‍زی، قطبالدین محمد ذه‍ب‍ی ت‍ب‍ری‍زی، محمد قطبالدین نیریزی |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 1173 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | منظومه انوار ولایت |
| کد مولف | AUTHORCODE7570AUTHORCODE |
ولادت
«محمد قطب الدين نيريزى»، از حكما و عرفاى نامدار و برجسته دوره صفوى است. مؤلفين، محل تولد وى را نيريز ذكر نموده‌اند. تاريخ دقيق تولد ايشان در هيچ‌كدام از تذكره‌ها ذكر نشده است، اما به استناد مقدمه «قصيده عشقيه» ايشان مى‌توان دريافت كه به‌طور تقريب، حدود سال 1100ق اتفاق افتاده باشد.
تمام مورخين، نام وى را محمد و لقب او را قطب الدين نگاشته‌اند (خاورى، 1362، ج 1، ص 298). نسب شريفش با 26 واسطه از سادات بزرگان دين به حضرت سيد الساجدين امام على بن الحسين(ع) مى‌رسد (خواجوى، ص 5؛ پرويزى، تذكره، ص 3).
کسب علم و دانش
از دوران كودكى سيد قطب الدين اطلاع دقيقى در دست نيست. آقاى دكتر خاورى در اين باره مطالبى دارد كه مضمون آن چنين است: وى تحصيلات مقدماتى و عالى علوم را در زادگاه خويش آموخت و براى تكميل سطوح و تحصيل ادبيات عرب، فقه و حديث و كلام و حكمت به دارالعلم شيراز و اصفهان عزيمت نمود و در خدمت هفت تن از دانشمندان زمان از جمله مولى شاه محمد دارابى، به كسب كمالات پرداخت.
وى به حكمت علاقه‌ى خاص داشت و در تفسير، حديث، فقه و ادب نيز تا حدى تبحر حاصل كرد. او بعد از تكميل علوم، در بقعه شاه داعى الله نزد شيخ على‌نقى اصطهباناتى به طى مقامات سلوك پرداخت و بعد از مرشد و شيخ خويش، اصطهباناتى، در فارس مروج طريقه‌ى ذهبيه و مرشد و مربى سالكان اين طريقت شد. وى سفرهايى به قزوين، قم، كاشان، اصفهان و نجف داشت و در اين سفرها به تدريس و تعليم نيز مى‌پرداخت.
اساتيد
- مولى شاه محمد دارابى، صاحب رساله معراج الكمال؛
- محمدعلى شيرازى سكاكى؛
- محمدصادق اردستانى؛
- شيخ آقا خليل؛
- مير ابراهيم قزوينى؛
- مير محمدتقى خراسانى؛
- آقا سيد هاشم.
شايان ذكر است كه شيخ على‌نقى اصطهباناتى (م 1126) از عرفاى الهى، استاد معنوى ايشان بوده كه وى مراتب سير و سلوك را نزد او به اتمام رسانيده است.
شاگردان
- سيد مهدى طباطبائى، مشهور به «بحر العلوم»؛
- آخوند محمدهاشم درويش شيرازى؛
- آخوند مولانا محراب گيلانى؛
- آقا محمد بيدآبادى؛
- محمدباقر عبدالصالح شيرازى؛
- شيخ احمد احسائى؛
- آقا شيخ جعفر مجتهد نجفى؛
- مير محمدعلى كاشانى اصم؛
- شيخ محمد احسائى؛
- ملا محمد واعظ بيات لبيب؛
- سيد على فرزند رشيد سيد قطب الدين؛
- لطفعلى خان خراسانى؛
- سيد محمد نجفى؛
- تقى خان، حاكم فارس.
علاوه بر اين مشايخ و مريدان معروف، نام افراد زيادى از مريدان و تربيت‌يافتگان درجه دوم و سوم وى برشمرده شده كه از ذكر آنها خوددارى مى‌نماييم.
آثار
- فصل الخطاب؛
- كنز الحكمة؛
- شمس الحكمة؛
- انوار الولاية؛
- صفير العارفين؛
- رساله در معارف الهى؛
- منظومه صرفيه و نحويه علويه؛
- قصيده ابداعيه؛
- رساله افاضه روحيه؛
- انوار الولاية؛
- رساله منهج التحرير؛
- شرح و ترجمه منظوم دعاى مبارك صباح؛
...
وفات
وى بعد از بازگشت به شيراز به جزيره‌ى خارك رفت و در كوه مقبره‌ى منسوب به محمد حنفيه اعتكاف جست. بعد از مدتى به شيراز بازگشت و در سال 1173ق دعوت حق را لبيك گفت و در «وادى السلام» نجف اشرف، به خاك سپرده شد.
منابع مقاله
- پرويزى، شمس الدين، تذكره پرويزى (يك قسمت از تاريخ حيات و كرامات حضرت سيد قطب الدين محمد شيرازى)، تبريز.
- خاورى اسد الله، ذهبيه تصوف علمى - آثار ادبى، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، 1362ش.
- نيريزى، سيد قطب الدين محمد، رساله روحيه و منهج التحرير، به اهتمام محمد خواجوى، شيراز، انتشارات كتابخانه احمدى.