حافظ ابرو، عبدالله بن لطف‌الله: تفاوت میان نسخه‌ها

'''شهاب الدين عبداللّه خوافي''' متوفاى 833 هجرى قمرى در هرات تولد يافت،در همدان علم آموخت و به سال 833 هجرى در زنجان وفات يافت.وى از روزگار تيمور جزو رجال دربار بود و به عنوان بازيگر شطرنج نيز شهرت يافت.شاهرخ، نوادۀ تيمور كه ضمن سفرهاى زمينى ودريايى حافظ ابرو را به همراه خود مى‌برد، او را مورخ رسمى دربار كرده و وظايف علمى مختلف به عهدۀ او گذاشته بود كه از آن جمله تأليف يك كتاب جغرافيايى بود كه گرچه نام و عنوان آن نامعلوم است، اما داراى اهميت ويژه است.

دربارۀ زندگى و احوال حافظ ابرو اطلاع چندانى در دست نيست و آنچه از نام و خاستگاه و احوال او مى‌دانيم و همواره در منابع تكرار شده از خلط و اشتباه خالى‌نيست.فصيح خوافي نام و لقب او را «شهاب الدين عبداللّه الخوافي»آورده و اين مطابق است با آنچه حافظ ابرو در ذيل ظفرنامه شامى و مقدمه تاريخ آل كرت آورده و خود را «عبداللّه بن لطف اللّه بن عبدالرشيد...المدعو بحافظ ابرو» خوانده‌است.لقب او را نيز نور الدين و هم شهاب الدين آورده‌اند.