۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'حضرت على(ع)' به 'حضرت على(ع) '
جز (جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره') |
جز (جایگزینی متن - 'حضرت على(ع)' به 'حضرت على(ع) ') |
||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
در بخش اول كتاب به ابعاد شخصيتى حضرت پرداخته و چهره وى را چهره‌اى محبوب در تاريخ ذكر كرده و وى را به عنوان اسوه‌اى كال و جامع معرفى مى‌نمايد. | در بخش اول كتاب به ابعاد شخصيتى حضرت پرداخته و چهره وى را چهره‌اى محبوب در تاريخ ذكر كرده و وى را به عنوان اسوه‌اى كال و جامع معرفى مى‌نمايد. | ||
در فصل بعد به يك سرى صفات و خصوصيات ويژه حضرت پرداخته و شباهت حضرت را به انبياء بيان مى‌كند. همچنين اثر شناختن صفات حضرت على(ع) را ذكر نموده و شمه‌اى از صفات و خصوصيات وى را چون تقوى، صبر، شجاعت، سبقت در اسلام، زهد، تواضع، عدالت و غيره را خاطر نشان مى‌كند. | در فصل بعد به يك سرى صفات و خصوصيات ويژه حضرت پرداخته و شباهت حضرت را به انبياء بيان مى‌كند. همچنين اثر شناختن صفات [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] را ذكر نموده و شمه‌اى از صفات و خصوصيات وى را چون تقوى، صبر، شجاعت، سبقت در اسلام، زهد، تواضع، عدالت و غيره را خاطر نشان مى‌كند. | ||
در فصل بعدى، از عجائب شخصيتى حضرت امير(ع) گفته و از رأفت و صلابت و ورع و حكومت، استغفار و حاكميت حضرت سخن به ميان مى‌آورد. | در فصل بعدى، از عجائب شخصيتى حضرت امير(ع) گفته و از رأفت و صلابت و ورع و حكومت، استغفار و حاكميت حضرت سخن به ميان مى‌آورد. | ||
فصل بعد، درباره غدير خم و نصب حضرت على(ع) و اهميت غدير مى‌باشد كه به تعريف ولايت و فرق آن با انقلاب مى‌پردازد. | فصل بعد، درباره غدير خم و نصب [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] و اهميت غدير مى‌باشد كه به تعريف ولايت و فرق آن با انقلاب مى‌پردازد. | ||
در فصل بعد، ابعاد غدير را مورد بررسى قرار داده به مباحث ولايت الهى و جوهر ولايت و حكومت اشاره مى‌كند، و خاطر نشان مى‌نمايد كه اداره شئون مردم، امرى است الهى، و غدير امتداد خط رسالت الهى است. | در فصل بعد، ابعاد غدير را مورد بررسى قرار داده به مباحث ولايت الهى و جوهر ولايت و حكومت اشاره مى‌كند، و خاطر نشان مى‌نمايد كه اداره شئون مردم، امرى است الهى، و غدير امتداد خط رسالت الهى است. | ||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
در فصلى درباره حكومت در كلام علوى سخن مى‌گويد و از سيره علوى در بيت المال، دفاع حضرت از مظلوم، نهج البلاغه، اسلوب فنى در نهج البلاغه و تقوى در نهج البلاغه، مطالبى را ذكر مى‌نمايد. | در فصلى درباره حكومت در كلام علوى سخن مى‌گويد و از سيره علوى در بيت المال، دفاع حضرت از مظلوم، نهج البلاغه، اسلوب فنى در نهج البلاغه و تقوى در نهج البلاغه، مطالبى را ذكر مى‌نمايد. | ||
در فصلى از عدالت حضرت على(ع) به طور مجزى سخن مى‌گويد و ابعاد فردى و اجتماعى عدالت امير المومنين را ذكر مى‌كند. | در فصلى از عدالت [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] به طور مجزى سخن مى‌گويد و ابعاد فردى و اجتماعى عدالت امير المومنين را ذكر مى‌كند. | ||
دو فصل آخر كتاب، مربوط به وصاياى حضرت مى‌باشد كه فصل آخر آن مربوط به وصيتهاى حضرت به حكام وحكومات است. | دو فصل آخر كتاب، مربوط به وصاياى حضرت مى‌باشد كه فصل آخر آن مربوط به وصيتهاى حضرت به حكام وحكومات است. | ||