راوندی کاشانی، سید فضل‌الله بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'عبد ' به 'عبد') |
جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده' به '') |
||
| خط ۱۷۲: | خط ۱۷۲: | ||
== وابسته‌ها == | == وابسته‌ها == | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[النوادر]] | [[النوادر]] | ||
[[کتاب ابیالجعد؛ کتاب نثر اللیالی؛ کتب الطب]] | [[کتاب ابیالجعد؛ کتاب نثر اللیالی؛ کتب الطب]] | ||
[[الفصول العشرة في الغیبة للشیخ المفید]] | [[الفصول العشرة في الغیبة للشیخ المفید]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ ۳۰ آوریل ۲۰۱۷، ساعت ۱۰:۵۱
| نام | راوندی کاشانی، فضل الله بن علی |
|---|---|
| نام های دیگر | راوندی، ض‍ی‍اء ال‍دی‍ن فضل الله بن علی
راوندی کاشانی، اب‍و ال‍رض‍ا فضل الله بن علی ض‍ی‍اء ال‍دی‍ن ح‍س‍ن‍ی راوندی کاشانی راوندی، فضل الله بن علی ح‍س‍ن‍ی راوندی، فضل الله بن علی |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 570 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE2372AUTHORCODE |
ولادت
سيد ابوالرضا ضياء الدين، فضل الله بن على بن عبيد الله حسينى راوندى از علماى نام آور و از مشايخ بزرگ شيعه در قرن ششم هجرى به شمار مى‌آيد.
او در يكى از شهرهاى اطراف كاشان به نام راوند و در خانواده‌اى علاقه‌مند به خاندان محمد و آل محمد صلى الله عليهم اجمعين به دنيا آمد.
از همان كودكى مهر و محبت اهل بيت عليهم السلام را فرا گرفت و تشنۀ چشمۀ زلال و آب گواراى علوم و معارف خاندان عصمت و طهارت گرديد.
خاندان
خاندان وى همه از اهل علم و تقوى بوده‌اند و شخصيتهاى برجسته‌اى از ميان اين خاندان برخاسته‌اند و فرزندان و نسل ايشان عموما از اهل علم و دانش بوده‌اند كه از جملۀ آنهاست:
- سيد ابوالمحاسن، احمد بن فضل الله، عالم و فاضل و قاضى شهر كاشان
- سيد عز الدين ابوالحسن على بن فضل الله راوندى
شخصيت
سيد فضل الله راوندى شخصيتى فاضل و دانشمند، عالمى بزرگوار و رئيس مذهب و از برجسته‌ترين علماى دوران خود به شمار مى‌رفت.
او شخصيتى اديب و شاعرى توانا بود كه ديوان شعرى نيز از او به يادگار مانده است.
او از مشايخ ابن شهر آشوب و منتجب الدين بن بابويه و شيخ محمد بن حسن طوسى، پدر خواجه نصير الدين طوسى و اكثر علماى بزرگ دوران خود بوده است.
نام وى پيوسته در كتاب‌هاى تراجم و علم رجال با احترام ياد مى‌شود و شخصيت ايشان مورد احترام علماى شيعه است.
سخن بزرگان
أنساب سمعانى:
سمعانى در كتاب خود مى‌گويد:
روزى به كاشان رفتم و تصميم به زيارت ابوالرضا فضل الله راوندى گرفتم.
وقتى به خانۀ وى رسيدم، در زدم و منتظر خروج ايشان شدم. در آن هنگام ديدم بالاى درِ خانه اين آيۀ شريفه را نوشته‌اند:
«إنَّما يُريدُ اللّٰهُ لِيُذهِبَ عَنكمُ الرِّجسَ أهلَ البَيتِ و يُطهِّرَكُم تَطهيراً»
لحظه‌اى كه چشمانم به روى مباركش افتاد ديدم ايشان از آنچه تصور مى‌كردم بسيار بزرگوارتر است.
در آن ديدار من برخى احاديث و روايات و بخشى از اشعار وى را از ايشان شنيدم.
از جمله اشعارى كه ايشان به خط خود براى من نگاشتند اين ابيات بود:
| هل لك يا مغرور من زاجر | أو حاجز من جهلك الغامر | |
| أمس تقضي و غد لم يجيء | و اليوم يمضي لمحة الباصر | |
| فذلك العمر كذا ينقضي | ما أشبه الماضي بالغابر |
يعنى:اى فريفتۀ دنيا آيا چيزى تو را بيدار مى‌كند؟
و آيا مانعى در برابر درياى جهل تو وجود دارد؟
ديروز گذشت و فردا هنوز نيامده است.
و امروز هم با يك چشم به هم زدن مى‌گذرد.
و عمر اين گونه به پايان مى‌رسد.
چقدر گذشته به آينده شباهت دارد.
عماد كاتب:
عماد كاتب درباره ايشان مى‌گويد:سيد فضل الله راوندى شخصيتى كم نظير و داراى نسبى شريف و اخلاقى بزرگوار بود. وى از قدماى علما و دانشمندى فاضل و داراى چهره‌اى جذاب و با ابهت و صاحب سخنى زيبا بود.
او واعظى بزرگ و داراى خطى خوش و تأليفاتى فراوان بوده، مورد احترام مردم و از رزق و روزى خوبى نيز بهره‌مند بود.
در سال 533 هجرى در دوران كودكى من و برادر كوچكم در مدرسۀ مجديه در شهر كاشان درس مى‌خواندم. در آن زمان مى‌ديدم كه آن سيد بزرگوار به مدرسه مى‌آمدند و در آنجا درس اخلاق مى‌دادند. جمعيت فراوانى از مردم عادى و علماى بزرگ نيز پاى درس ايشان حاضر مى‌شدند.
بعدها در اصفهان با فرزندش احمد دوست شدم و از طريق ايشان بهتر با تأليفات و مقام علمى پدر بزرگوارش آشنا گشتم.
اجازۀ روايت
سيد فضل الله راوندى از علماى بزرگى اجازه روايت دارد از جمله:
- شيخ ركن الدين على بن ابوالحسن على بن عبدالصمد بن محمد تميمى نيشابورى كه در ربيع الاول سال 529 هجرى به وى اجازۀ روايت داده است.
- ابوالعباس احمد بن يحيى بن قافه كوفى
- قاضى عمادالدين، ابومحمد حسن استرآبادى
- احمد بن محمد بن احمد بن محمد بن حسين بن مهرويه كرمندى
- ذو الفقار بن محمد بن معبدابوالصمصام حسنى مروزى
اساتيد
وى از محضر اساتيد و علماى فراوانى نيز بهره برده مانند:
- امام شهيد عبدالواحد بن اسماعيل رويانى
- سيد ابوالبركات محمد بن اسماعيل حسينى مشهدى
- سيد مرتضى بن سيد داعى حسينى
- ابوالحرب المنتهى بن سيد داعى حسينى
- سيد على بن ابوطالب حسنى
- شيخ بارع، حسين بن محمد بن عبدالوهاب بغدادى
- على بن على بن عبدالصمد و برادرش محمد بن على
- ابوعبدالله جعفر بن محمد دوريستى
- ابوجعفر، محمد بن على بن حسين مقرى نيشابورى
شاگردان
علماى بزرگى در محضر او تربيت شده‌اند كه هر يك ستاره‌اى هستند در آسمان پر فروغ تشيع مانند:
- ابن شهر آشوب مازندرانى
- شيخ منتجب الدين بن بابويه قمى
- شيخ محمد بن حسن طوسى پدر خواجه نصير الدين طوسى
- سيد ناصر الدين ابوالمعالى محمد بن حسين بن محمد حمدانى
- شيخ قوام الدين محمد بن محمد بحرانى
- شيخ تاج الدين محمد بن محمد شعيرى
تأليفات
او داراى تأليفات ارزشمندى است مانند:
- كتاب النوادر
- ضوء الشهاب في شرح الشهاب
- الأربعين في الأحاديث
- التفسير
- ديوان اشعار
وفات
سرانجام پس از عمرى خدمت به اسلام و علوم و معارف آل محمد صلى الله عليهم اجمعين، اين عالم انديشمند در حدود سال 570 هجرى در شهر كاشان ديده از جهان فرو بست و به ديار دوست شتافت.