۵۳٬۳۲۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR09720.jpg|بندانگشتی» ایجاد کرد.) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
</div> | </div> | ||
==ولادت== | |||
«آيتالله شيخ عباس ايزدى» فرزند محمد، در سال 1301ش در خانوادهاى مذهبى و متوسط از نظر اقتصادى كه پدر آن خانواده از كسبه بازار بود، در نجفآباد اصفهان، ديده به جهان گشود. | |||
==تحصیل== | |||
در همان دوران كودكى مادر خويش را از دست داد. متأسفانه مرحوم پدرش با تحصيل علوم دينى ايشان مخالف بود، لذا وقتى به حوزه علميه راه يافت، از طرف پدر مورد بىتوجهى و بىاعتنايى قرار گرفت. ولى عموى ايشان حاج ملّا حيدر ايزدى كه كاسب و عالم بود، سرپرستى ايشان را بر عهده گرفت. بعد از دوران دبستان، در مغازه عموى خوش كار مىكرد و ساعاتى از شبانه روز را در منزل مرحوم حاج على منتظرى به تحصيل مىگذرانيد. سپس با كمك عموى خويش و ارشاد شيخ احمد حججى، به حوزه علميه قم هجرت كرد و از سن 18 سالگى، در سال 1319ش به تكميل علوم دينى در قم اشتغال ورزيد؛ در حالىكه گرفتار فقر مادى بود و از طريق روزه و نماز استيجارى امرار معاش مىنمود. | |||
== اساتيد:== | == اساتيد:== | ||
ادبيات را در قم و نجفآباد نزد شيخ احمد حججى، شيخ غلامحسين منصور و شيخ ابراهيم رياضى، قسمتى از لمعه، رسائل و مكاسب را نزد شيخ عبدالرزّاق نائينى، مقدارى از لمعه را نزد آيتالله مرعشى نجفى، قسمتى از مكاسب را در اصفهان نزد حاج آقا رحيم ارباب و شيخ احمد فياض، كفايه و مقدارى از فقه را در قم نزد محقق داماد، فلسفه، فقه، اصول و اخلاق را نزد امام خمينى(ره)، حسين بروجردى و محمد رضا گلپايگانى خواند و بالاخره بين سالهاى 1326تا1338، از درس فلسفه، عرفان و تفسير علامّه طباطبايى بهره برد. همزمان در اين ايام به تدريس فقه، اصول و فلسفه اشتغال داشت و همراه آيتالله منتظرى و آيتالله شهيد مطهرى به طور خصوصى در منزل، خدمت امام خمينى(ره) به فراگيرى منظومه حكمت (مرحوم حاج ملّا هادى سبزوارى) پرداخت. | ادبيات را در قم و نجفآباد نزد شيخ احمد حججى، شيخ غلامحسين منصور و شيخ ابراهيم رياضى، قسمتى از لمعه، رسائل و مكاسب را نزد شيخ عبدالرزّاق نائينى، مقدارى از لمعه را نزد آيتالله مرعشى نجفى، قسمتى از مكاسب را در اصفهان نزد حاج آقا رحيم ارباب و شيخ احمد فياض، كفايه و مقدارى از فقه را در قم نزد محقق داماد، فلسفه، فقه، اصول و اخلاق را نزد امام خمينى(ره)، حسين بروجردى و محمد رضا گلپايگانى خواند و بالاخره بين سالهاى 1326تا1338، از درس فلسفه، عرفان و تفسير علامّه طباطبايى بهره برد. همزمان در اين ايام به تدريس فقه، اصول و فلسفه اشتغال داشت و همراه آيتالله منتظرى و آيتالله شهيد مطهرى به طور خصوصى در منزل، خدمت امام خمينى(ره) به فراگيرى منظومه حكمت (مرحوم حاج ملّا هادى سبزوارى) پرداخت. | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۵: | ||
ايشان مىفرمودند از آغاز ورود به نجفآباد، نماينده آيتالله بروجردى و امام خمينى(ره) بودند. حضرت امام خمينى(ره) در يك اجازهنامهاى كه به ايشان دادهاند مىفرمايند: «من شرايط فقاهت را در ايشان مجتمع مىبينم فله التصدى لما للفقيه فيه التصدى» يعنى ايشان مجتهد هستند و هر چيزى را كه مجتهد عهدهدار هستند ايشان هم لياقت آن را دارند. | ايشان مىفرمودند از آغاز ورود به نجفآباد، نماينده آيتالله بروجردى و امام خمينى(ره) بودند. حضرت امام خمينى(ره) در يك اجازهنامهاى كه به ايشان دادهاند مىفرمايند: «من شرايط فقاهت را در ايشان مجتمع مىبينم فله التصدى لما للفقيه فيه التصدى» يعنى ايشان مجتهد هستند و هر چيزى را كه مجتهد عهدهدار هستند ايشان هم لياقت آن را دارند. | ||
==مبارزات== | |||
همزمان با اوجگيرى نهضت امام خمينى(ره)، در همه مراحل انقلاب اسلامى پيشقدم بودند و مردم را بيدار و هدايت مىنمودند. در اين راستا قبل از پيروزى انقلاب، همراه عدهاى از مردم و حجتالاسلام شيخ غلامحسين ايزدى (برادر خانم ايشان) دستگير و مدتى در زندان اصفهان بودند. وى دو نوبت از طرف مردم اصفهان، به عنوان نمايندهى خبرگان براى تدوين قانون اساسى و خبرگان رهبرى برگزيده شد. ايشان با پيروزى انقلاب اسلامى نيز از طرف امام خمينى(ره) به امامت جمعه تا سال 1371ش منصوب مىشوند. | همزمان با اوجگيرى نهضت امام خمينى(ره)، در همه مراحل انقلاب اسلامى پيشقدم بودند و مردم را بيدار و هدايت مىنمودند. در اين راستا قبل از پيروزى انقلاب، همراه عدهاى از مردم و حجتالاسلام شيخ غلامحسين ايزدى (برادر خانم ايشان) دستگير و مدتى در زندان اصفهان بودند. وى دو نوبت از طرف مردم اصفهان، به عنوان نمايندهى خبرگان براى تدوين قانون اساسى و خبرگان رهبرى برگزيده شد. ايشان با پيروزى انقلاب اسلامى نيز از طرف امام خمينى(ره) به امامت جمعه تا سال 1371ش منصوب مىشوند. | ||
| خط ۵۵: | خط ۶۲: | ||
ايشان در طول هشت سال دفاع مقدس، پيوسته پشت جبهه، ياور رزمندگان بود و در وقت ضرورت در كنار رزمندگان در جبههها حاضر مىشد. در شهادت فرزندش چنان صبور و بردبار بود كه اسوهى استقامت و الگويى نمونه براى همهى خانوادههاى شهداء به شمار مىرفت. شهادت فرزندش را به فال نيك گرفت. | ايشان در طول هشت سال دفاع مقدس، پيوسته پشت جبهه، ياور رزمندگان بود و در وقت ضرورت در كنار رزمندگان در جبههها حاضر مىشد. در شهادت فرزندش چنان صبور و بردبار بود كه اسوهى استقامت و الگويى نمونه براى همهى خانوادههاى شهداء به شمار مىرفت. شهادت فرزندش را به فال نيك گرفت. | ||
== آثار:== | == آثار:== | ||
| خط ۶۲: | خط ۶۸: | ||
بخشى از آثار و تأليفات ايشان كه بعد از وفات از درسها و سخنرانىهايشان شده، عبارت است از: | بخشى از آثار و تأليفات ايشان كه بعد از وفات از درسها و سخنرانىهايشان شده، عبارت است از: | ||
# شوق ديدار، قصهى حضرت موسى(ع) در قرآن | |||
# يينه حريم، شرح و تفسير خطبه اول نهج البلاغه | |||
# كليات اخلاق | |||
# شرح و تفسير دعاى افتتاح و... | |||
==وفات== | |||
ايشان بعد از يك عمر رياضت، خدمت به مردم، تبليغ دين، تدريس و پرورش شاگردان و استوانههاى علمى سرانجام در صبحگاه جمعه 8 خرداد ماه سال 1371ش بدرود حيات گفت. | |||