حائری تهرانی، مهدی

حائری تهرانی، مهدی

نام	حائری تهرانی، مهدی
نام های دیگر
نام پدر
متولد	1304 هـ.ش
محل تولد	کربلای معلی
رحلت	1379 هـ.ش یا 1421 هـ.ق
اساتید
برخی آثار	پندهای معصومین (علیهم السلام) / نوع اثر: کتاب / نقش: تدوین و تنظیم بنیادهای اخلاق اسلامی (ترجمه الاخلاق)
کد مؤلف	AUTHORCODE5568AUTHORCODE

«آيت‌الله مهدى حائرى تهرانى» فرزند آيت‌الله عباس حائرى تهرانى، در سال 1304ش/ 1344ق در كربلا، ديده به جهان گشود.

پدرش كه از مردان خيرانديش و علاقه‌مند به روحانيت بود، او را تشويق كرد تا وارد سلك روحانيت شود. وى تحت تربيت پدر، مقدمات علوم را فرا گرفت و در كودكى، به همراه پدر، راهى تهران شد.

وى در تهران، تحصيلات خود را ادامه داد، تا اين كه در سن 15 سالگى، پدر را از دست داد؛ ولى اين غم سنگين، در عزم و اراده او براى ادامه تحصيل علوم اسلامى خللى وارد نياورد.

در تهران از محضر اساتيدى همچون آيات عظام: محمد حسين زاهد، سيد صدرالدين جزايرى، ميرزا محمد باقر آشتيانى و ميرزا مهدى آشتيانى استفاده كرد.

ضمناً وى در طول اين سال‌ها، با ورود به دانشكده الهيات و معارف اسلامى، موفق به اخذ ليسانس شد و بعدها در همين رشته دكترا گرفت.

وى در سال 1327ش، براى طى مدارج علمى و استفاده از محضر علماى حوزه علميه قم، عازم اين شهر مقدس شد و از درس بزرگان آنجا از جمله آيات عظام: بروجردى، گلپايگانى، مرعشى نجفى، مرتضى حائرى و امام خمينى(ره) بهره برد.

ايشان همچنين در درس خصوصى تفسير و فلسفه علامه طباطبايى، كه براى جمع معدودى از فضلا تشكيل شده بود، شركت داشت.

ايشان در سال 1335ش، براى زيارت به عراق مسافرت كرد. در حوزه علميه نجف اشرف، از آيات عظام: سيد جمال گلپايگانى و سيد عبدالهادى شيرازى اجازه اجتهاد دريافت نمود و از علامه حاج آقا بزرگ تهرانى نيز اجازه نقل روايت گرفت و پس از چندى به قم بازگشت و مشغول مباحث علمى و خدمات اجتماعى شد.

ايشان تنها به مباحث علمى بسنده نكرد، بلكه در كنار بسيارى از فضلاى آن دو حوزه، به فعاليت‌هاى سياسى و مبارزه با رژيم ستم‌شاهى هم مى‌پرداخت؛ چنان كه خود نوشته است، جلساتى درباره «مبانى حكومت در اسلام و ريشه‌هاى انقلاب» تشكيل داده و همچنين در چاپ و تكثير اطلاعيه‌هاى حضرت امام نقش داشته است. در اين جلسات كه معمولاً شب‌هاى جمعه در منزل آقاى حائرى در قم برگزار مى‌شد، فضلايى چون شهيد ربّانى شيرازى، شهيد بهشتى، شهيد قدّوسى شركت مى‌كردند.

همچنين وى با امضاى بيانيه‌ها و نامه‌هايى، كه در سال‌هاى اوليه نهضت اسلامى، فضلاى حوزه منتشر مى‌كردند، همراهى خويش را با حركت ملت قهرمان ايران نشان مى‌داد.

آنچه ايشان را از ديگران متمايز مى‌كند، دامنه وسيع فعاليت ايشان در امور خير و بنيان‌گذارى مؤسسات خدماتى و فرهنگى و تأسيس اماكن و مراكز دينى از جمله تأسيس يا تكميل كتابخانه‌ها، مدارس علوم دينى، بيمارستان‌ها و موسسات خيريه است.

ايشان سرانجام در روز جمعه 30 دى‌ماه 1379ش/ 24 شوال 1421ق، در تهران دار فانى را وداع كرد و در قبرستان شيخان قم، به خاك سپرده شد.

آثار

1- تاريخ علوم قرآن.

2- تاريخ فقه.

3- تاريخ اديان.

4- تاريخ فلسفه.

5- تاريخ و سير كتابخانه.

6- صلاى غم: تضمين دوازده بند محتشم كاشانى.

7- بنيادهاى اخلاق اسلامى (ترجمه الاخلاق).

8- يك دوره درس علوم قرآن.

9- بنيادهاى اخلاق اسلامى.

10- شخصيت انسان از نظر قرآن و عترت.

11- اصول عقايد و آفريدگار جهان.

12- راز خوشبختى.

13- پندهاى معصومين (ع).

14- منتخب ادعيه و زيارات.

15- بشارات غيبى.

وابسته‌ها

القرآن الکریم / نوع اثر: کتاب / نقش: مصحح

بنیاد های اخلاق اسلامی (ترجمه الاخلاق)

پندهای معصومین (علیهم السلام) / نوع اثر: کتاب / نقش: تدوین و تنظیم

علوم قرآن یا تفسیر موضوعی