۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره'
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف ') |
جز (جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره') |
||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
در اين عهد كه شمال هندوستان به وجود بزرگانى چون معينالدّين حسن سجزى، قطبالدّين بختيار كاكى اُوشى، شيخ نظامالدّين اوليا، قاضى محيىالدّين كاشانى، سراجالدّين سجزى، رفيعالدّين كازرونى و بسيارى ديگر از آنان مزين بود، دو شاعر جليلالقدر؛ يعنى امير حسن و امير خسرو دهلوى، پرورش يافتند (همان). | در اين عهد كه شمال هندوستان به وجود بزرگانى چون معينالدّين حسن سجزى، قطبالدّين بختيار كاكى اُوشى، شيخ نظامالدّين اوليا، قاضى محيىالدّين كاشانى، سراجالدّين سجزى، رفيعالدّين كازرونى و بسيارى ديگر از آنان مزين بود، دو شاعر جليلالقدر؛ يعنى امير حسن و امير خسرو دهلوى، پرورش يافتند (همان). | ||
درباره بدايت دوستى امير حسن با امير خسرو و شيخ نظامالدّين اوليا، مانند همه صوفيه، داستانهايى نقل كردهاند، اما مسلم است كه گرايش وى به تصوف و به خدمت نظامالدّين اوليا، در سن كهولت، او؛ يعنى حدود سال 700ق، انجام گرفت و بعيد نيست كه اين گرايش و آشنايى، بر اثر دوستى بين حسن و خسرو صورت پذيرفته باشد (همان). | |||
برخى معتقدند كه وى بيش از پنجاه سال داشت كه به خدمت خواجه نظامالدين اوليا رسيد. اگر تولد او را بين سالهاى 649 و 650ق بدانيم، در پنجاه و هفت سالگى؛ يعنى در 707ق، به گردآورى سخنان نظامالدين اوليا، كه آن را در هندوستان «ملفوظات» گويند، پرداخت. اين كار را تا سال 722ق، ادامه داد و كتابى به نام «فوائد الفؤاد» به نثر فارسى، در احوال شيخ نظامالدّين اوليا و حكايتهايى كه به زبان شيخ جارى شده است، تصنيف كرد كه مورد قبول مرادش شيخ نظامالدّين واقع گشت (همان). | برخى معتقدند كه وى بيش از پنجاه سال داشت كه به خدمت خواجه نظامالدين اوليا رسيد. اگر تولد او را بين سالهاى 649 و 650ق بدانيم، در پنجاه و هفت سالگى؛ يعنى در 707ق، به گردآورى سخنان نظامالدين اوليا، كه آن را در هندوستان «ملفوظات» گويند، پرداخت. اين كار را تا سال 722ق، ادامه داد و كتابى به نام «فوائد الفؤاد» به نثر فارسى، در احوال شيخ نظامالدّين اوليا و حكايتهايى كه به زبان شيخ جارى شده است، تصنيف كرد كه مورد قبول مرادش شيخ نظامالدّين واقع گشت (همان). | ||