۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الفصول المهمة في معرفة الأئمة عليهمالسلام (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۱ مارس ۲۰۱۷، ساعت ۲۲:۵۵
، ۱۱ مارس ۲۰۱۷جایگزینی متن - 'ى(' به 'ى ('
جز (جایگزینی متن - 'ر(' به 'ر (') |
جز (جایگزینی متن - 'ى(' به 'ى (') |
||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
نويسنده پس از نقل مطالب از اشعار نيز بهره گرفته و در موضوع سخن، اشعارى نقل مى كند. او برخى از مطالب فرا تاريخى را نيز نقل مى كند كه در اين موارد تحت تأثير منابعى است كه از آنها استفاده كرده است. براى نمونه از كتاب «معالم العترة النبوية» محمد بن عبدالعزيز جنابذى (م. 611)، يارى جبرئيل و كمك وى در روز احد نسبت به امام على را گزارش مى كند. چنان كه از مسعودى در شرح مقامات حريرى مطلبى را نقل كرده كه هنگام هجرت پيامبر با ابوبكر به مدينه، درختى در لب غار روئيد. | نويسنده پس از نقل مطالب از اشعار نيز بهره گرفته و در موضوع سخن، اشعارى نقل مى كند. او برخى از مطالب فرا تاريخى را نيز نقل مى كند كه در اين موارد تحت تأثير منابعى است كه از آنها استفاده كرده است. براى نمونه از كتاب «معالم العترة النبوية» محمد بن عبدالعزيز جنابذى (م. 611)، يارى جبرئيل و كمك وى در روز احد نسبت به امام على را گزارش مى كند. چنان كه از مسعودى در شرح مقامات حريرى مطلبى را نقل كرده كه هنگام هجرت پيامبر با ابوبكر به مدينه، درختى در لب غار روئيد. | ||
جلد نخست از چاپ دو جلدى فصول المهمة اختصاص به شرح حال [[امام على(ع)]] دارد. او مناقب آن حضرت را مانند شيعيان گزارش كرده و در عين حال هنگام توضيح حديث غدير مىنويسد معنى حديث اين است كه: من كنت ناصره او حميمه او صديقه فان عليا يكون كذلك. | جلد نخست از چاپ دو جلدى فصول المهمة اختصاص به شرح حال [[امام على (ع)]] دارد. او مناقب آن حضرت را مانند شيعيان گزارش كرده و در عين حال هنگام توضيح حديث غدير مىنويسد معنى حديث اين است كه: من كنت ناصره او حميمه او صديقه فان عليا يكون كذلك. | ||
برخى از ديدگاههاى طرح شده در اين كتاب با ديدگاههاى مرسوم نويسندگان شيعه همخوان نيست. مانند ازدواج عمر با ام كلثوم و گزارش اختلاف ميان امام حسن مجتبى با اميرالمومنين (عليهما السلام). | برخى از ديدگاههاى طرح شده در اين كتاب با ديدگاههاى مرسوم نويسندگان شيعه همخوان نيست. مانند ازدواج عمر با ام كلثوم و گزارش اختلاف ميان امام حسن مجتبى با اميرالمومنين (عليهما السلام). | ||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
در نگاه اوليه چنين به نظر مى رسد كه ابن صباغ مالكى به صورت گسترده از منابع شيعى استفاده كرده ولى با مقايسه منابع ارائه شده در اين كتاب به اين نتيجه مى رسيم كه منبع عمده وى در نقل گزارشهاى شيعى، كتاب «كشف الغمة» اربلى بوده و منابعى كه ابن صباغ ياد مى كند همان منابعى است كه اربلى در كشف الغمة ذكر كرده است. ابن صباغ از منبع اصلى خويش به هيچ عنوان ياد نكرده و تلاش مى نمايد آن را به عنوان مسئله اى سرّى پوشيده دارد و به خواننده چنين القا مى كند كه به منابع مذكور در كتاب به صورت مستقيم دسترسى داشته و حال آن كه چنين نيست و اين موارد را به واسطه كتاب «كشف الغمة» ياد مى كند؛ زيرا ساختار كتاب «الفصول المهمة» همان ساختار كتاب «كشف الغمة» است. به طور كلى حجم مطالب منقول از كشف الغمة در كتاب الفصول المهمة، حدود هشتاد درصد است. | در نگاه اوليه چنين به نظر مى رسد كه ابن صباغ مالكى به صورت گسترده از منابع شيعى استفاده كرده ولى با مقايسه منابع ارائه شده در اين كتاب به اين نتيجه مى رسيم كه منبع عمده وى در نقل گزارشهاى شيعى، كتاب «كشف الغمة» اربلى بوده و منابعى كه ابن صباغ ياد مى كند همان منابعى است كه اربلى در كشف الغمة ذكر كرده است. ابن صباغ از منبع اصلى خويش به هيچ عنوان ياد نكرده و تلاش مى نمايد آن را به عنوان مسئله اى سرّى پوشيده دارد و به خواننده چنين القا مى كند كه به منابع مذكور در كتاب به صورت مستقيم دسترسى داشته و حال آن كه چنين نيست و اين موارد را به واسطه كتاب «كشف الغمة» ياد مى كند؛ زيرا ساختار كتاب «الفصول المهمة» همان ساختار كتاب «كشف الغمة» است. به طور كلى حجم مطالب منقول از كشف الغمة در كتاب الفصول المهمة، حدود هشتاد درصد است. | ||
برخى منابع كه در كشف الغمة نيست مانند: درر السمطين زرندى (م 750)، طبقات (الشافعية) الكبرى، سبكى(م771)، مناقب الامام الشافعى نوشته بيهقى(م.458)، | برخى منابع كه در كشف الغمة نيست مانند: درر السمطين زرندى (م 750)، طبقات (الشافعية) الكبرى، سبكى (م771)، مناقب الامام الشافعى نوشته بيهقى (م.458)، | ||
الذرية الطاهرة دولابى، الموجز فى فضل الخلفاء الاربعه نوشته ابوالفتوح اسعد بن ابى الفضائل بن خلف عجلى، مناقب ابوالمعالى فقيه مالكى. | الذرية الطاهرة دولابى، الموجز فى فضل الخلفاء الاربعه نوشته ابوالفتوح اسعد بن ابى الفضائل بن خلف عجلى، مناقب ابوالمعالى فقيه مالكى. | ||