ابن قاصح، علی بن عثمان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده' به '') |
||
| خط ۸۹: | خط ۸۹: | ||
== وابسته‌ها == | == وابسته‌ها == | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[سراج القاری المبتدی و تذکار المقری المنتهی]] | [[سراج القاری المبتدی و تذکار المقری المنتهی]] | ||
[[مصطلحات الاشارات فی القراءات الزواید المرویه عن الثقات]] | [[مصطلحات الاشارات فی القراءات الزواید المرویه عن الثقات]] | ||
[[قرة العين في الفتح و الإمالة و بين اللفظين]] | [[قرة العين في الفتح و الإمالة و بين اللفظين]] | ||
[[شرح تلخيص الفواد و تقريب المتباعد علي عقيلة أتراب القصايد]] | [[شرح تلخيص الفواد و تقريب المتباعد علي عقيلة أتراب القصايد]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ ۲۹ آوریل ۲۰۱۷، ساعت ۱۹:۰۷
| نام | ابن قاصح، علی بن عثمان |
|---|---|
| نام های دیگر | ابن العذری
ابن القاصح، ابوالبقاء علی بن عثمان ابن القاصح، علی بن عثمان |
| نام پدر | |
| متولد | 1316 م |
| محل تولد | |
| رحلت | 801 هـ.ق یا 1399 م |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE1305AUTHORCODE |
«ابوالبقاء نور الدين على بن عثمان بن محمد عذرى»، معروف به ابن قاصح، از عالمان و قاريان شافعى‌مذهب قرن هشتم هجرى است كه در سال 716ق / 1316م، در بغداد ديده به جهان گشود.
وى در علم قرائت استاد فن بود و از دانش‌هاى ديگر نيز بهره داشت. آثار به‌جاى‌مانده از وى گوياى آن است كه وى به نجوم، هيئت و رياضيات نيز آگاه بوده است.
نام او گاه به‌صورت «على بن محمد بن عثمان» و كنيه وى به شكل «ابوالقاسم» و «ابوالحسن» نيز آمده است.
او، «شاطبيه» را از مجد الدين اسماعيل كفتى فراگرفت و از ميدومى، ابن ابى حوافر، رحبى و مقدسى اجازه روايت دريافت كرد.
وى همچنين قرائت‌هاى ده‌گانه و غير آن را بر ابوبكر بن جندى خواند و در جامع ماردانى به تعليم قرائت پرداخت. وى در اين زمينه، شاگردانى نيز تربيت كرد، از جمله برهان الدين صالحى كه برخى از تصانيف وى و آثار پيشينيان را همچون «المستنير» ابن سوار، «ارشاد المبتدى» قلانسى و «الكافى» ابن شريح، از او فراگرفت و روايت نمود.
زراتينى و زين الدين رضوان نيز از شاگردان وى به شمار مى‌روند.
آثار
الف) چاپى:
1. تلخيص الفوائد فى شرح اتراب القصائد كه شرحى است بر «رائيه» شاطبى در رسم مصحف؛
2. سراج القارى المبتدى و تذكار المقرى المنتهى.
ب) خطى:
1. اتفاق القراء؛
2. تحفة الانام فى الوقف على الهمزة لحمزة و هشام؛
3. تحفة الطلاب فى العمل بربع الاسطرلاب؛
4. درة الافكار فى معرفة اوقات الليل و النهار؛
5. قرة العين فى الفتح و الامالة و بين اللفظين؛
6. مصطلح الاشارات فى القرائات الزوائد المروية عن الثقات؛
7. المنهل العذب المسيب فى شرح العمل بالريع المجيب؛
8. نزهة المشتغلين فى احكام النون الساكنة و التنوين.
ضمناً آثار ديگرى نيز در قرائت و نجوم به وى نسبت داده شده كه يافت نشده‌اند.
وى در 801ق / 1399م، وفات يافت.
منابع مقاله
1. دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج 4، ص 436، عباس نقيبى؛
2. لغت‌نامه علامه دهخدا، مدخل على عذرى.