شرح منطق مظفر: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۴ مارس ۲۰۱۷، ساعت ۱۲:۰۴

شرح منطق مظفر


نام کتاب	شرح منطق مظفر
نام های دیگر کتاب	المنطق. شرح شرح المنطق
پدیدآورندگان	محمدي، علي (نويسنده)
زبان	فارسي
کد کنگره	‏BC‎‏ ‎‏78‎‏ ‎‏/‎‏ع‎‏4‎‏ ‎‏م‎‏680‎‏28
موضوع	مظفر، محمد رضا، 1904 - 1964م. المنطق - نقد و تفسير
ناشر	الامام الحسن بن علي (عليهما السلام)
مکان نشر	ايران - قم
سال نشر	1386ش
کد اتوماسیون	AUTOMATIONCODE13824AUTOMATIONCODE

شرح منطق مظفر، اثر علی محمدی خراسانی، شرحی به زبان فارسی بر کتاب المنطق محمدرضا مظفر می‌باشد. این شرح در سال 1371ش، به پایان رسیده است^[۱].

شارح، مطابق با ترتیب مباحث «المنطق»، بی‌آنکه عبارت عربی را ذکر کند، مفصلا به شرح و توضیح مطالب پرداخته است.

کتاب «المنطق» از آغاز به‌عنوان یک متن درسی تألیف شده است و این شرح نیز در همین قالب، در دو جلد و حاوی شرح تمام کتاب المنطق می‌باشد؛ لذا متن آن بسیار سلیس و روان است و هیچ‌گونه دشواری در آن دیده نمی‌شود و در آن توضیحات مناسب و مورد نیاز ارائه شده است.

در کتاب «المنطق» در پایان بعضی از بخش‌ها برای فراگیری بهتر آن، سؤالاتی مطرح شده که در این شرح به آنها پاسخ داده شده است.

شارح در تبیین مطالب، از نظرات علمایی چون فارابی^[۲]، ابن سینا^[۳]، ملاصدرا^[۴]، حاجی سبزواری^[۵]، قطب‌الدین شیرازی^[۶]4)، خواجه نصیر طوسی^[۷]، تفتازانی^[۸] و حتی شاعرانی چون سعدی شیرازی^[۹] بهره برده است.

در ابتدای کتاب پیشگفتاری از مترجم آمده است که با بیان ویژگی‌های انسان آغاز شده است. ایشان، آخرین ویژگی را که برای انسان بیان نموده و مرتبط با منطق می‌باشد، تفکر و اندیشه است. او در این‌باره می‌گوید: داشتن فکر و اندیشه بزرگ‌ترین ویژگی انسان است و در سایه فکر است که انسان بر معلومات خود می‌افزاید. شارح در ادامه به فلسفه پیدایش منطق ارسطویی می‌پردازد و می‌گوید: منطق ارسطویی برای مبارزه با سفسطه در یونان که ناشی از عقاید فلسفی ضد و نقیض و رواج فوق‌العاده فن خطابه بود تدوین گردید. ارسطو به همين منظور قواعد منطقى را براى درست فكر كردن و تميز خطا از صواب، جمع و تدوين كرد^[۱۰].

ایشان در پایان با اشاره‌ای گذرا به مولفین بزرگ فلسفه ارسطویی، پیشگفتار را به پایان می‌برد^[۱۱].

پاورقی‌های کتاب به توضیح ابهامات متن و مستندسازی مطالب اختصاص یافته است.

فهرست مطالب هر جلد در پایان آن آمده است.

پانویس

↑ متن کتاب، ج2، ص534
↑ ج1، ص465؛ ج2، ص50
↑ ج1، ص316، 335، 431 و...
↑ ج1، ص25، 28، 34، 146 و...
↑ ج1، ص291، 308، 361، 401 و...
↑ ج1، ص449، 451 و...
↑ ج1، ص75، 102، 119، 127، 128 و...
↑ ج1، ص54
↑ ج2، ص244
↑ ر.ک: پیشگفتار مترجم، ج1، ص3 تا 5
↑ پیشگفتار مترجم، ج1، ص5 تا 9

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.

وابسته‌ها

پیوندها

[1] متن کتاب، ج2، ص534

[2] ج1، ص465؛ ج2، ص50

[3] ج1، ص316، 335، 431 و...

[4] ج1، ص25، 28، 34، 146 و...

[5] ج1، ص291، 308، 361، 401 و...

[6] ج1، ص449، 451 و...

[7] ج1، ص75، 102، 119، 127، 128 و...

[8] ج1، ص54

[9] ج2، ص244

[10] ر.ک: پیشگفتار مترجم، ج1، ص3 تا 5

[11] پیشگفتار مترجم، ج1، ص5 تا 9

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

@@ خط ۴۸: / خط ۴۸: @@
 در کتاب «المنطق» در پایان بعضی از بخش‌ها برای فراگیری بهتر آن، سؤالاتی مطرح شده که در این شرح به آنها پاسخ داده شده است.
- شارح در تبیین مطالب، از نظرات علمایی چون فارابی<ref>ج1، ص465؛ ج2، ص50</ref>، ابن سینا<ref>ج1، ص316، 335، 431 و...</ref>، ملاصدرا<ref>ج1، ص25، 28، 34، 146 و...</ref>، حاجی سبزواری<ref>ج1، ص291، 308، 361، 401 و...</ref>، قطب‌الدین شیرازی<ref>ج1، ص449، 451 و...</ref>4)، خواجه نصیر طوسی<ref>ج1، ص75، 102، 119، 127، 128 و...</ref>، تفتازانی<ref>ج1، ص54</ref> و حتی شاعرانی چون سعدی شیرازی<ref>ج2، ص244</ref> بهره برده است.
+شارح در تبیین مطالب، از نظرات علمایی چون فارابی<ref>ج1، ص465؛ ج2، ص50</ref>، ابن سینا<ref>ج1، ص316، 335، 431 و...</ref>، ملاصدرا<ref>ج1، ص25، 28، 34، 146 و...</ref>، حاجی سبزواری<ref>ج1، ص291، 308، 361، 401 و...</ref>، قطب‌الدین شیرازی<ref>ج1، ص449، 451 و...</ref>4)، خواجه نصیر طوسی<ref>ج1، ص75، 102، 119، 127، 128 و...</ref>، تفتازانی<ref>ج1، ص54</ref> و حتی شاعرانی چون سعدی شیرازی<ref>ج2، ص244</ref> بهره برده است.
 در ابتدای کتاب پیشگفتاری از مترجم آمده است که با بیان ویژگی‌های انسان آغاز شده است. ایشان، آخرین ویژگی را که برای انسان بیان نموده و مرتبط با منطق می‌باشد، تفکر و اندیشه است. او در این‌باره می‌گوید: داشتن فکر و اندیشه بزرگ‌ترین ویژگی انسان است و در سایه فکر است که انسان بر معلومات خود می‌افزاید. شارح در ادامه به فلسفه پیدایش منطق ارسطویی می‌پردازد و می‌گوید: منطق ارسطویی برای مبارزه با سفسطه در یونان که ناشی از عقاید فلسفی ضد و نقیض و رواج فوق‌العاده فن خطابه بود تدوین گردید. ارسطو به همين منظور قواعد منطقى را براى درست فكر كردن و تميز خطا از صواب، جمع و تدوين كرد<ref>ر.ک: پیشگفتار مترجم، ج1، ص3 تا 5</ref>.