تنبیه المغترین: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'> بندانگشتی|تنبيه المغترين {| class="wikitable aboutBookTable" s...» ایجاد کرد)
     
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۴۸: خط ۴۸:




    == معرفی اجمالی ==
    «تنبیه المغترین»، اثر عبدالوهاب بن احمد شعرانی، با تحقیق احمد عبدالرحیم سایح و توفیق علی وهبه، کتابی است در موضوع فضایل و رذایل اخلاقی که به زبان عربی و در سال 761ق نوشته شده است<ref>ر.ک: انتهای کتاب، ص262</ref>.
    == ساختار ==
    کتاب با دو مقدمه از محققین و نویسنده آغاز و مطالب در چهار باب، تنظیم شده است.
    در هریک از ابواب کتاب، برخی از اخلاقیات مربوط به سلف صالح ذکر گردیده، اما در این تقسیم بندی مطالب و اخلاقیات، شیوه خاصی مد نظر نبوده و ترتیب خاصی به چشم نمی خورد.
    == گزارش محتوا ==
    در مقدمه نخست، به موضوع کتاب و اهمیت آن، اشاره کوتاهی شده است<ref>مقدمه، ص1-2</ref>.
    در مقدمه نویسنده، ضمن بیان اهمیت کتاب، به انگیزه نگارش آن، اشاره شده است<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص3-10</ref>.
    در باب نخست، اولین خلق از اخلاق سلف صالح، ملازمت با کتاب و سنت دانسته شده است. نویسنده، معتقد است ایشان، اقدام به ارشاد و راهنمایی مردم نمی کردند مگر زمانی که خویش تبحر در علوم شریعت داشته باشند. نویسنده سپس از برخی از معاصرین خویش که برخوردار از این صفت نمی باشند انتفاد کرده و از اینکه برخی از ایشان، در رفتار یا گفتار، مرتکب عمل یا سخنی می‌شوند که در کتاب و سنت نیست، ابراز ناراحتی و ناخرسندی کرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص12</ref>.
    برخی دیگر از اخلاقیات مذکور در این باب، عبارتند از: اخلاص؛ ترک نفاق و دورویی و یکی بودن باطن و ظاهر؛ کثرت صبر؛ کثرت خوف از خدا؛ کثرت عبرت گیری و بکاء؛ یاد مرگ و سکرات آن؛ نگریستن به دنیا با دیده عبرت نه محبت؛ کثرت عفو؛ تعظیم حرمت مسلمین؛ صبر بر اذیت همسران؛ ترک طلب ریاست؛ حسن ادب با کوچک و بزرگ؛ مواظبت بر شب زنده داری در تابستان و زمستان و...<ref>ر.ک: همان، ص11-64</ref>.
    از جمله اخلاقیات مذکور در باب دوم، عبارتند از: کثرت یاد خداوند؛ شدت جوع و گرسنگی البته به طرق شرعی؛ دیدن نیکی‌های مردم؛ کثرت شکر خداوند؛ کثرت ادب؛ شدت ورع؛ تقدیم اعمال آخرت بر اعمال دنیا؛ زیارت قبور مسلمین و...<ref>ر.ک: همان، ص68-134</ref>.
    شدت ترس از عاقبت به خیر نشدن؛ عدم مبادرت به دعای بر شفا هنگام مریض شدن؛ عدم خرید و فروش مگر پس از معرفت احکام آن؛ کثرت حلم در برابر کسی که جنایتی در مورد ایشان مرتکب شده است؛ تسلیم در برابر امر خدا و کثرت سکوت و سخن گفتن با حکمت، از جمله اخلاقیات مذکور در باب سوم است<ref>ر.ک: همان، ص138-197</ref>.
    از جمله اخلاقیات مذکور در آخرین باب نیز می‌توان به امور زیر اشاره نمود: کثرت عزلت از مردم؛ تواضع؛ کثرت توبه و استغفار؛ عدم عجب به اعمال؛ کثرت مجاهدت در عبادات و ترک شهوات؛ کثرت صدقه و...<ref>ر.ک: همان، ص198-258</ref>.
    == وضعیت کتاب ==
    فهرست مطالب، در انتهای کتاب آمده است.
    در پاورقی‌ها، به ذکر منابع پرداخته شده است<ref>ر.ک: پاورقی، ص154</ref>.
    ==پانویس ==
    <references />
    == منابع مقاله ==
    مقدمه و متن کتاب.


    منابع


    == وابسته‌ها ==
    == وابسته‌ها ==

    نسخهٔ ‏۲۶ ژانویهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۰:۵۵

    تنبيه المغترين
    نام کتاب تنبيه المغترين
    نام های دیگر کتاب
    پدیدآورندگان شعراني، عبدالوهاب بن احمد (نويسنده)

    سايح، احمد عبدالرحيم (مصحح)

    وهبه، توفيق علي (مصحح)

    زبان عربي
    کد کنگره ‏BP‎‏ ‎‏289‎‏ ‎‏/‎‏ش‎‏7‎‏ت‎‏9
    موضوع 1.احاديث اخلاقي

    2.اخلاق اسلامي - متون قديمي تا قرن 14

    3.اخلاق عرفاني - متون قديمي تا قرن 14

    4.عرفان - متون قديمي تا قرن 14

    ناشر مکتبة الثقافة الدينية
    مکان نشر مصر - قاهره
    سال نشر 2005م , 1425ق
    کد اتوماسیون AUTOMATIONCODE10444AUTOMATIONCODE


    معرفی اجمالی

    «تنبیه المغترین»، اثر عبدالوهاب بن احمد شعرانی، با تحقیق احمد عبدالرحیم سایح و توفیق علی وهبه، کتابی است در موضوع فضایل و رذایل اخلاقی که به زبان عربی و در سال 761ق نوشته شده است[۱].

    ساختار

    کتاب با دو مقدمه از محققین و نویسنده آغاز و مطالب در چهار باب، تنظیم شده است. در هریک از ابواب کتاب، برخی از اخلاقیات مربوط به سلف صالح ذکر گردیده، اما در این تقسیم بندی مطالب و اخلاقیات، شیوه خاصی مد نظر نبوده و ترتیب خاصی به چشم نمی خورد.

    گزارش محتوا

    در مقدمه نخست، به موضوع کتاب و اهمیت آن، اشاره کوتاهی شده است[۲]. در مقدمه نویسنده، ضمن بیان اهمیت کتاب، به انگیزه نگارش آن، اشاره شده است[۳]. در باب نخست، اولین خلق از اخلاق سلف صالح، ملازمت با کتاب و سنت دانسته شده است. نویسنده، معتقد است ایشان، اقدام به ارشاد و راهنمایی مردم نمی کردند مگر زمانی که خویش تبحر در علوم شریعت داشته باشند. نویسنده سپس از برخی از معاصرین خویش که برخوردار از این صفت نمی باشند انتفاد کرده و از اینکه برخی از ایشان، در رفتار یا گفتار، مرتکب عمل یا سخنی می‌شوند که در کتاب و سنت نیست، ابراز ناراحتی و ناخرسندی کرده است[۴]. برخی دیگر از اخلاقیات مذکور در این باب، عبارتند از: اخلاص؛ ترک نفاق و دورویی و یکی بودن باطن و ظاهر؛ کثرت صبر؛ کثرت خوف از خدا؛ کثرت عبرت گیری و بکاء؛ یاد مرگ و سکرات آن؛ نگریستن به دنیا با دیده عبرت نه محبت؛ کثرت عفو؛ تعظیم حرمت مسلمین؛ صبر بر اذیت همسران؛ ترک طلب ریاست؛ حسن ادب با کوچک و بزرگ؛ مواظبت بر شب زنده داری در تابستان و زمستان و...[۵]. از جمله اخلاقیات مذکور در باب دوم، عبارتند از: کثرت یاد خداوند؛ شدت جوع و گرسنگی البته به طرق شرعی؛ دیدن نیکی‌های مردم؛ کثرت شکر خداوند؛ کثرت ادب؛ شدت ورع؛ تقدیم اعمال آخرت بر اعمال دنیا؛ زیارت قبور مسلمین و...[۶]. شدت ترس از عاقبت به خیر نشدن؛ عدم مبادرت به دعای بر شفا هنگام مریض شدن؛ عدم خرید و فروش مگر پس از معرفت احکام آن؛ کثرت حلم در برابر کسی که جنایتی در مورد ایشان مرتکب شده است؛ تسلیم در برابر امر خدا و کثرت سکوت و سخن گفتن با حکمت، از جمله اخلاقیات مذکور در باب سوم است[۷]. از جمله اخلاقیات مذکور در آخرین باب نیز می‌توان به امور زیر اشاره نمود: کثرت عزلت از مردم؛ تواضع؛ کثرت توبه و استغفار؛ عدم عجب به اعمال؛ کثرت مجاهدت در عبادات و ترک شهوات؛ کثرت صدقه و...[۸].

    وضعیت کتاب

    فهرست مطالب، در انتهای کتاب آمده است. در پاورقی‌ها، به ذکر منابع پرداخته شده است[۹].

    پانویس

    1. ر.ک: انتهای کتاب، ص262
    2. مقدمه، ص1-2
    3. ر.ک: مقدمه نویسنده، ص3-10
    4. ر.ک: متن کتاب، ص12
    5. ر.ک: همان، ص11-64
    6. ر.ک: همان، ص68-134
    7. ر.ک: همان، ص138-197
    8. ر.ک: همان، ص198-258
    9. ر.ک: پاورقی، ص154

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها

    پیوندها