۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'آیت‌الله خويى' به 'آیت‌الله خويى '
جز (جایگزینی متن - '،م' به '، م') |
جز (جایگزینی متن - 'آیت‌الله خويى' به 'آیت‌الله خويى ') |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
وى در سال 1270 ق در كربلا متولد و مدتى در حوزۀ كربلا از علماى بزرگوار آن حوزه استفاده نمود، سپس به سامرا رفته و از محضر مجدّد شيرازى برخوردار شده است و با دستور ايشان(كمى پيش از رحلت معظم له)به سال 1312 ه به تهران هجرت مى‌نمايند و از اعلام معاصر تهران محسوب مى‌گردند. | وى در سال 1270 ق در كربلا متولد و مدتى در حوزۀ كربلا از علماى بزرگوار آن حوزه استفاده نمود، سپس به سامرا رفته و از محضر مجدّد شيرازى برخوردار شده است و با دستور ايشان(كمى پيش از رحلت معظم له)به سال 1312 ه به تهران هجرت مى‌نمايند و از اعلام معاصر تهران محسوب مى‌گردند. | ||
ايشان در نجف نيز از بزرگانى چون آیت‌الله خويى خوشه چينى نموده به مرتبۀ اجتهاد نائل آمد. از مشهور شدن و در معرض فتوى قرار دادن خويش اجتناب ورزيده و در انزوا مشغول تحقيق و تدريس بود و كمتر با كسى معاشرت داشت تا توانست تفسير خود را به اتمام رساند. | ايشان در نجف نيز از بزرگانى چون [[خویی، ابوالقاسم|آیت‌الله خويى]] خوشه چينى نموده به مرتبۀ اجتهاد نائل آمد. از مشهور شدن و در معرض فتوى قرار دادن خويش اجتناب ورزيده و در انزوا مشغول تحقيق و تدريس بود و كمتر با كسى معاشرت داشت تا توانست تفسير خود را به اتمام رساند. | ||
در زهد و تقوى كم نظير بود، متجاوز از بيست و دو سال متوالى در مسجد جامع تهران در اوايل شب تفسير قرآن مى‌گفت.مرحوم حسين اثنا عشرى شاه عبدالعظيمى صاحب تفسير اثنى عشرى از شاگردان وى بوده است.مرحوم حاج آقا بزرگ در نقباء البشر ذكر خيرى از او دارند و دوران مصاحبت او را يادآور شده است.وفات وى به تاريخ 1340 ق1300/ ش ثبت شده است.(برخى نيز حدود 1353 ق مى‌دانند). | در زهد و تقوى كم نظير بود، متجاوز از بيست و دو سال متوالى در مسجد جامع تهران در اوايل شب تفسير قرآن مى‌گفت.مرحوم حسين اثنا عشرى شاه عبدالعظيمى صاحب تفسير اثنى عشرى از شاگردان وى بوده است.مرحوم حاج آقا بزرگ در نقباء البشر ذكر خيرى از او دارند و دوران مصاحبت او را يادآور شده است.وفات وى به تاريخ 1340 ق1300/ ش ثبت شده است.(برخى نيز حدود 1353 ق مى‌دانند). | ||