الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="boxTitle"><big>'''[[امام حسن عسکری(ع)]]'''</big></div>
    <div class="boxTitle"><big>'''[[هاشمی رفسنجانی، اکبر]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR02327.jpg|بندانگشتی|حرم امام حسن عسکری(ع)|175px]]
    [[پرونده:NUR04451.jpg|بندانگشتی|هاشمی رفسنجانی، اکبر|175px]]


    '''ابو محمد حسن بن على بن محمد''' مشهور به امام حسن عسکری(232-260 ق) امام يازدهم از ائمۀ اثنى عشر(ع)و سيزدهمين معصوم از چهارده معصوم(ع) است.
    '''اکبر هاشمى رفسنجانی'''، روحانی و سیاستمدار، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام و رئیس اسبق مجلس خبرگان رهبری نخستین رئیس مجلس ایران و چهارمین رئیس جمهور ایران در دو دوره پیاپی بین سال‌های 1368 تا 1376  و به عنوان یکی از پرنفوذترین شخصیت‌های سیاسی جمهوری اسلامی ایران.


    پدر بزرگوارش امام هادى(ع) هنگام تولد فرزند،شانزده سال و چند ماه بيشتر نداشت. مادرش بانويى صالحه و عارفه به نام سوسن يا حديثه يا سليل بود.
    در سال 1313ش، در روستاى سوق از توابع رفسنجان در خانواده‌اى روحانى متولد شد.


    تولدش به اختلاف روايات در ماه ربيع الاول يا ربيع الآخر سال 231 يا 232 ه‍.ق. و بنا به اكثر روايات در مدينه اتفاق افتاده است.22 يا 23 سال داشت كه پس از وفات پدر بزرگوارش امام هادى(ع) (254 ه‍.ق.) به امامت رسيد و در هشتم ربيع الاول سال 260 ه‍.ق. در حدود 28 يا 29 سالگى وفات يافت و در خانۀ خود و جوار قبر پدر خويش در سامرا به خاك سپرده شد.(آستانۀ سامرا)
    آقاى هاشمى رفسنجانى با بهره‌گیرى از اساتید مختلف، مدارج آموزشى و مراحل کسب علوم حوزوى را یکى پس از دیگرى طى کرد؛ به‌طورى‌که کتاب «صرف میر» را نزد پسرعمویش شیخ محمد که از نظر درس از وى جلوتر بود، فراگرفت و این درس را با آقاى شیخ جعفر شجونى بحث کرد. در ادامه تحصیل، باقى‌مانده «جامع المقدمات» و سطح متوسط؛ یعنى کتاب‌هاى «[[البهجة المرضية علی ألفية ابن مالك|سیوطى]]»، «[[الحاشية علی تهذيب المنطق للتفتازاني|حاشیه]]»، «[[معالم الأصول|معالم]]»، «[[مغني اللبيب عن كتب الأعاريب|مغنى]]»، «[[المطول|مطول]]» و «[[الروضة البهية في شرح اللمعة الدمشقية (2 جلدی)|شرح لمعه]]» را نزد آقایان شهید سید محمدرضا سعیدى، [[محمدی گیلانی، محمد|محمدى گیلانى]]، علوى بروجردى، آدینه‌وند، [[صالحی نجف‌آبادی، نعمت‌الله|نعمت‌الله صالحى نجف‌آبادى]]، دکتر [[جهانگیری، محسن|محسن جهانگیرى]]، امام موسى صدر و شیخ حسن شب‌زنده‌دار تحصیل نمود.
     
    در شمايل آن حضرت آورده‌اند كه رنگش گندمگون، چشمانش درشت و سياه،رويش زيبا، قامتش معتدل و اندامش متناسب بود و با آنكه جوان بود مشايخ قريش و رجال و علماى زمان را تحت تأثير خود قرار مى‌داد.دوست و دشمن به برترى او در علم و حلم و جود و زهد و تقوى و ساير مكارم اخلاق اذعان داشتند.
     
    چون او و پدر بزرگوارش امام هادى(ع)در محلۀ عسكر(قرارگاه سپاه) در شهر سامرا زندگى مى‌كردند به عسكرى لقب يافتند و نيز اين دو امام مانند امام جواد(ع)به احترام جد بزرگوارشان على بن موسى الرضا(ع)به ابن الرضا مشهور بودند.عثمان بن سعيد عمرى و بعد از او پسرش محمد بن عثمان پيشكار و دربان آن حضرت بودند.
    مدت كوتاه حيات امام به سه دوره تقسيم مى‌گردد:تا چهار سال و چند ماهگى(و به قولى تا 13 سالگى)از عمر شريفش را در مدينه بسر برده،تا 23 سالگى به اتفاق پدر بزرگوارش در سامرا مى‌زيسته(254 ه‍.ق.)و تا 29 سالگى يعنى شش سال و اندى پس از رحلت امام دهم(ع)در سامرا، ولايت بر امور و پيشوايى شيعيان را بر عهده داشته است.


    براى فراگیرى سطح عالى فقه و اصول ([[فرائد الأصول|رسائل]]، [[المكاسب (حاشيه میرزا فتاح شهيدي)|مکاسب]] و [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|کفایه]])، از حضرات آیات [[منتظری، حسینعلی|منتظرى]]، [[مشکینی اردبیلی، علی|مشکینى]]، سید محمدباقر سلطانى طباطبایى، شهید صدوقى، فکور، صالحى نجف‌آبادى، شیخ [[اعتمادی، مصطفی|مصطفى اعتمادى]]، [[نوری همدانی، حسین|نورى همدانى]]، مجاهدى و آیت‌الله [[تبریزی، جواد|تبریزى]] استفاده کرد و همچنین درس خارج فقه و اصول را از آیت‌الله [[بروجردی، حسین|بروجردى]]، [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینى]](ره)، آیت‌الله [[گلپایگانی، محمدرضا|گلپایگانى]]، آیت‌الله [[شریعتمداری، کاظم|شریعتمدارى]]، آیت‌الله [[محقق داماد، محمد|محقق داماد]]، آیت‌الله شیخ [[حائری، مرتضی|مرتضى حائرى یزدى]] و آیت‌الله [[مرعشی، شهاب‌الدین|مرعشى نجفى]] آموخت. همچنین چون محل سکونتش در سال‌هاى اول اقامت در قم، در مقابل بیت امام خمینى(ره)، واقع شده بود، او توفیق پیدا کرد که علاوه بر فراگیرى فقه، اصول و فلسفه، در مبانى سیاسى، اجتماعى، عرفانى و اخلاقى نیز از ایشان کسب فیض کند.
    <div class="mw-ui-button">[[امام حسن عسکری(ع)|'''ادامه''']]</div>
    <div class="mw-ui-button">[[امام حسن عسکری(ع)|'''ادامه''']]</div>

    نسخهٔ ‏۹ ژانویهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۱:۳۹

    هاشمی رفسنجانی، اکبر

    اکبر هاشمى رفسنجانی، روحانی و سیاستمدار، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام و رئیس اسبق مجلس خبرگان رهبری نخستین رئیس مجلس ایران و چهارمین رئیس جمهور ایران در دو دوره پیاپی بین سال‌های 1368 تا 1376 و به عنوان یکی از پرنفوذترین شخصیت‌های سیاسی جمهوری اسلامی ایران.

    در سال 1313ش، در روستاى سوق از توابع رفسنجان در خانواده‌اى روحانى متولد شد.

    آقاى هاشمى رفسنجانى با بهره‌گیرى از اساتید مختلف، مدارج آموزشى و مراحل کسب علوم حوزوى را یکى پس از دیگرى طى کرد؛ به‌طورى‌که کتاب «صرف میر» را نزد پسرعمویش شیخ محمد که از نظر درس از وى جلوتر بود، فراگرفت و این درس را با آقاى شیخ جعفر شجونى بحث کرد. در ادامه تحصیل، باقى‌مانده «جامع المقدمات» و سطح متوسط؛ یعنى کتاب‌هاى «سیوطى»، «حاشیه»، «معالم»، «مغنى»، «مطول» و «شرح لمعه» را نزد آقایان شهید سید محمدرضا سعیدى، محمدى گیلانى، علوى بروجردى، آدینه‌وند، نعمت‌الله صالحى نجف‌آبادى، دکتر محسن جهانگیرى، امام موسى صدر و شیخ حسن شب‌زنده‌دار تحصیل نمود.

    براى فراگیرى سطح عالى فقه و اصول (رسائل، مکاسب و کفایه)، از حضرات آیات منتظرى، مشکینى، سید محمدباقر سلطانى طباطبایى، شهید صدوقى، فکور، صالحى نجف‌آبادى، شیخ مصطفى اعتمادى، نورى همدانى، مجاهدى و آیت‌الله تبریزى استفاده کرد و همچنین درس خارج فقه و اصول را از آیت‌الله بروجردى، امام خمینى(ره)، آیت‌الله گلپایگانى، آیت‌الله شریعتمدارى، آیت‌الله محقق داماد، آیت‌الله شیخ مرتضى حائرى یزدى و آیت‌الله مرعشى نجفى آموخت. همچنین چون محل سکونتش در سال‌هاى اول اقامت در قم، در مقابل بیت امام خمینى(ره)، واقع شده بود، او توفیق پیدا کرد که علاوه بر فراگیرى فقه، اصول و فلسفه، در مبانى سیاسى، اجتماعى، عرفانى و اخلاقى نیز از ایشان کسب فیض کند.