۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ه«' به 'ه «'
جز (جایگزینی متن - ']]ب' به ']] ب') |
جز (جایگزینی متن - 'ه«' به 'ه «') |
||
| خط ۸۴: | خط ۸۴: | ||
براساس اين نظريه در شش دوره تاريخ اوليه بشر شش ناطق ظهور كرده است كه اينان همان پيامبران اولو العزم،حضرت آدم(ع)،نوح(ع)،ابراهيم(ع)موسى(ع)،عيسى(ع)و حضرت محمد(ص)هستند.امامان متمّم اين 6 دوره عبارتند از هنيد،هود،تارخ ادّ،حزيمه و جناب ابوطالب و براى هريك از اين 6 باطن نخستين يك وصى روحانى كه اساس وصايت و يا امام مستقر هست كه عبارتند از شيث،سام،اسماعيل،هارون،ايوشح،شمعون و حضرت على(ع).هابيل براى دوره اوّل و اسحاق براى دوره سوم عهدهدار نقش اساس(امام مستودع)بودهاند.مبدأ دوره ششم از نظر اسماعيليان با رسالت حضرت محمد(ص)آغاز مىشود. | براساس اين نظريه در شش دوره تاريخ اوليه بشر شش ناطق ظهور كرده است كه اينان همان پيامبران اولو العزم،حضرت آدم(ع)،نوح(ع)،ابراهيم(ع)موسى(ع)،عيسى(ع)و حضرت محمد(ص)هستند.امامان متمّم اين 6 دوره عبارتند از هنيد،هود،تارخ ادّ،حزيمه و جناب ابوطالب و براى هريك از اين 6 باطن نخستين يك وصى روحانى كه اساس وصايت و يا امام مستقر هست كه عبارتند از شيث،سام،اسماعيل،هارون،ايوشح،شمعون و حضرت على(ع).هابيل براى دوره اوّل و اسحاق براى دوره سوم عهدهدار نقش اساس(امام مستودع)بودهاند.مبدأ دوره ششم از نظر اسماعيليان با رسالت حضرت محمد(ص)آغاز مىشود. | ||
در اين دوره نيز دو گروه امامان مستقر و مستودع به انجام وظيفه پرداختهاند،امامان مستقر كه هفت نفرند عبارتند از:امام حسين(ع)،امام على بن الحسن(ع)،امام محمد بن على(ع)،امام جعفر بن محمّد(ع)،اسماعيل بن جعفر و محمد بن اسماعيل براساس اختلاف انظار ميان برخى از انشعابات اسماعيلى گاه [[امام على(ع)]]سر سلسله امامان هفتگانه ياد مىشود و در نتيجه امام حسن(ع)مستودع خواهد بود و گاه [[امام على(ع)]] اساس دوره شناخته مىشود و آنگاه سلسله امامان مستقر از امام حسن(ع) | در اين دوره نيز دو گروه امامان مستقر و مستودع به انجام وظيفه پرداختهاند،امامان مستقر كه هفت نفرند عبارتند از:امام حسين(ع)،امام على بن الحسن(ع)،امام محمد بن على(ع)،امام جعفر بن محمّد(ع)،اسماعيل بن جعفر و محمد بن اسماعيل براساس اختلاف انظار ميان برخى از انشعابات اسماعيلى گاه [[امام على(ع)]]سر سلسله امامان هفتگانه ياد مىشود و در نتيجه امام حسن(ع)مستودع خواهد بود و گاه [[امام على(ع)]] اساس دوره شناخته مىشود و آنگاه سلسله امامان مستقر از امام حسن(ع) | ||
آغاز مىگردد و آنچه مسلم است در اين دوره(پيامبرى حضرت محمد(ص))،محمد بن اسماعيل امام هفتم دوره،امام متمّم،اساس،صامت وصى و ناطق دوره بعدى(دور هفتم كه دور معادى آخر ناميده مىشود)است كه | آغاز مىگردد و آنچه مسلم است در اين دوره(پيامبرى حضرت محمد(ص))،محمد بن اسماعيل امام هفتم دوره،امام متمّم،اساس،صامت وصى و ناطق دوره بعدى(دور هفتم كه دور معادى آخر ناميده مىشود)است كه مقاله «رسالة تحفة المرتاد و غصة الاضداد»بهطور كامل شرح اين ادوار پرداخته است. | ||
بعد از انديشه امامت كه انديشهاى محورى و شاخص در فرقه اسماعيلى بود به شاخص دوم اين فرقه تأويل مىپردازيم.تأويل مفهومى بنيادين در انديشه اسماعيليه است و بر فرآيندى معرفتى،شهودى اطلاق مىشود كه ناظر به يك معرفتشناسى و جهانشناسى خاص است بر يك جمله مىتوان گفت كه اينفرآيند نوعى گذر از معناهاى ظاهرى شريعت و قرآن به معناهاى باطنى آنهاست.اهمّيتى خاصى كه اسماعيليان براى باطن و حقايق مكتوم در باطن دين قائل بودند،آنان به عنوان سخنگويان اصلى سنّت باطنى در ميان مسلمانان شناخته شدند و به باطنيّه شهرت يافتند. | بعد از انديشه امامت كه انديشهاى محورى و شاخص در فرقه اسماعيلى بود به شاخص دوم اين فرقه تأويل مىپردازيم.تأويل مفهومى بنيادين در انديشه اسماعيليه است و بر فرآيندى معرفتى،شهودى اطلاق مىشود كه ناظر به يك معرفتشناسى و جهانشناسى خاص است بر يك جمله مىتوان گفت كه اينفرآيند نوعى گذر از معناهاى ظاهرى شريعت و قرآن به معناهاى باطنى آنهاست.اهمّيتى خاصى كه اسماعيليان براى باطن و حقايق مكتوم در باطن دين قائل بودند،آنان به عنوان سخنگويان اصلى سنّت باطنى در ميان مسلمانان شناخته شدند و به باطنيّه شهرت يافتند. | ||
اسماعيليه از دو شيوه در تأويل قرآن استفاده مىكنند: | اسماعيليه از دو شيوه در تأويل قرآن استفاده مىكنند: | ||