لطا‌ئف‌ المنن‌ و الأخلاق‌ في‌ بيا‌ن‌ وجوب‌ التحدث‌ بنعمة الله‌ علی‌ الإطلاق‌ و هي‌ المنن‌ الكبری الجا‌لبة‌ للسرور و البشری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''لطا‌ئف‌ المنن‌ و الأخلاق‌ في‌ بيا‌ن‌ وجوب‌ التحدث‌ بنعمة الله‌ علی‌ الإطلاق‌ و هي‌ المنن‌ الكبری الجا‌لبة‌ للسرور و البشری'''، از آثار محدّث، فقیه و صوفی شافعی قرن دهم هجری قمری، [[عبدالوهاب بن احمد بن على شعرانى]] (898-973ق)، با هدف بیان آداب و اخلاق صوفیان و روش سیر و سلوک الی الله است. او صفات و اخلاق خودش را به‌عنوان الگو برای دیگران شرح می‌دهد. در حاشیه این کتاب، دو کتاب دیگر به نام «لطا‌ئف‌ المنن‌ في مناقب أبي‌العباس المرسي و شيخه أبي‌الحسن» (درباره فضائل یکی از صوفیان به نام [[شهاب‌الدین ابوالعباس احمد بن عمر انصاری مرسی]] و استادش ابوالحسن) و «مفتاح الفلاح و مصباح الأرواح» (درباره ذکر خدای تعالی و آداب سیر و سلوک) از آثار [[تاج‌الدین احمد بن عطاءالله سکندری]] مرقوم شده است.

* [[عبدالوهاب شعرانى]]، 5 انگیزه برای نگارش کتاب حاضر مطرح کرده است؛ از جمله: برای آنکه برادران من در قوم صوفیان به من اقتدا کنند و این صفات و اخلاق را بیابند و بیاموزند و این‌گونه باشند و خدا را بر این نعمت شکر کنند...<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ج1، ص2</ref>.