گنجینه گویش‌های ایرانی استان خراسان 1:گویش‌های اردکولی، دشت بیاضی، دربندی، وکیل‌آبادی، بجستانی، گاشی، نهالدانی: تفاوت میان نسخه‌ها

| پیش از =

}}

==گزارش کتاب==

سرزمین پهناور ایران در طول تاریخ دیرپای خود، زبان‌ها و گویش‌های پرشماری داشته است که بسیاری از آنها اکنون گویشوری ندارد و از میان رفته است و تنها از روی نوشته‌های بازمانده بر سنگ، فلز، چوب، دیوار، پوست و .... به خط‌ها و زبان‌های مختلف به وجود آنها می‌توان پی برد. از میان همۀ زبان‌ها و گویش‌های کهن، زبان فارسی با گویندگان پرشمار خود به عنوان زبان رسمی و گویش‌های متنوع آن به همت سخنوران، نویسندگان و گویشوران آن بر جای مانده و آثار ارزشمند ادبی و علمی که حاصل کوشش متفکران ایرانی است، به آن نوشته شده و برترین عامل پیوند اقوام گوناگون و سند افتخار ملی و هویت‌بخش ایران و ایرانی به شمار می‌رود.

واژه‌نامۀ موضوعی، فعل‌ها و مصدرها، جمله‌های فارسی و معادل گویشی آنها نیز بر مبنای الگوی گنجینۀ گویش‌های ایرانی فرهنگستان زبان و ادب فارسی ارائه شده است. در این کتاب همچنین برای آشنایی بیشتر مخاطب، از هر گویش یک افسانه یا داستان محلی آورده شده است. اغلب در افسانه‌ها و داستان‌های محلی شاخصه‌های گویشی بیشتر و کهن‌تری مشاهده می‌شود. افزون بر فواید زبانی، برخی بن‌مایه‌ها و مضمون‌های کهن ایرانی نیز از طریق این شاخه از ادبیات شفاهی به روزگار کنونی رسیده است.<ref> [https://literaturelib.com/books/5066 ر.ک: پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>

==پانويس ==

<references />