۸۵٬۲۳۸
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'شـ' به 'ش'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'گـ' به 'گ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'شـ' به 'ش') |
||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
==شرح حال== | ==شرح حال== | ||
در کتب تذکره و رجال از این مؤلف، نام و نشانی نیست غیر از دیوان شیخ آذری اسفرایینی کـه ذیلا به عرض می‌رسد؛ در اول کتاب خود را از تربیت‌شدگان بایسنقر بن شاهرخ شمرده و همواره مورد نظر لطف وی قرار گرفته بود و چندین سال مشغول امور دیـوانی | در کتب تذکره و رجال از این مؤلف، نام و نشانی نیست غیر از دیوان شیخ آذری اسفرایینی کـه ذیلا به عرض می‌رسد؛ در اول کتاب خود را از تربیت‌شدگان بایسنقر بن شاهرخ شمرده و همواره مورد نظر لطف وی قرار گرفته بود و چندین سال مشغول امور دیـوانی شده و در سـال 818ق که شاهرخ برای سرکوبی امیرزاده بایقرا به شیراز رفته بود، او نیز در رکاب وی بوده است. در سال 825ق، برای انجام دادن امور مالیاتی او را به کرمان فرستاده‌اند و در سال 827 به بادغیس بازگشته و در سال 828ق، مجددا به دربار امیرزاده بایسنقر رفته و مشغول امور دیـوانی بوده و مـورد توجه بایسنقر شده است. | ||
==طبع شعر== | ==طبع شعر== | ||
خوافی طبع شعر نیز داشته و در بعضی موارد از خود اشعار و ماده تاریخ‌هایی گفته که در «مجمل فصیحی» درج شده؛ ازاین‌رو باید دیوانی هم داشته باشد که دیده نـشده است. مـؤیّد ایـن‌مطلب، تعریفی است از شیخ آذری اسفرائینی (م866ق) از شعرای زمان شاهرخ بن امـیر تـیمور که با فصیحی خوافی معاصر بوده و شعر او را تعریف کرده است. | خوافی طبع شعر نیز داشته و در بعضی موارد از خود اشعار و ماده تاریخ‌هایی گفته که در «مجمل فصیحی» درج شده؛ ازاین‌رو باید دیوانی هم داشته باشد که دیده نـشده است. مـؤیّد ایـن‌مطلب، تعریفی است از شیخ آذری اسفرائینی (م866ق) از شعرای زمان شاهرخ بن امـیر تـیمور که با فصیحی خوافی معاصر بوده و شعر او را تعریف کرده است. | ||
فصیحی در تعریف و مدح بایسنقر قلم‌فرسایی زیـاد نـموده است. در سال 843ق، در نزد گوهرشادآغا زوجه شاهرخ، در اثر سعایت همکارانش مقصر واقع شده و به فرمان وی به حبس می‌افتد و بعدا خـلاصی مـی‌یابد. بعد از مرگ بایسنقر از ناپایداری روزگار | فصیحی در تعریف و مدح بایسنقر قلم‌فرسایی زیـاد نـموده است. در سال 843ق، در نزد گوهرشادآغا زوجه شاهرخ، در اثر سعایت همکارانش مقصر واقع شده و به فرمان وی به حبس می‌افتد و بعدا خـلاصی مـی‌یابد. بعد از مرگ بایسنقر از ناپایداری روزگار شکایت کـرده، گوشه‌نـشینی اخـتیار می‌نماید و مشغول تـألیف و تـنظیم کتاب مجمل فصیحی می‌گردد و پس از خاتمه آن را به نام شاهرخ موشّح گردانیده و به وی تقدیم می‌کند. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||