۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
←معرفى مؤلف
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
تلاش بسيار او در امر تحصيل، او را از ديگر شاگردان مدرسه ممتاز ساخت و در رديف مدرسان خوب حوزه قرار داد. پس از مدتى تحصيل و تدريس، خود را نيازمند حوزه‌اى بزرگتر، مانند حوزه قم كه آن زمان با ورود آیت‌الله حائرى رونق گرفته بود و يا حوزه نجف ديد و سرانجام پس از مدتى ترديد، نجف را برگزيد و براى كسب فيض به آن ديار مقدس رفت. | تلاش بسيار او در امر تحصيل، او را از ديگر شاگردان مدرسه ممتاز ساخت و در رديف مدرسان خوب حوزه قرار داد. پس از مدتى تحصيل و تدريس، خود را نيازمند حوزه‌اى بزرگتر، مانند حوزه قم كه آن زمان با ورود آیت‌الله حائرى رونق گرفته بود و يا حوزه نجف ديد و سرانجام پس از مدتى ترديد، نجف را برگزيد و براى كسب فيض به آن ديار مقدس رفت. | ||
در حوزه نجف، از محضر آيات عظام و استادان بزرگى همچون عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياء عراقى]]، اصطهباناتى، سيد محمود شاهرودى، [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابو الحسن اصفهانى]] و سيد حسين اصفهانى(داماد آقا سيد ابو الحسن، معروف به آیت‌الله داماد) بهره برد. با پشت‌كارى كم‌نظير در مدت كمتر از پنج سال، به مقام عالى اجتهاد دست يافت، به گونه‌اى كه خود را بى‌نياز از حضور در درس استادان بزرگوار خويش ديد و به تحقيق و تدريس روى آورد و با تلاشى مضاعف، اين عرصه را پيمود و در رديف فضلاى بنام حوزه نجف قرار گرفت. | در حوزه نجف، از محضر آيات عظام و استادان بزرگى همچون [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياء عراقى]]، اصطهباناتى، سيد محمود شاهرودى، [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابو الحسن اصفهانى]] و سيد حسين اصفهانى(داماد آقا سيد ابو الحسن، معروف به آیت‌الله داماد) بهره برد. با پشت‌كارى كم‌نظير در مدت كمتر از پنج سال، به مقام عالى اجتهاد دست يافت، به گونه‌اى كه خود را بى‌نياز از حضور در درس استادان بزرگوار خويش ديد و به تحقيق و تدريس روى آورد و با تلاشى مضاعف، اين عرصه را پيمود و در رديف فضلاى بنام حوزه نجف قرار گرفت. | ||
از طرف مرحوم آیت‌الله قمى كه آن زمان در حوزه كربلا بوده و به ساماندهى و اصلاح آن مشغول بوده، براى تدريس دعوت شد و به حوزه كربلا رفت. طولى نكشيد كه مرحوم آیت‌الله اصفهانى، مرحوم آیت‌الله داماد را به كربلا فرستاد تا ايشان را متقاعد كند كه حوزه نجف بيشتر به وجود ايشان نيازمند است و بايد به نجف برگردد، بالاخره ايشان هم پذيرفت و دو مرتبه به نجف برگشت. | از طرف مرحوم آیت‌الله قمى كه آن زمان در حوزه كربلا بوده و به ساماندهى و اصلاح آن مشغول بوده، براى تدريس دعوت شد و به حوزه كربلا رفت. طولى نكشيد كه مرحوم آیت‌الله اصفهانى، مرحوم آیت‌الله داماد را به كربلا فرستاد تا ايشان را متقاعد كند كه حوزه نجف بيشتر به وجود ايشان نيازمند است و بايد به نجف برگردد، بالاخره ايشان هم پذيرفت و دو مرتبه به نجف برگشت. | ||