۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
در این کتاب نویسنده به مجموعه‌ای از اصطلاحاتی می‌پردازد که مردم در سیر و سلوک به سوی سرای آخرت بدان نیازمندند. ایشان که خود عالمی است که علاوه بر تخصص در علوم شریعت و لغت، در علوم تصوف نیز تبحر دارد، در این کتاب حدود 100 اصطلاح از اصطلاحات علم تصوف را آورده و آنها را به تفصیل شرح داده است.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص5</ref> | در این کتاب نویسنده به مجموعه‌ای از اصطلاحاتی می‌پردازد که مردم در سیر و سلوک به سوی سرای آخرت بدان نیازمندند. ایشان که خود عالمی است که علاوه بر تخصص در علوم شریعت و لغت، در علوم تصوف نیز تبحر دارد، در این کتاب حدود 100 اصطلاح از اصطلاحات علم تصوف را آورده و آنها را به تفصیل شرح داده است.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص5</ref> | ||
ابن عجیبه در این کتاب علم تصوف را آقا و سرور و رئیس همه علوم دانسته و آن را مغز و اساس شریعت دانسته است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص19</ref>، و بیان داشته که چرا علم تصوف سرور علوم نبوده باشد، زیرا که علم تصوف در مقام احسان است. احسان یعنی مقام شهود و نتیجه این شهود عبارت از روشن شدن حقایق آنگونه که هستند و صاحب مقام احسان هر چیز را آن گونه که هست می‌شناسد و در واقع صوفی حقایق عالم را آنگونه که هستند مشاهده می‌کند<ref>ر.ک:همان</ref> | ابن عجیبه در این کتاب علم تصوف را آقا و سرور و رئیس همه علوم دانسته و آن را مغز و اساس شریعت دانسته است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص19</ref>، و بیان داشته که چرا علم تصوف سرور علوم نبوده باشد، زیرا که علم تصوف در مقام احسان است. احسان یعنی مقام شهود و نتیجه این شهود عبارت از روشن شدن حقایق آنگونه که هستند و صاحب مقام احسان هر چیز را آن گونه که هست می‌شناسد و در واقع صوفی حقایق عالم را آنگونه که هستند مشاهده می‌کند.<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
از جمله مقاماتی که در این کتاب به آن پرداخته شده مقام رجاء، صبر، شکر، ورع، زهد، توکل ، رضا و تسلیم، مراقبه و محاسبه، اخلاص، صدق، مجاهده و عبودیت، قناعت، یقین و موارد دیگری است که آگاهی بر این معانی برای کسی که به دنبال پژوهش و تحقیق و فهم این علم است لازم می‌باشد. | |||