۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'فارسي' به 'فارسی') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
[[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] (نویسنده) | [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] (نویسنده) | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = 27225م/4/65 BP | ||
| موضوع = قرآن، بررسی و شناخت. | | موضوع = قرآن، بررسی و شناخت. | ||
| ناشر = انتشارات نجم کبری | | ناشر = انتشارات نجم کبری | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
کتاب دارای فهرست نسبتاً گسترده‌ای است که مقولات مهمّ قرآن را از ابتدا تا انتها مدّ نظر قرار داده است. ذیل برخی عناوین کلّی زیرمجموعه‌های جزئی نیز وجود دارد که بحث را از بابت مفهومی گسترده تر کرده و آگاهی‌های قرآنی را از متن قرآن بیشتر در اختیار خواننده قرار می‌دهد. فهرست کلّی این کتاب بدین شرح است: وحی و کتابهای آسمانی، نزول قرآن، اعجاز قرآن، ظاهر و باطن قرآن، جمع آوری و نگارش و تدوین قرآن، آیه ها و سوره‌های قرآن، آیات و سوره‌های مکی و مدنی، محتویّات قرآن، اهداف قرآن، مخاطبان قرآن، شأن نزول، تفسیر و تأویل قرآن، حروف مقطّعه‌ی قرآن، آیات محکم و مشتابه و آیات ناسخ و منسوخ قرآن، سوگندهای قرآن، لغات قرآن، و سرآخر قرآن در کلام بزرگان. | کتاب دارای فهرست نسبتاً گسترده‌ای است که مقولات مهمّ قرآن را از ابتدا تا انتها مدّ نظر قرار داده است. ذیل برخی عناوین کلّی زیرمجموعه‌های جزئی نیز وجود دارد که بحث را از بابت مفهومی گسترده تر کرده و آگاهی‌های قرآنی را از متن قرآن بیشتر در اختیار خواننده قرار می‌دهد. فهرست کلّی این کتاب بدین شرح است: وحی و کتابهای آسمانی، نزول قرآن، اعجاز قرآن، ظاهر و باطن قرآن، جمع آوری و نگارش و تدوین قرآن، آیه ها و سوره‌های قرآن، آیات و سوره‌های مکی و مدنی، محتویّات قرآن، اهداف قرآن، مخاطبان قرآن، شأن نزول، تفسیر و تأویل قرآن، حروف مقطّعه‌ی قرآن، آیات محکم و مشتابه و آیات ناسخ و منسوخ قرآن، سوگندهای قرآن، لغات قرآن، و سرآخر قرآن در کلام بزرگان. | ||
چنانکه بیان شد برخی از این عناوین کلّی زیرمجموعه‌هایی را در خود دارد که به بسط موضوع کمک می‌کند، مثلاً | چنانکه بیان شد برخی از این عناوین کلّی زیرمجموعه‌هایی را در خود دارد که به بسط موضوع کمک می‌کند، مثلاً در محتویّات قرآن از: توحید و خداشناسی، رسولان الهی، مسائل علمی و فرهنگی، و قصّه‌های قرآن و حکایتهای آن سخن گفته است. یا در بخش اهداف قرآن به استناد آیات قرآن به موارد پنجگانه‌ای اشاره کرده است که بسیار دقیق و مهم است که عبارتند از: هدایت و رحمت، بشارت و انذار، ذکر، تفکّر و اندیشه، و حرکت به سوی نور و خروج از تاریکی ها. در بخش وحی که نخستین مطلب کتاب است نیز طبق آیات متعدّد قرآن به انواع وحی و نیز به کسانی که به آنها وحی شده اشاره کرده است، این اشارات غیر از ارتباط مستقیم با پیامبر و یا پیامبران الهی است که رسماً مورد اعتبار واقع شده است. مثلاً وحی به مادر موسی، وحی به زنبور عسل، وحی به ملائکه، وحی به آسمان، وحی به حواریین، وحی به بنده‌ی خاص خدا و غیره. | ||
چنانکه بیان شد این گستره‌ی موضوعات با معانیِ ژرفی که دارند در حجمی کم به نگارش و نمایش در آمده است و از آنجا که روی سخن با جوانان است از اطاله‌ی کلام پرهیز کرده و از ورود به بحث‌های پر چالش نیز حذر نموده است. | چنانکه بیان شد این گستره‌ی موضوعات با معانیِ ژرفی که دارند در حجمی کم به نگارش و نمایش در آمده است و از آنجا که روی سخن با جوانان است از اطاله‌ی کلام پرهیز کرده و از ورود به بحث‌های پر چالش نیز حذر نموده است. | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
== گزارش محتوا== | == گزارش محتوا== | ||
کتاب آشنایی با قرآن در عین اختصار به بسیاری مسائل پرداخته و کلّیّتی از کتاب وزین قدسی و آسمانی ما را به نمایش در آورده است. چنانکه در فهرست آمده بحث با وحی آغاز شده است و وحی زمینه‌ی ظهور و تدوین قرآن را برای مسلمانان و باورمندان فراهم نموده است و وقتی که ما قرآن را وحی مسلّم و حتمی می‌گیریم بدان معناست که کاملاً آسمانی و قدسی است و این قرآن از بابت صورت و ظاهر و تعداد سوره ها و آیات و نیز از بابت چینش تصویری واحد در تمام جهان اسلام دارد. نویسنده خود از وحی چنین می‌گوید: «وحی» به اشاره‌ی تند و سریع می‌گویند، کتابت و رمز هم نوعی وحی است چراکه در آن دو نیز نوعی از اشاره و سرعت انتقال | کتاب آشنایی با قرآن در عین اختصار به بسیاری مسائل پرداخته و کلّیّتی از کتاب وزین قدسی و آسمانی ما را به نمایش در آورده است. چنانکه در فهرست آمده بحث با وحی آغاز شده است و وحی زمینه‌ی ظهور و تدوین قرآن را برای مسلمانان و باورمندان فراهم نموده است و وقتی که ما قرآن را وحی مسلّم و حتمی می‌گیریم بدان معناست که کاملاً آسمانی و قدسی است و این قرآن از بابت صورت و ظاهر و تعداد سوره ها و آیات و نیز از بابت چینش تصویری واحد در تمام جهان اسلام دارد. نویسنده خود از وحی چنین می‌گوید: «وحی» به اشاره‌ی تند و سریع می‌گویند، کتابت و رمز هم نوعی وحی است چراکه در آن دو نیز نوعی از اشاره و سرعت انتقال یافت می‌شود. کلام پنهانی و خفی هم نوعی وحی است و این همه را در قرآن در آیات گوناگون می‌توانیم ببینیم. وحی، گاهی به منزله‌ی الهامی است که در دل افراد انسانی می‌افتد و گاهی هم نوعی الهام تکوینی است که با غریزه‌ی حیوان یا با فطرت انسان و همین طور با ذات و طبیعتِ اشیاء همراه است. گاهی هم نوعی تکلّم مرموز و ناشناخته، و کلامی کاملاً مخفی و سرّی است که ما از کیفیّت و ماهیّت آن اطّلاعی نداریم و در عین حال ممکن است که به اشاره و ایماء سریع که به واسطه‌ی اعضاء و جوارح صورت می‌گیرد هم اطلاق شود. به هرجهت وحی دارای معانی بسیار است و کاربردهای زیادی هم دارد <ref>متن، صص 10-9</ref>. | ||
نویسنده با استناد به آیه‌ی 51 از سوره شوری به سه نوع سخن وحیانی اشاره می‌کند که باید به آنها توجّه ویژه داشت. این سه نوع سخن گفتن مربوط به انسان است و لذا از حوزه‌ی ذات و طبیعت و غریزه و فطرت بیرون است. این سه عبارتند از: | نویسنده با استناد به آیه‌ی 51 از سوره شوری به سه نوع سخن وحیانی اشاره می‌کند که باید به آنها توجّه ویژه داشت. این سه نوع سخن گفتن مربوط به انسان است و لذا از حوزه‌ی ذات و طبیعت و غریزه و فطرت بیرون است. این سه عبارتند از: | ||
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
از دیگر موارد قابل توجّه در این کتاب جدولی است که در آن به طور الفبایی نام سوره های قرآن را آورده و در مقابل هر سوره ابتدا ترتیب موجود و سپس ترتیب نزول را طبق اقوال مفسّران مرتّب کرده است <ref>متن، صص 48-43</ref>. غیر از آن جدول دیگری وجود دارد که در آن به ترتیب سوره‌های موجود، یعنی از سوره حمد تا سوره ناس تنظیم شده و در مقابل آن سه ردیف شکاره دیده می‌شود که به ترتیب عبارتند از: تعداد آیات، تعداد کامات و تعداد حروفی که د رهر سوره وجود دارد <ref>متن، صص 54-49</ref>. | از دیگر موارد قابل توجّه در این کتاب جدولی است که در آن به طور الفبایی نام سوره های قرآن را آورده و در مقابل هر سوره ابتدا ترتیب موجود و سپس ترتیب نزول را طبق اقوال مفسّران مرتّب کرده است <ref>متن، صص 48-43</ref>. غیر از آن جدول دیگری وجود دارد که در آن به ترتیب سوره‌های موجود، یعنی از سوره حمد تا سوره ناس تنظیم شده و در مقابل آن سه ردیف شکاره دیده می‌شود که به ترتیب عبارتند از: تعداد آیات، تعداد کامات و تعداد حروفی که د رهر سوره وجود دارد <ref>متن، صص 54-49</ref>. | ||
در بخش آیه ها و سوره‌های مکی و مدنی بعد از توضیحی در باره‌ی این دو اصطلاح در دو جدول یکی پس از دیگری سوره‌های مکی و سپس سوره‌های مدنی را مشخّص می‌کند. از آنجا که برخی از سوره ها مدنی و احیاناً در بین آن یک یا چند آیه مکی و یا بالعکس هستند داخل پرانتز تعداد و یا شماره‌ی استثنائات را معلوم کرده است. در خصوص سوره‌های مکی 86 مورد و در غیر آن 28 مورد قید شده است بدین ترتیب 114 سوره را معیّن کرده است. | در بخش آیه ها و سوره‌های مکی و مدنی بعد از توضیحی در باره‌ی این دو اصطلاح در دو جدول یکی پس از دیگری سوره‌های مکی و سپس سوره‌های مدنی را مشخّص می‌کند. از آنجا که برخی از سوره ها مدنی و احیاناً در بین آن یک یا چند آیه مکی و یا بالعکس هستند داخل پرانتز تعداد و یا شماره‌ی استثنائات را معلوم کرده است. در خصوص سوره‌های مکی 86 مورد و در غیر آن 28 مورد قید شده است بدین ترتیب 114 سوره را معیّن کرده است. مثلاً قید شده که توبه مدنی است غیر از دو آیه‌ی آخر؛ و یا سوره انعام مکی است بجز آیات 20، 23، 91، 93، 114، 141، 151 تا 153 <ref>متن، صص 62-58</ref>. | ||
در بخش لغات قرآن طبق رأی برخی مفسّران و قرآن پژوهان، و نیز طبق توضیخ برخی لغت شناسان تعدادی از واژه‌های قرآنی را مشخّص کرده و به غیر عربی بودن آن اشاره کرده است. و این مطلبی است که امروزه نیز کارشناسانی برای خود پیدا کرده است و طبیعی است که در رفت و آمد افراد در جوامع گوناگون و در تعاملات انسانی یکی از چیزهایی که بین ایشان ردّ و بدل می‌شود فرهنگ واژگانی آنان است. خاصه که مکّه در زمانهایی از سال بازار عمومی بوده و از دیگر بلاد نیز کسانی بودند که بدانجا سفر کرده و تجارتی داشته‌اند. به هر حال واژه‌هایی به مانند: استبرق، سجّیل، کوّرت، مقالید، اباریق، بیع، تنّور، جهنّم، دینار، روم، سجل و برخی دیگر لغات غیر عربی است که از دیگر بلاد به زبان عربی راه یافته است. در این باره از جمله دانشمندانی که مطالعه کرده است [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|جلال‌الدّین سیوطی]] است که مورد نظر مؤلّف محترم هم بوده است. <ref>متن، صص 119-118</ref>. | در بخش لغات قرآن طبق رأی برخی مفسّران و قرآن پژوهان، و نیز طبق توضیخ برخی لغت شناسان تعدادی از واژه‌های قرآنی را مشخّص کرده و به غیر عربی بودن آن اشاره کرده است. و این مطلبی است که امروزه نیز کارشناسانی برای خود پیدا کرده است و طبیعی است که در رفت و آمد افراد در جوامع گوناگون و در تعاملات انسانی یکی از چیزهایی که بین ایشان ردّ و بدل می‌شود فرهنگ واژگانی آنان است. خاصه که مکّه در زمانهایی از سال بازار عمومی بوده و از دیگر بلاد نیز کسانی بودند که بدانجا سفر کرده و تجارتی داشته‌اند. به هر حال واژه‌هایی به مانند: استبرق، سجّیل، کوّرت، مقالید، اباریق، بیع، تنّور، جهنّم، دینار، روم، سجل و برخی دیگر لغات غیر عربی است که از دیگر بلاد به زبان عربی راه یافته است. در این باره از جمله دانشمندانی که مطالعه کرده است [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|جلال‌الدّین سیوطی]] است که مورد نظر مؤلّف محترم هم بوده است. <ref>متن، صص 119-118</ref>. | ||
| خط ۸۲: | خط ۸۲: | ||
آشنایی با قرآن، تألیف [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] | آشنایی با قرآن، تألیف [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] | ||
کتاب در یک جلد با مقدّمه‌ای مختصر نوشته شده است. متن کتاب فارسی است و دارای 138 صفحه است. کتاب حاضر در قطع رقعی و با جلد نرم منتشر شده. در آغاز، فهرست مطالب | کتاب در یک جلد با مقدّمه‌ای مختصر نوشته شده است. متن کتاب فارسی است و دارای 138 صفحه است. کتاب حاضر در قطع رقعی و با جلد نرم منتشر شده. در آغاز، فهرست مطالب قرار دارد و در انتهای اثر هم فهرستی از منابع و مآخذ درج شده است. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||