طبقات أعلام الشيعة و هو نقباء البشر في القرن الرابع عشر (دار المرتضی): تفاوت میان نسخه‌ها

'''طبقات أعلام الشيعة و هو نقباء البشر في القرن الرابع عشر''' اثر عربى شيخ آقابزرگ تهرانى است.

انگيزه نويسنده از تأليف اثر، تهيه زندگى‌نامه و فهرستى از تأليفات و آثار قلمى شيعه، به قصد ارائه پاسخى تحليلى و منطقى به اهانت‌هاى جرجى زيدان مسيحى و پيروان سنى او بوده است. نويسنده از سال 1329ق به گردش و جست‌وجو در كتابخانه‌ها اشتغال داشته و براى به دست آوردن احوال و آثار علما و ادباى شيعه در طى قرون گذشته، كوششى خستگى‌ناپذير به خرج داده و دانشمندانى را كه هريك در روزگار خويش، ستاره‌اى درخشان به شمار مى‌آمدند زنده كرده و احوال ايشان را در دسترس همگان قرار داده است <ref>كريمى زنجانى اصل، محمد، ص124</ref>.

چون هدف نويسنده، گردآورى احوال دانشمندان مجتهد و صاحب‌نظر در قانون‌گذارى بوده است، به گردآورى شرح حال علماى سه قرن نخستين اسلام كه با حضور يكى از معصومان(ع) حق اجتهاد نداشتند و به نام «رواة» شناخته مى‌شوند، نپرداخته است .وى كتاب را به ذكر عالمان از سده چهارم به بعد اختصاص داده و اين گنجينه بزرگ را به يازده بخش تقسيم كرده و هر يك را به قرنى از سده چهارم هجرى تا چهاردهم اختصاص داده و هر قرن را به ترتيب حروف هجاى آغاز نام آن بزرگان، مرتب ساخته و نامى ويژه به آن داده است. نام هر يك از اين يازده بخش، در مقدمه جلد اول «الذريعة» و پشت جلد پنجم آن ديده مى‌شود و هر يك از آن‌ها در يك يا چند مجلد است <ref>حق‌شناس، محمدعلى، ص25</ref>.