۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" |[[القضاء في الإسلام]] | | data-type="authorWritings" |[[القضاء في الإسلام|القضاء فی الإسلام]] | ||
[[أحكام القطع والظن في شرح الرسائل وتحريرها]] | [[أحكام القطع والظن في شرح الرسائل وتحريرها|أحكام القطع والظن فی شرح الرسائل وتحریرها]] | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
'''شعبان دیوشلی لنگرودی گیلانی''' (1275-1348ق)، فقیه و عالم قرن چهاردهم، گذشته از مقامات علمی، تدریس و امامت، تألیفات، مقامات عالی معنوی داشت و اهل باطن بود. پرهیزگار و صاحب فضل و ادب بود. او عالمی جلیل‌القدر در اصول و فقه و مردی خوش‌بیان و خوش‌سلیقه بود. شناخت کامل از معارف و مردم داشت. بسیار عبادت می‌کرد و ذکر می‌گفت؛ به‌طوری‌که در میان بزرگان، از شدت فضل و تقوا معروف به «سلمان زمان» شده بود. | '''شعبان دیوشلی لنگرودی گیلانی''' (1275-1348ق)، معروف به «گیلانی»، «رشتی» و «نجفی» و در منطقه گیلان به همان عنوان زادگاهش «دیوشلی» شهرت داشت، فقیه و عالم قرن چهاردهم، گذشته از مقامات علمی، تدریس و امامت، تألیفات، مقامات عالی معنوی داشت و اهل باطن بود. پرهیزگار و صاحب فضل و ادب بود. او عالمی جلیل‌القدر در اصول و فقه و مردی خوش‌بیان و خوش‌سلیقه بود. شناخت کامل از معارف و مردم داشت. بسیار عبادت می‌کرد و ذکر می‌گفت؛ به‌طوری‌که در میان بزرگان، از شدت فضل و تقوا معروف به «سلمان زمان» شده بود. | ||
[[مدرس گیلانی، مرتضی|مرتضى مدرس گیلانى]] فرزند ایشان است. | [[مدرس گیلانی، مرتضی|مرتضى مدرس گیلانى]] فرزند ایشان است. | ||
| خط ۱۱۱: | خط ۱۱۱: | ||
==نظر علما درباره شیخ شعبان رشتی== | ==نظر علما درباره شیخ شعبان رشتی== | ||
صاحب کتاب أحسن | صاحب کتاب أحسن الودیعة درباره وی می‌نویسد: «شیخ شعبان رشتی نجفی یکی از مراجع شیعه، عالم کامل، عارف عاقل، فقیه فاضل بود. او ید طولایی در فقه و اصول و معرفت تامه به احکام رسول‌الله(ص) داشت. احدی را در علو مقام و جلالت قدر وی شکی نبود. حسن‌السیره، صافی‌السریره، قائم به امور جمعی از طلاب گیلان و امام جماعت صحن مطهر [[امام على(ع)|حضرت امیر(ع)]] بود». | ||
آیت‌الله حاج شیخ جعفر شمس گیلانی، از شاگردان [[حائری یزدی، عبدالکریم|آیت‌الله شیخ عبدالکریم حائری یزدی]]، درباره ایشان چنین گفته است: «در میان عالمان متقی سابق لنگرود، دو نفر از شدت زهد و تقوا و وارستگی و مهذب بودن، در حوزه‌های علمیه به «سلمان عصر» شهرت داشتند؛ یکی ملا حسن لیلاکوهی و دیگری شیخ شعبان دیوشلی گیلانی بود». | آیت‌الله حاج شیخ جعفر شمس گیلانی، از شاگردان [[حائری یزدی، عبدالکریم|آیت‌الله شیخ عبدالکریم حائری یزدی]]، درباره ایشان چنین گفته است: «در میان عالمان متقی سابق لنگرود، دو نفر از شدت زهد و تقوا و وارستگی و مهذب بودن، در حوزه‌های علمیه به «سلمان عصر» شهرت داشتند؛ یکی ملا حسن لیلاکوهی و دیگری شیخ شعبان دیوشلی گیلانی بود». | ||