۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
أصول‌الدين للرازي و هو الكتاب المسمی معالم أصول‌الدين (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۹ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۱۰
، ۱۹ فوریهٔ ۲۰۲۱بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''أصول الدين للرازي و هو الكتاب المسمی معالم أصول الدين'''، اثر فخرالدین محمد بن عمر | '''أصول الدين للرازي و هو الكتاب المسمی معالم أصول الدين'''، اثر [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخرالدین محمد بن عمر رازی]]، معروف به [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]] (متوفی 606ق)، کتابی است کلامی در بحث پیرامون اصول دین که با تحقیق [[سعد، طه عبد الروف|طه عبدالرئوف سعد]] به چاپ رسیده است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
در مقدمه، به شرح حال فخر رازی پرداخته شده و اطلاعاتی پیرامون ولادت، نسب و لقب، نظر علما درباره او، اساتید، برخورد وی با کرامیه، وصیت، وفات و آثار وی، در اختیار خواننده قرار گرفته است<ref>ر.ک: مقدمه، ص3-11</ref>. | در مقدمه، به شرح حال [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]] پرداخته شده و اطلاعاتی پیرامون ولادت، نسب و لقب، نظر علما درباره او، اساتید، برخورد وی با کرامیه، وصیت، وفات و آثار وی، در اختیار خواننده قرار گرفته است<ref>ر.ک: مقدمه، ص3-11</ref>. | ||
باب نخست، به طرح مباحث مربوط به علم و نظر، اختصاص یافته است؛ ازاین‌رو ابتدا به تعریف تصور و تصدیق پرداخته شده<ref>ر.ک: متن کتاب، ص17</ref> و سپس، ضمن اعتراف به وجود تصورات و تصدیقات بدیهی<ref>ر.ک: همان، ص18</ref>، مباحثی همچون تعریف نظر و فکر<ref>ر.ک: همان، ص19</ref>، افاده علم توسط نظر<ref>ر.ک: همان</ref>، چگونگی رسیدن به مجهولات از طریق معلومات<ref>ر.ک: همان، ص20</ref>، رسیدن به علم یقینی<ref>ر.ک: همان، ص21</ref>، حالات مختلف مرکب بودن دلیل از مقدمات عقلی و نقلی<ref>ر.ک: همان، ص22</ref> و مفید یقین نبودن دلایل نقلی <ref>ر.ک: همان</ref>، مطرح گردیده است. | باب نخست، به طرح مباحث مربوط به علم و نظر، اختصاص یافته است؛ ازاین‌رو ابتدا به تعریف تصور و تصدیق پرداخته شده<ref>ر.ک: متن کتاب، ص17</ref> و سپس، ضمن اعتراف به وجود تصورات و تصدیقات بدیهی<ref>ر.ک: همان، ص18</ref>، مباحثی همچون تعریف نظر و فکر<ref>ر.ک: همان، ص19</ref>، افاده علم توسط نظر<ref>ر.ک: همان</ref>، چگونگی رسیدن به مجهولات از طریق معلومات<ref>ر.ک: همان، ص20</ref>، رسیدن به علم یقینی<ref>ر.ک: همان، ص21</ref>، حالات مختلف مرکب بودن دلیل از مقدمات عقلی و نقلی<ref>ر.ک: همان، ص22</ref> و مفید یقین نبودن دلایل نقلی <ref>ر.ک: همان</ref>، مطرح گردیده است. | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
باب ششم، به بحث پیرامون جبر و قدر اختصاص یافته<ref>ر.ک: همان، ص83-95</ref> و در باب هفتم، مسئله نبوت، مورد بحث قرار گرفته است. مؤلف پیرامون دین پیامبر(ص)، پیش از بعثت، معتقد است که: «محمد(ص) پیش از نزول وحی پیرو هیچ‌یک از انبیا(ع) نبود؛ زیرا ادیان پیش از دین عیسی(ع)، به‌وسیله دین وی منسوخ شده بود و دین عیسی(ع) هم منقطع گردیده بود؛ چراکه ناقلین آن، به‌خاطر اعتقاد به تثلیث کافر شده بودند و نقلشان فاقد حجیت بود؛ تنها عده بسیار اندکی از مسیحیان بر شریعت حضرت عیسی(ع) باقی مانده و از تثلیث برائت جسته بودند که آنها هم به جهت قلت عدد، نقلشان حجیت نداشت؛ بنابراین پیامبر(ص) پیش از بعثت، بر دین هیچ‌کس نبوده است»<ref>ر.ک: همان، ص111</ref>. | باب ششم، به بحث پیرامون جبر و قدر اختصاص یافته<ref>ر.ک: همان، ص83-95</ref> و در باب هفتم، مسئله نبوت، مورد بحث قرار گرفته است. مؤلف پیرامون دین پیامبر(ص)، پیش از بعثت، معتقد است که: «محمد(ص) پیش از نزول وحی پیرو هیچ‌یک از انبیا(ع) نبود؛ زیرا ادیان پیش از دین عیسی(ع)، به‌وسیله دین وی منسوخ شده بود و دین عیسی(ع) هم منقطع گردیده بود؛ چراکه ناقلین آن، به‌خاطر اعتقاد به تثلیث کافر شده بودند و نقلشان فاقد حجیت بود؛ تنها عده بسیار اندکی از مسیحیان بر شریعت حضرت عیسی(ع) باقی مانده و از تثلیث برائت جسته بودند که آنها هم به جهت قلت عدد، نقلشان حجیت نداشت؛ بنابراین پیامبر(ص) پیش از بعثت، بر دین هیچ‌کس نبوده است»<ref>ر.ک: همان، ص111</ref>. | ||
در باب هشتم، از نفس ناطقه سخن به میان آمده<ref>ر.ک: همان، ص115-125</ref> و در باب نهم، احوال قیامت، مورد بحث قرار گرفته<ref>ر.ک: همان، ص127-143</ref> و آخرین باب، به مسئله مهم امامت و بررسی اقوال مختلف، پیرامون چگونگی نصب امام و وجوب یا عدم وجوب عصمت در او، اختصاص یافته است. از جمله مطالب مطرح‌شده در این باب، عبارت است از: جواز اثبات امامت به‌واسطه نص<ref>ر.ک: همان، ص148</ref>، اعتقاد امامیه به نص پیامبر(ص) بر امامت حضرت علی(ع)<ref>ر.ک: همان، ص149</ref>، افضلیت ابوبکر پس از پیامبر(ص)<ref>ر.ک: همان، ص158</ref>، دلیل امامت امام علی(ع)<ref>ر.ک: همان، ص159</ref> و اتفاق نظر اهل دین بر تعظیم طلحه، زبیر و عایشه<ref>ر.ک: همان، ص160</ref>. | در باب هشتم، از نفس ناطقه سخن به میان آمده<ref>ر.ک: همان، ص115-125</ref> و در باب نهم، احوال قیامت، مورد بحث قرار گرفته<ref>ر.ک: همان، ص127-143</ref> و آخرین باب، به مسئله مهم امامت و بررسی اقوال مختلف، پیرامون چگونگی نصب امام و وجوب یا عدم وجوب عصمت در او، اختصاص یافته است. از جمله مطالب مطرح‌شده در این باب، عبارت است از: جواز اثبات امامت به‌واسطه نص<ref>ر.ک: همان، ص148</ref>، اعتقاد امامیه به نص پیامبر(ص) بر امامت حضرت علی(ع)<ref>ر.ک: همان، ص149</ref>، افضلیت ابوبکر پس از پیامبر(ص)<ref>ر.ک: همان، ص158</ref>، دلیل امامت [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]]<ref>ر.ک: همان، ص159</ref> و اتفاق نظر اهل دین بر تعظیم طلحه، زبیر و عایشه<ref>ر.ک: همان، ص160</ref>. | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== | ||