موسوعة فضائل القرآن الحكيم و خواص سوره و آياته: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'بحرانی، هاشم بن سلیمان' به 'بحرانی، سید هاشم بن سلیمان'
جز (جایگزینی متن - 'رده: 25 مهر الی 24 آبان(97)' به '')
جز (جایگزینی متن - 'بحرانی، هاشم بن سلیمان' به 'بحرانی، سید هاشم بن سلیمان')
خط ۴۷: خط ۴۷:
او درباره سبب تألیف این اثر این‌گونه توضیح می‌دهد: احادیث فراوان و آثار زیادی از فریقین از اهل بیت وحی و علم، درباره فضیلت قرائت قرآن و عظمت آن و ثواب تلاوتش در زمان‌های مختلف وارده شده است؛ همچنین روایاتی درباره خواص سوره‌ها و آیات قرآن و منافع آن، مانند: استشفای به قرآن و جلب رزق و روزی و دوری جستن با قرآن از شرور و آفات و... نقل شده است و ازآنجاکه این روایات و احادیث در کتاب‌های تفسیر و حدیث و غیره پراکنده بودند و مراجعه و دسترسی به آنها سخت و دشوار می‌نمود، من علاقه داشتم این موارد را در کتاب مرتب و مجموعه واحدی گرد آورم تا مراجعه و دسترسی به آنها آسان گردد... در این راستا تمام توانم را در مراجعه به منابع و مصادری که دسترسی به آنها برایم ممکن بود، به‌کار گرفتم تا احادیث و آثار را جمع کنم و نتیجه آن، به‌صورت کتاب حاضر در آمد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/25157/1/8 ر.ک: همان، ص8-9]</ref>.
او درباره سبب تألیف این اثر این‌گونه توضیح می‌دهد: احادیث فراوان و آثار زیادی از فریقین از اهل بیت وحی و علم، درباره فضیلت قرائت قرآن و عظمت آن و ثواب تلاوتش در زمان‌های مختلف وارده شده است؛ همچنین روایاتی درباره خواص سوره‌ها و آیات قرآن و منافع آن، مانند: استشفای به قرآن و جلب رزق و روزی و دوری جستن با قرآن از شرور و آفات و... نقل شده است و ازآنجاکه این روایات و احادیث در کتاب‌های تفسیر و حدیث و غیره پراکنده بودند و مراجعه و دسترسی به آنها سخت و دشوار می‌نمود، من علاقه داشتم این موارد را در کتاب مرتب و مجموعه واحدی گرد آورم تا مراجعه و دسترسی به آنها آسان گردد... در این راستا تمام توانم را در مراجعه به منابع و مصادری که دسترسی به آنها برایم ممکن بود، به‌کار گرفتم تا احادیث و آثار را جمع کنم و نتیجه آن، به‌صورت کتاب حاضر در آمد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/25157/1/8 ر.ک: همان، ص8-9]</ref>.


از جمله منابع این اثر، کتاب «خواص القرآن العظيم و يُسمّی منافع القرآن العظيم» است که منسوب به [[امام جعفر صادق(ع)]] می‌باشد و ازآنجاکه این اثر، مانند سایر مصادر نیست که به‌صورت مستقل وجود داشته باشد، نویسنده در استفاده از این منبع به چاپ مواردی از آن در «مجله علوم حدیث» دانشکده علوم حدیث تهران استناد کرده است و همچنین به مصادری مانند «[[جنة الأمان الواقیة و جنة الإیمان الباقیة المشتهر بالمصباح|جنة الأمان الواقية]]»، معروف به مصباح [[کفعمی، ابراهیم بن علی|کفعمی]] و «[[البرهان في تفسير القرآن]]» [[بحرانی، هاشم بن سلیمان|سید هاشم بحرانی]] که از «خواص القرآن العظيم» نقل حدیث کرده‌اند، رجوع کرده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/25157/1/9 ر.ک: همان، ص9]</ref>.
از جمله منابع این اثر، کتاب «خواص القرآن العظيم و يُسمّی منافع القرآن العظيم» است که منسوب به [[امام جعفر صادق(ع)]] می‌باشد و ازآنجاکه این اثر، مانند سایر مصادر نیست که به‌صورت مستقل وجود داشته باشد، نویسنده در استفاده از این منبع به چاپ مواردی از آن در «مجله علوم حدیث» دانشکده علوم حدیث تهران استناد کرده است و همچنین به مصادری مانند «[[جنة الأمان الواقیة و جنة الإیمان الباقیة المشتهر بالمصباح|جنة الأمان الواقية]]»، معروف به مصباح [[کفعمی، ابراهیم بن علی|کفعمی]] و «[[البرهان في تفسير القرآن]]» [[بحرانی، سید هاشم بن سلیمان|سید هاشم بحرانی]] که از «خواص القرآن العظيم» نقل حدیث کرده‌اند، رجوع کرده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/25157/1/9 ر.ک: همان، ص9]</ref>.


از نکات لازم به ذکر این اثر این است که [[صالحی نجف‌آبادی، عبدالله|عبدالله صالحی نجف‌آبادی]] در آن احادیث صحیح و ضعیف را باهم نقل کرده است و تلاشی در راستای جداسازی روایات صحیح و حسن از ضعیف نکرده است. همچنین به اختلاف نسخه‌ها و متون نیز کاری نداشته و به آن توجه نکرده است، بلکه صرفا با ذکر منبع و مأخذ به ذکر روایت پرداخته و البته برخی اختلافات و موارد دشوار مهم را در حواشی آورده است و انتخاب در موارد اختلاف را هم برعهده خوانندگان اهل علم و فضل گذاشته است. وی در راستای توجیه این کار (جدا نکردن روایات صحیح و غیر صحیح در این باب) به احادیث «من بلغ» استناد کرده و هفت مورد از این روایات را ذکر می‌نماید<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/25157/1/9 ر.ک: همان، ص9-11]</ref>.
از نکات لازم به ذکر این اثر این است که [[صالحی نجف‌آبادی، عبدالله|عبدالله صالحی نجف‌آبادی]] در آن احادیث صحیح و ضعیف را باهم نقل کرده است و تلاشی در راستای جداسازی روایات صحیح و حسن از ضعیف نکرده است. همچنین به اختلاف نسخه‌ها و متون نیز کاری نداشته و به آن توجه نکرده است، بلکه صرفا با ذکر منبع و مأخذ به ذکر روایت پرداخته و البته برخی اختلافات و موارد دشوار مهم را در حواشی آورده است و انتخاب در موارد اختلاف را هم برعهده خوانندگان اهل علم و فضل گذاشته است. وی در راستای توجیه این کار (جدا نکردن روایات صحیح و غیر صحیح در این باب) به احادیث «من بلغ» استناد کرده و هفت مورد از این روایات را ذکر می‌نماید<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/25157/1/9 ر.ک: همان، ص9-11]</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش