۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'الباني، محمد ناصر الدين' به 'البانی، محمد ناصرالدین') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''اقتضاء العلم العمل'''، اثر خطیب بغدادی، با تحقیق محمد ناصرالدین | '''اقتضاء العلم العمل'''، اثر [[خطیب بغدادی، احمد بن علی|خطیب بغدادی]]، با تحقیق [[البانی، محمد ناصرالدین|محمد ناصرالدین البانی]]، کتابی است یک جلدی، به زبان عربی با موضوع اقوال عالمان و روایات اسلامی. نویسنده در این کتاب به بیان اهمیت علم با عمل و نکوهش علم‌آموزی از روی فخرفروشی و به هدف مباهات و یا علم بدون عمل، می‌پردازد. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
پس از مطالبی که در مقدمه کتاب ارائه شده، متن کتاب با بیان سفارش نویسنده کتاب به طالبان علم آغاز می‌شود. سپس روایاتی درباره سؤال در روز قیامت از علم و عمل انسان ارائه می‌شود. پس از آن بیان می‌گردد که انسان، تا وقتی که متعلمی عامل نباشد، عالم نخواهد بود. بعد از این مباحث صحبت از طغیان علم و طغیان مال مطرح می‌شود و پس از آن کلام مالک بن دینار درباره علم. سخن برخی از علمای زاهد در فضیلت علم و عمل به آن، پس از ذکر این مباحث در ا ین کتاب ارائه می‌شود و سپس شعری در فضیلت علم به آن ضمیمه می‌شود. پس از این مباحث، روایت «إني لا أخاف عليكم في ما لا تعلمون و لكن انظروا كيف تعملون في ما تعلمون» می‌آید و سپس چند روایت دیگر با این مضامین که علم باید وسیله و راهی برای عمل باشد. در پایان این بخش از کتاب، زاهد از نگاه امیرالمؤمنین علی(ع) در روایتی (شصت‌وسومین روایت مذکور در کتاب) مطرح می‌شود؛ متن روایت و راویان آن چنین است: «أخبرنا أبوالقاسم عبيدالله بن أحمد بن عثمان الصيرفي، قال: أنا سهل بن أحمد الديباجي، ثنا محمد بن محمد بن الأشعث الكوفي، بمصر، ثنا موسی بن إسماعيل بن موسی بن جعفر بن محمد، قال: حدثني أبي عن أبيه عن جده جعفر بن محمد عن أبيه عن جده علي بن حسين عن أبيه عن علي، قال: «الزاهد عندنا من علم فعمل و من أيقن فحذر، فإن أمسی علی عسر، حمد الله و إن أصبح علی يسر، شكر الله فهذا هو الزاهد»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص13-45</ref>. | پس از مطالبی که در مقدمه کتاب ارائه شده، متن کتاب با بیان سفارش نویسنده کتاب به طالبان علم آغاز می‌شود. سپس روایاتی درباره سؤال در روز قیامت از علم و عمل انسان ارائه می‌شود. پس از آن بیان می‌گردد که انسان، تا وقتی که متعلمی عامل نباشد، عالم نخواهد بود. بعد از این مباحث صحبت از طغیان علم و طغیان مال مطرح می‌شود و پس از آن کلام مالک بن دینار درباره علم. سخن برخی از علمای زاهد در فضیلت علم و عمل به آن، پس از ذکر این مباحث در ا ین کتاب ارائه می‌شود و سپس شعری در فضیلت علم به آن ضمیمه می‌شود. پس از این مباحث، روایت «إني لا أخاف عليكم في ما لا تعلمون و لكن انظروا كيف تعملون في ما تعلمون» می‌آید و سپس چند روایت دیگر با این مضامین که علم باید وسیله و راهی برای عمل باشد. در پایان این بخش از کتاب، زاهد از نگاه [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] در روایتی (شصت‌وسومین روایت مذکور در کتاب) مطرح می‌شود؛ متن روایت و راویان آن چنین است: «أخبرنا أبوالقاسم عبيدالله بن أحمد بن عثمان الصيرفي، قال: أنا سهل بن أحمد الديباجي، ثنا محمد بن محمد بن الأشعث الكوفي، بمصر، ثنا موسی بن إسماعيل بن موسی بن جعفر بن محمد، قال: حدثني أبي عن أبيه عن جده جعفر بن محمد عن أبيه عن جده علي بن حسين عن أبيه عن علي، قال: «الزاهد عندنا من علم فعمل و من أيقن فحذر، فإن أمسی علی عسر، حمد الله و إن أصبح علی يسر، شكر الله فهذا هو الزاهد»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص13-45</ref>. | ||
در این روایت، زاهد، شخصی است که می‌آموزد و به آموخته‌هایش عمل می‌کند. کسی که یقین پیدا می‌کند و از وقوع در اشتباه خودداری می‌ورزد. اگر این شخص با سختی روز را به شب برساند، خدا را ستایس می‌کند و اگر به‌راحتی شب را به روز برساند، خدایش را سپاس می‌گوید. | در این روایت، زاهد، شخصی است که می‌آموزد و به آموخته‌هایش عمل می‌کند. کسی که یقین پیدا می‌کند و از وقوع در اشتباه خودداری می‌ورزد. اگر این شخص با سختی روز را به شب برساند، خدا را ستایس می‌کند و اگر به‌راحتی شب را به روز برساند، خدایش را سپاس می‌گوید. | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
سماعات کتاب، به‌صورت مفصل در صفحات 7 و 8 مقدمه آن ذکر شده است. | سماعات کتاب، به‌صورت مفصل در صفحات 7 و 8 مقدمه آن ذکر شده است. | ||
فهرست مطالب و فهارس فنی کتاب، شامل فهرست احادیث مرفوعه، آثار موقوفه و شاعران در انتهای اثر آمده است. | فهرست مطالب و فهارس فنی کتاب، شامل فهرست احادیث مرفوعه، آثار موقوفه و شاعران در انتهای اثر آمده است. | ||
در ذکر فهارس کتاب، در صفحات انتهایی، در آخرین صفحه اشتباهی رخ داده؛ صفحه‌های 126 و 127 از صفحات فهارس اشتباها جابه‌جا چاپ شده؛ یعنی ابتدا در صفحه 126، یک‌دفعه از صفحه 45 به صفحه 78 می‌رسیم و در صفحه بعدی به‌جای ذکر مطالب از صفحه 100 مطالب صفحات 46 تا 77 کتاب ذکر شده است؛ این نشان‌دهنده این مطلب است که در صفحه فهارس کتاب، ابتدا باید مطالب صفحه 127 می‌آمده و سپس مطالب صفحه 126 و این یعنی جابه‌جایی این دو صفحه با هم. | در ذکر فهارس کتاب، در صفحات انتهایی، در آخرین صفحه اشتباهی رخ داده؛ صفحه‌های 126 و 127 از صفحات فهارس اشتباها جابه‌جا چاپ شده؛ یعنی ابتدا در صفحه 126، یک‌دفعه از صفحه 45 به صفحه 78 می‌رسیم و در صفحه بعدی به‌جای ذکر مطالب از صفحه 100 مطالب صفحات 46 تا 77 کتاب ذکر شده است؛ این نشان‌دهنده این مطلب است که در صفحه فهارس کتاب، ابتدا باید مطالب صفحه 127 می‌آمده و سپس مطالب صفحه 126 و این یعنی جابه‌جایی این دو صفحه با هم. | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۹: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||