الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div class="boxTitle"><big>'''[[دوانی، علی]]'''</big></div>
<div class="boxTitle"><big>'''[[رسولی، سید هاشم|آیت‌الله سید هاشم رسولی محلاتی]]'''</big></div>
[[پرونده:NUR00842.jpg|بندانگشتی|دوانی، علی|175px]]
[[پرونده:NUR00826.jpg|بندانگشتی|رسولی، سید هاشم|175px]]


'''على دوانى''' (۱۳۰۸-۱۳۸۵ق) نویسنده و محقق، مورخ، پژوهشگر معاصر که آثار متعددی در رابطه با تاریخ اسلام نگاشته‌است.
'''سيد هاشم رسولى محلاتى''' (1308-1398ش)، از نويسندگان و مترجمين معاصر، ریاست شورای سیاست گذاری ائمه جمعه کشور (از 1372-1382)، نماینده دومین دوره مجلس خبرگان رهبری از استان تهران، مسئول بخش وجوهات و مسائل شرعی دفتر رهبر معظم رهبری


حدود سال 1322ش در سن 14 سالگی براى تحصيل علوم دينى عازم نجف شد و به مدت پنج سال و نيم در حوزه علميه نجف نزد استادانى چون «شهيد آيت‌الله مدنى»، «آقا شيخ على كاشانى»، «ميرزا محمد اردبيلى»، «محمد غروى»، «آيت‌الله محمدرضا طبسى» و «آيت‌الله حاج ميرزا على فلسفى» تحصيل كرد و كتاب قوانين در علم اصول فقه و جلد نخست شرح لمعه را به پايان رسانيد. در اوايل سال 1327 به دليل كسالت و براى تغيير آب و هوا به كشور بازگشت و ابتدا به زيارت بارگاه حضرت امام على بن موسى الرضا(ع) شتافت و سپس به نهاوند رفت و با دختر مرحوم آيت‌الله احمد آل آقا نهاوندى از سلاله استاد كل [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] ازدواج كرد. استاد دوانى پس از ازدواج براى تكميل تحصيلات خود به قم رفت و در محضر اساتيدى؛ چون [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]]، شهيد آيت‌الله صدوقى، [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] و [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]]، فقه، اصول، تفسير و فلسفه را فرا گرفت و پس از 22 سال دروس حوزوى را به پايان رسانيد.
دوران كودكى تا دوازده سالگى را در محلّات سپرى كرد و تحصيلات ابتدايى را در آن جا نزد برادران مجد كه هر دو معلّم بودند، فرا گرفت. پس از آن به همراه پدر به قم آمد و تا كلاس ششم ابتدايى در مدرسه باقريّه كه در جنوب مدرسه فيضيّه قرار داشت و تحت نظر مرحوم برقعى اداره مى‌شد، تحصيل كرد.


علامه محقق، در طول عمر پربركت خود، 110 جلد كتاب در موضوعاتى چون: اصول اعتقادات، سيره معصومين (علیهم‌السلام)، تاريخ اسلام، فرهنگ و تمدن اسلامی، شرح حال علما و دانشمندان شيعه، نهضت‌هاى اسلامی، داستان‌هاى اسلامی، سفرنامه و مناقب اهل‌بيت(ع)، تأليف، تصنيف، ترجمه و يا تصحيح نمود و صدها مقاله، مصاحبه و سخنرانى در نشريات گوناگون و رسه‌گانه از خود به يادگار گذارد.
سپس در اثر تشويق پدرش به تحصيل علوم اسلامى پرداخت. قسمت‌هاى زيادى از دو جلد شرح لمعه را نزد حضرات آيت‌اللّه شهيد صدوقى و حجّت‌الاسلام شيخ اسداللّه نوراللّهى اصفهانى خواند. قسمت عمده معالم‌الاصول را نيز نزد پدر خواند و بخشى از مطوّل را نزد آيةاللّه [[مطهری، مرتضی|شهيد مطهّرى]] فرا گرفت و نيز قسمت‌هايى از قوانين را از آيت‌اللّه شيخ عبدالجواد اصفهانى و قسمتى از كفايۀ‌الاصول را از آيت‌اللّه مجاهدى تبريزى و قسمت ديگر آن را نزد حضرت آيت‌اللّه سيّد محمدباقرطباطبائى بروجردى بهره برد. سپس در درس خارج فقه و اصول [[خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام]](ره) حاضر شد و بيش‌ترين استفاده درس خارج را، از ايشان برد؛ به طورى كه اغلب درس‌هاى ايشان را مى‌نوشت و نسخه‌هاى دست‌نويس آن‌ها موجود است.


جت‌الاسلام علی دوانی سرانجام پس از یک عمر فعالیت و مجاهدت بی‌وقفه، در شامگاه عید سعید غدیر 1347 قمری، برابر با 18 دی ماه 1385 در سن 77 سالگی به لقاء‌الله پیوست و پس از تشییع با شکوه در صحن عتیق حضرت معصومه(س) در شهر مقدس قم که آرزوی دیرینش بود به خاک سپرده شد.
هم‌چنين حدود هفت سال در درس خارج [[بروجردی، حسین|آيت‌اللّه بروجردى(ره)]] حاضر شد. در اين بين مدّتى در درس تفسير مرحوم استاد [[طباطبایی، محمدحسین|علّامه طباطبائى]] هم حاضر شد و به كمک جمعى از دوستان در استنساخ [[الميزان في تفسير القرآن|تفسير الميزان]] نيز شركت داشت.  


<div class="mw-ui-button">[[دوانی، علی|'''ادامه''']]</div>
همين مسئله سبب شد تا گاه‌گاهى برخى از مسائل پيچيده و غامض تفسيرى را در جلسات خصوصى از ايشان پرسيده، استفاده‌هايى ببرد. تا سالى كه [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام(ره)]] به تركيه تبعيد شد، در جلسات درس فقه و اصول ايشان حضور مى‌يافت و از آن پس در سال 1344ش و پس از تبعيد [[خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام]] به تركيه، ناچار به تهران هجرت كرد و در محلّه درخونگاه تهران اقامت گزيد و در مسجد امام صادق(ع) كه تازه بنا شده بود، به اقامه نماز جماعت و بيان احكام الهى و تشكيل كلاس‌هاى درس براى برادران و خواهران و دانش‌جويان پرداخت. متأسّفانه اين برنامه‌ها با اين‌كه بسيار سودمند و مورد علاقه اهالى محلّ بود، بيش از حدود چهار ماه ادامه نداشت و با فوت پدرش پايان يافت.
 
<div class="mw-ui-button">[[رسولی، سید هاشم|'''ادامه''']]</div>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش