۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
مجاز القرآن؛ خصائصه الفنية و بلاغته العربية (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۲۷
، ۲ دسامبر ۲۰۱۹←گزارش محتوا
جز (جایگزینی متن - 'زبان =عربي' به 'زبان =عربی') |
|||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =4701 | | کتابخانۀ دیجیتال نور =4701 | ||
| کتابخوان همراه نور =03143 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| خط ۴۹: | خط ۵۰: | ||
شیخ عبدالقاهر جرجانی و [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشری]] از دیگر بزرگان این دوره به حساب می‌آیند. جرجانی در این زمینه دارای دو کتاب ارزشمند به نام‌های «[[دلائل الإعجاز في علم المعاني|دلائل الإعجاز]]» و «[[أسرار البلاغة في علم البيان|أسرار البلاغة]]» است. او از مقیدات منطقی و فهم ابتدائی دوری کرده و به شرح و تطبیق نکات ابداعی بلاغت پرداخته است، او مجاز را در دو قسم لغوی و حکمی‌ها همان عقلی برمی‌شمرد و در حدود و استعمال و اراده بین هریک فرق می‌گذارد؛ این تقسیم مبنای علمای بعد از خود همچون [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]] و [[سکاکی، یوسف بن ابی‌بکر|سکاکی]] شد<ref>ر.ک: همان، ص35</ref>. | شیخ عبدالقاهر جرجانی و [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشری]] از دیگر بزرگان این دوره به حساب می‌آیند. جرجانی در این زمینه دارای دو کتاب ارزشمند به نام‌های «[[دلائل الإعجاز في علم المعاني|دلائل الإعجاز]]» و «[[أسرار البلاغة في علم البيان|أسرار البلاغة]]» است. او از مقیدات منطقی و فهم ابتدائی دوری کرده و به شرح و تطبیق نکات ابداعی بلاغت پرداخته است، او مجاز را در دو قسم لغوی و حکمی‌ها همان عقلی برمی‌شمرد و در حدود و استعمال و اراده بین هریک فرق می‌گذارد؛ این تقسیم مبنای علمای بعد از خود همچون [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]] و [[سکاکی، یوسف بن ابی‌بکر|سکاکی]] شد<ref>ر.ک: همان، ص35</ref>. | ||
مؤلف در ادامه به دوره چهارم یعنی مطالعات متأخرین اشاره می‌کند. او ابتدا از استاد خویش، شیخ امین خولی یاد می‌کند که با روشی دقیق این موضوع را در مطالعات قرآنی احیا نمود<ref>ر.ک: همان، ص44</ref>. وی روش او در تفسیر را «موضوعی» ذکر می‌کند. برجسته‌ترین شاگردان نسل اول او در دانشگاه‌های عراق، دکتر احمد عبدالستار جواری و جمیل سعید را نام می‌برد که دنباله‌رو روش استاد خویش بودند. | مؤلف در ادامه به دوره چهارم یعنی مطالعات متأخرین اشاره می‌کند. او ابتدا از استاد خویش، [[امین خولی|شیخ امین خولی]] یاد می‌کند که با روشی دقیق این موضوع را در مطالعات قرآنی احیا نمود<ref>ر.ک: همان، ص44</ref>. وی روش او در تفسیر را «موضوعی» ذکر می‌کند. برجسته‌ترین شاگردان نسل اول او در دانشگاه‌های عراق، دکتر احمد عبدالستار جواری و جمیل سعید را نام می‌برد که دنباله‌رو روش استاد خویش بودند. | ||
===فصل دوم=== | ===فصل دوم=== | ||
| خط ۷۶: | خط ۷۷: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه و متن کتاب. | مقدمه و متن کتاب. | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||