۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ن‌ع' به 'ن‌ع'
جز (جایگزینی متن - 'ن‌گ' به 'ن‌گ') |
جز (جایگزینی متن - 'ن‌ع' به 'ن‌ع') |
||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
| تعداد جلد =3 | | تعداد جلد =3 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =16494 | | کتابخانۀ دیجیتال نور =16494 | ||
| کتابخوان همراه نور =13877 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۹: | ||
[[احسائی، احمد بن زین‌الدین|احسائی]] در این کتاب به رد و پاسخگویی به برخی نظریات [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|محمد بن ابراهیم شیرازی]] ملقب به «[[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]]» پرداخته است. وی گفته که این پاسخها از روی عداوت یا حسد نبوده بلکه از باب روشن شدن حق در مسائلی است که [احسایی معتقد است] [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] آن‌ها را از غیر اهلبیت(ع) اخذ کرده است. احسایی در [[شرح المشاعر|مشاعر]] چنین می‌نویسد: «و اعلم ايها الناظر في كلامی اني اعتقد اني اذا قلت قولا فاني املی علی كاتبين لا يغادران صغيرة و لا کبيرة، فلا تتوهم علی ان بينی و بين المصنف شيئا من عداوة او حقد او حسد او تكبر او شیء هداني الی الرد عليه غير بيان الحق، فاني انا و انت مسئولان، و لا تتوهم انه كما يجوز عليه الغلط و الغفلة تجوز علیّ، لانک اذا تبعت كتبه وجدته يميل في عباراته و اعتقاداته لمثل [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] و عبدالكريم الجيلانی و ابن عطاء الله و اضرابهم»<ref>همان</ref> و تو ای خواننده این سطور، بدان من معتقدم هر کلامی را که می‌گویم، دو کاتبی می‌نویسند که هیچچیز را جا نمی‌اندازند. پس مباد بپنداری که بین من و نویسنده [[شرح المشاعر|مشاعر]] دشمنی یا کینه و حسدی در کار است که باعث شده او را نقد کنم. بدان که هریک از من و تو مسئولیم. همچنین مباد که بپنداری همان‌گونه که او به خطا رفته من هم ممکن است خطا کنم [و هر دوی ما را به یک چوب برانی] چرا که با تحقیق در کتاب‌های او متوجه می‌شوی که وی در عبارات و باورهایش به افرادی چون [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] و عبدالکریم جیلانی و ابن عطاءالله و... گرایش داشته است [ولی من با اعتماد و استناد به کلمات ائمه(ع) سخن می‌گویم و ازاین‌رو کلامم اشتباه نیست زیرا به منبع عصمت برمی‌گردد]. | [[احسائی، احمد بن زین‌الدین|احسائی]] در این کتاب به رد و پاسخگویی به برخی نظریات [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|محمد بن ابراهیم شیرازی]] ملقب به «[[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]]» پرداخته است. وی گفته که این پاسخها از روی عداوت یا حسد نبوده بلکه از باب روشن شدن حق در مسائلی است که [احسایی معتقد است] [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] آن‌ها را از غیر اهلبیت(ع) اخذ کرده است. احسایی در [[شرح المشاعر|مشاعر]] چنین می‌نویسد: «و اعلم ايها الناظر في كلامی اني اعتقد اني اذا قلت قولا فاني املی علی كاتبين لا يغادران صغيرة و لا کبيرة، فلا تتوهم علی ان بينی و بين المصنف شيئا من عداوة او حقد او حسد او تكبر او شیء هداني الی الرد عليه غير بيان الحق، فاني انا و انت مسئولان، و لا تتوهم انه كما يجوز عليه الغلط و الغفلة تجوز علیّ، لانک اذا تبعت كتبه وجدته يميل في عباراته و اعتقاداته لمثل [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] و عبدالكريم الجيلانی و ابن عطاء الله و اضرابهم»<ref>همان</ref> و تو ای خواننده این سطور، بدان من معتقدم هر کلامی را که می‌گویم، دو کاتبی می‌نویسند که هیچچیز را جا نمی‌اندازند. پس مباد بپنداری که بین من و نویسنده [[شرح المشاعر|مشاعر]] دشمنی یا کینه و حسدی در کار است که باعث شده او را نقد کنم. بدان که هریک از من و تو مسئولیم. همچنین مباد که بپنداری همان‌گونه که او به خطا رفته من هم ممکن است خطا کنم [و هر دوی ما را به یک چوب برانی] چرا که با تحقیق در کتاب‌های او متوجه می‌شوی که وی در عبارات و باورهایش به افرادی چون [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] و عبدالکریم جیلانی و ابن عطاءالله و... گرایش داشته است [ولی من با اعتماد و استناد به کلمات ائمه(ع) سخن می‌گویم و ازاین‌رو کلامم اشتباه نیست زیرا به منبع عصمت برمی‌گردد]. | ||
احسایی این کتاب([[شرح المشاعر|مشاعر]]) را به درخواست ملا | احسایی این کتاب([[شرح المشاعر|مشاعر]]) را به درخواست ملا حسین‌علی شبستری شرح کرد.<ref>همان</ref> صالح دباب، در تحقیق این کتاب بر یک نسخه خطی سه‌قسمتی که هر قسمت آن 116 صفحه و به قلم محمد هاشم بوده اعتماد کرده است. تاریخ کتابت این نسخه خطی 1279 ق. ذکر شده.<ref>همان، ص25</ref> از جمله کارهای محقق روی این کتاب، تطبیق با نسخه خطی، ارجاع آیات و روایات به مصادر اصلی و تکمیل و تصحیح آن‌ها، ارائه ترجمه مختصری از صدرا به قلم خودش و شیوه فکری [[احسائی، احمد بن زین‌الدین|شیخ احمد احسائی]] به قلم سید محمد قریشی و... است.<ref>همان</ref> | ||
صالح احمد دباب در مقدمه‌اش بر کتاب از تمامی کسانی که وی را در نگارش و چاپ این اثر یاری کرده‌اند، به‌ویژه شیخ سعید محمد قریشی و شیخ مجتبی طاهر اسماعیل، تشکر کرده است.<ref>همان</ref> | صالح احمد دباب در مقدمه‌اش بر کتاب از تمامی کسانی که وی را در نگارش و چاپ این اثر یاری کرده‌اند، به‌ویژه شیخ سعید محمد قریشی و شیخ مجتبی طاهر اسماعیل، تشکر کرده است.<ref>همان</ref> | ||