۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'یر' به 'یر') |
جز (جایگزینی متن - 'لا' به 'لا') |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
</div> | </div> | ||
'''شیخ شعبان دیوشلی لنگرودی گیلانی''' (1275-1348ق)، فقیه و عالم قرن چهاردهم، گذشته از مقامات علمی، تدریس و امامت، تألیفات، مقامات عالی معنوی داشت و اهل باطن بود. پرهیزگار و صاحب فضل و ادب بود. او عالمی | '''شیخ شعبان دیوشلی لنگرودی گیلانی''' (1275-1348ق)، فقیه و عالم قرن چهاردهم، گذشته از مقامات علمی، تدریس و امامت، تألیفات، مقامات عالی معنوی داشت و اهل باطن بود. پرهیزگار و صاحب فضل و ادب بود. او عالمی جلیلالقدر در اصول و فقه و مردی خوشبیان و خوشسلیقه بود. شناخت کامل از معارف و مردم داشت. بسیار عبادت میکرد و ذکر میگفت؛ بهطوریکه در میان بزرگان، از شدت فضل و تقوا معروف به «سلمان زمان» شده بود. | ||
[[رشتی، حبیبالله|میرزا حبیبالله رشتی]]، از جمله اساتید وی و «حاشیه بر کتاب العروة الوثقی» و «الأصول العملية و القطع و الظن و التعادل و التراجيح»، از جمله آثار اوست. | [[رشتی، حبیبالله|میرزا حبیبالله رشتی]]، از جمله اساتید وی و «حاشیه بر کتاب العروة الوثقی» و «الأصول العملية و القطع و الظن و التعادل و التراجيح»، از جمله آثار اوست. | ||
خط ۱۰۴: | خط ۱۰۴: | ||
==نظر علما درباره شیخ شعبان رشتی== | ==نظر علما درباره شیخ شعبان رشتی== | ||
صاحب کتاب أحسن الوديعة درباره وی مینویسد: «شیخ شعبان رشتی نجفی یکی از مراجع شیعه، عالم کامل، عارف عاقل، فقیه فاضل بود. او ید طولایی در فقه و اصول و معرفت تامه به احکام | صاحب کتاب أحسن الوديعة درباره وی مینویسد: «شیخ شعبان رشتی نجفی یکی از مراجع شیعه، عالم کامل، عارف عاقل، فقیه فاضل بود. او ید طولایی در فقه و اصول و معرفت تامه به احکام رسولالله(ص) داشت. احدی را در علو مقام و جلالت قدر وی شکی نبود. حسنالسیره، صافیالسریره، قائم به امور جمعی از طلاب گیلان و امام جماعت صحن مطهر [[امام على(ع)|حضرت امیر(ع)]] بود». | ||
آیتالله حاج شیخ جعفر شمس گیلانی، از شاگردان [[حائری یزدی، عبدالکریم|آیتالله شیخ عبدالکریم حائری یزدی]]، درباره ایشان چنین گفته است: «در میان عالمان متقی سابق لنگرود، دو نفر از شدت زهد و تقوا و وارستگی و مهذب بودن، در حوزههای علمیه به «سلمان عصر» شهرت داشتند؛ یکی ملا حسن لیلاکوهی و دیگری شیخ شعبان دیوشلی گیلانی بود». | آیتالله حاج شیخ جعفر شمس گیلانی، از شاگردان [[حائری یزدی، عبدالکریم|آیتالله شیخ عبدالکریم حائری یزدی]]، درباره ایشان چنین گفته است: «در میان عالمان متقی سابق لنگرود، دو نفر از شدت زهد و تقوا و وارستگی و مهذب بودن، در حوزههای علمیه به «سلمان عصر» شهرت داشتند؛ یکی ملا حسن لیلاکوهی و دیگری شیخ شعبان دیوشلی گیلانی بود». |
ویرایش