۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - ' | تعداد جلد =' به '| تعداد جلد =') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
[[عطا، مصطفی عبدالقادر]] (محقق) | [[عطا، مصطفی عبدالقادر]] (محقق) | ||
[[ابن‌ملقن، عمر بن علی]] ( | [[ابن‌ملقن، عمر بن علی]] (نویسنده) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =BP 278 /الف2ط2 1385 | | کد کنگره =BP 278 /الف2ط2 1385 | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
در مقدمه محقق، ابتدا پژوهش مختصرى پيرامون اصالت تصوف در اسلام صورت گرفته و ضمن تعريف تصوف و تصوف اصيل در اسلام، به شرح حال | در مقدمه محقق، ابتدا پژوهش مختصرى پيرامون اصالت تصوف در اسلام صورت گرفته و ضمن تعريف تصوف و تصوف اصيل در اسلام، به شرح حال نویسنده و بيان اقدامات تحقيقى صورت‌گرفته در كتاب، پرداخته شده است<ref>مقدمه، ص3-34</ref> | ||
مؤلف در اين كتاب، شرح حال صوفيان را تا قبل از قرن هشتم، به‌صورت الفبايى بيان كرده و فصل آخر كتاب خود را به اولياى قرن هشتم اختصاص داده و شهاب‌الدين قونوى (787ق) را به‌عنوان آخرين صوفى اين قرن مطرح كرده است. مؤلف در ذيل شرح حال صوفيان، علاوه بر ذكر بعضى از عبارات نغز آن‌ها<ref>ر.ک: صفرى فروشانى، نعمت‌الله، 1381، ص73</ref>، به كلام بزرگان، معاصران و مصاحبان و اصحاب در مورد آن شخص، اشاره كرده است. | مؤلف در اين كتاب، شرح حال صوفيان را تا قبل از قرن هشتم، به‌صورت الفبايى بيان كرده و فصل آخر كتاب خود را به اولياى قرن هشتم اختصاص داده و شهاب‌الدين قونوى (787ق) را به‌عنوان آخرين صوفى اين قرن مطرح كرده است. مؤلف در ذيل شرح حال صوفيان، علاوه بر ذكر بعضى از عبارات نغز آن‌ها<ref>ر.ک: صفرى فروشانى، نعمت‌الله، 1381، ص73</ref>، به كلام بزرگان، معاصران و مصاحبان و اصحاب در مورد آن شخص، اشاره كرده است. | ||
به‌عنوان مثال | به‌عنوان مثال نویسنده، كتاب را با شرح حال ابواسحاق ابراهيم بن ادهم آغاز كرده و ضمن ارائه زندگى‌نامه مختصرى از وى، به مصاحبت او با سفيان ثورى و فضيل بن عياض در مكه اشاره كرده است و سپس، كلام بزرگانى همچون ابراهيم بن بشار، سهل بن ابراهيم، ابوعلى شقيق بن ابراهيم بلخى و مصاحبت ايشان با ابراهيم ادهم را متذكر شده است<ref>ر.ک: متن كتاب، ص37-46</ref> | ||
از ديگر صوفيان مذكور در كتاب كه مى‌توان از ايشان نام برد، عبارتند از: ابواسحاق ابراهيم بن احمد خواص كه هم‌عصر جنيد و نورى بود<ref>همان، ص47</ref>؛ ابراهيم بن شيبان حجه قرميسينى كه سه سال با عبدالله مغربى مصاحبت داشت<ref>همان، ص50</ref>؛ ابراهيم بن سعد علوى استاد ابوالحارث اولاسى<ref>همان، ص51</ref>؛ احمد بن ابوحوارى عبدالله بن ميمون ابوالعباس دمشقى كه جنيد لقب ريحانه اهل دمشق را به او داده بود<ref>همان، ص55</ref>؛ ابوحامد احمد بن خضرويه بلخى كه از اكابر خراسان بود<ref>همان، ص58</ref>و... | از ديگر صوفيان مذكور در كتاب كه مى‌توان از ايشان نام برد، عبارتند از: ابواسحاق ابراهيم بن احمد خواص كه هم‌عصر جنيد و نورى بود<ref>همان، ص47</ref>؛ ابراهيم بن شيبان حجه قرميسينى كه سه سال با عبدالله مغربى مصاحبت داشت<ref>همان، ص50</ref>؛ ابراهيم بن سعد علوى استاد ابوالحارث اولاسى<ref>همان، ص51</ref>؛ احمد بن ابوحوارى عبدالله بن ميمون ابوالعباس دمشقى كه جنيد لقب ريحانه اهل دمشق را به او داده بود<ref>همان، ص55</ref>؛ ابوحامد احمد بن خضرويه بلخى كه از اكابر خراسان بود<ref>همان، ص58</ref>و... | ||