۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - '==گزارش محتوا== ' به '==گزارش محتوا== '
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''') |
جز (جایگزینی متن - '==گزارش محتوا== ' به '==گزارش محتوا== ') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
مؤلف، متن كتاب خود را با ارائه تعريفي لغوي و اصطلاحي از علماي عقائد اسلامی در معناي بداء كه در اين متن به ظهور امري كه در ابتدا براي بندگان مخفي بوده است تعريف شده و گمان برخي را كه به شيعه نسبت داده‌اند كه بداءاز منظر شيعه به معناي آشكار شدن امري است كه در ابتدا براي او معلوم نبوده است تعريف كرده‌اند را ردّ نموده و ساحت قدس الهي را از چنين اتهامي منزه دانسته و آن‌گاه با استفاده از آياتي از قرآن كريم (دو آيه 7 و 27 سوره رعد و نيز دو آيه 40 - 38 همان سوره) به تعريف واژگان كليدي كه در فهم آيات مرتبط با معناي بداء دخيل است پرداخته كه آنها عبارتند از: آيه؛ أجل؛ كتاب و يمحو. و در ادامه با تفسير آيات ديگري كه با مبحث فوق مرتبطند بحث را ادامه داده و در بخش بعدي به بررسی «بداء» در مدرسه خلفاء (مذهب اهل سنت) پرداخته و در مقابل اين نظريه بحث «بداء» در مدرسه اهل‌بيت (مذهب شيعه) را تبيين نموده و در پايان به توضيح اثر اعتقاد به بداء پرداخته كه اگر كسي اعتقاد به سعادت و يا شقاوت خود داشت و اعتقادي به مبحث بداء نداشت چه بسا منجر به وسوسه شيطان براي شخص عابد در كوتاهي در عبادت و نااميدي شخص گنه‌كار از توبه و استغفار و بازگشت به سوي خداوند مي‌گردد و [[عسکری، مرتضی|علامه عسكري]] كتاب خود را با بيان همين مبحث به پايان رسانده است. | مؤلف، متن كتاب خود را با ارائه تعريفي لغوي و اصطلاحي از علماي عقائد اسلامی در معناي بداء كه در اين متن به ظهور امري كه در ابتدا براي بندگان مخفي بوده است تعريف شده و گمان برخي را كه به شيعه نسبت داده‌اند كه بداءاز منظر شيعه به معناي آشكار شدن امري است كه در ابتدا براي او معلوم نبوده است تعريف كرده‌اند را ردّ نموده و ساحت قدس الهي را از چنين اتهامي منزه دانسته و آن‌گاه با استفاده از آياتي از قرآن كريم (دو آيه 7 و 27 سوره رعد و نيز دو آيه 40 - 38 همان سوره) به تعريف واژگان كليدي كه در فهم آيات مرتبط با معناي بداء دخيل است پرداخته كه آنها عبارتند از: آيه؛ أجل؛ كتاب و يمحو. و در ادامه با تفسير آيات ديگري كه با مبحث فوق مرتبطند بحث را ادامه داده و در بخش بعدي به بررسی «بداء» در مدرسه خلفاء (مذهب اهل سنت) پرداخته و در مقابل اين نظريه بحث «بداء» در مدرسه اهل‌بيت (مذهب شيعه) را تبيين نموده و در پايان به توضيح اثر اعتقاد به بداء پرداخته كه اگر كسي اعتقاد به سعادت و يا شقاوت خود داشت و اعتقادي به مبحث بداء نداشت چه بسا منجر به وسوسه شيطان براي شخص عابد در كوتاهي در عبادت و نااميدي شخص گنه‌كار از توبه و استغفار و بازگشت به سوي خداوند مي‌گردد و [[عسکری، مرتضی|علامه عسكري]] كتاب خود را با بيان همين مبحث به پايان رسانده است. | ||