۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
دراسات في منهاج السنة لمعرفة ابن تيمية مدخل لشرح منهاج الكرامة (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۲ اوت ۲۰۱۸، ساعت ۲۲:۲۲
، ۱۲ اوت ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'اهل بيت' به 'اهل‌بيت'
جز (جایگزینی متن - '== منابع مقاله == ' به '== منابع مقاله == ') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'اهل بيت' به 'اهل‌بيت') |
||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
در باب چهارم، سخنانى از [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] درباره [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] نقل شده است. او منكر فضائل على(ع) است و اسلام او را رد مى‌كند و منكر صفات و مناقب حضرت شده، حتى سخنانى كه در كتب صحاح و سنن اهل سنت آمده است، همه را كذب و طعن مى‌داند. | در باب چهارم، سخنانى از [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] درباره [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] نقل شده است. او منكر فضائل على(ع) است و اسلام او را رد مى‌كند و منكر صفات و مناقب حضرت شده، حتى سخنانى كه در كتب صحاح و سنن اهل سنت آمده است، همه را كذب و طعن مى‌داند. | ||
فصل پنجم، درباره اقوال [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] نسبت حضرت زهرا(س) و | فصل پنجم، درباره اقوال [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] نسبت حضرت زهرا(س) و اهل‌بيت(ع) است. وى تمام احاديثى كه در شان و فضيلت حضرت زهراست كذب دانسته مانند حديث معروف: «ان الله يغضب لغضبك». | ||
در فصل ششم، مؤلف به دروغ‌هايى كه [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] به اولاد ائمه(ع) و اصحاب آن‌ها وارد كرده، اشاره مى‌كند مانند [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، ابوذر، مالك اشتر، هاشم مرقال، محمد بن ابى‌بكر. | در فصل ششم، مؤلف به دروغ‌هايى كه [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] به اولاد ائمه(ع) و اصحاب آن‌ها وارد كرده، اشاره مى‌كند مانند [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، ابوذر، مالك اشتر، هاشم مرقال، محمد بن ابى‌بكر. | ||
| خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
باب هفتم درباره عقيده [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] نسبت به شيعيان است و اتهاماتى كه به آن‌ها زده است. وى مى‌گويد كه «الرفض» از شرك، الحاد و نفاق مشتق شده است، لكن گاهى بر آن‌ها ظاهر مى‌شود و گاهى مخفى است.(همان، ص464) | باب هفتم درباره عقيده [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] نسبت به شيعيان است و اتهاماتى كه به آن‌ها زده است. وى مى‌گويد كه «الرفض» از شرك، الحاد و نفاق مشتق شده است، لكن گاهى بر آن‌ها ظاهر مى‌شود و گاهى مخفى است.(همان، ص464) | ||
در فصل هشتم، به سخنانى از [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] اشاره شده كه به تعريف از كسانى كه شيعيان و | در فصل هشتم، به سخنانى از [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] اشاره شده كه به تعريف از كسانى كه شيعيان و اهل‌بيت(ع) را مورد ذم قرار داده‌اند، پرداخته است. او از ناصبى‌ها و خوارج دفاع نموده و خلاصه هر كسى كه مخالف شيعيان باشد، با آن‌ها و اعتقادشان موافق است. | ||
باب نهم، به روش‌هايى كه [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] در «منهاج السنة» استفاده نموده، اشاره شده است. مثلا او بين مذاهب خلط نموده، بين كلام اهل سنت و شيعه به معارضه پرداخته، قياس و تنظير غير صحيح انجام داده، بسيارى از حقائق را تكذيب نموده، حقائق تاريخى و ثابت را منكر شده، مغالطه واضح و كذب واضح داشته، در برخى از جاها به طور كلى از بحث خارج شده، دست به سب و شتم زده، خود را به جهالت و عدم فهم زده است و در تمامى اين موارد، مؤلف به نمونه‌ها و مثال‌هايى اشاره كرده است. | باب نهم، به روش‌هايى كه [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] در «منهاج السنة» استفاده نموده، اشاره شده است. مثلا او بين مذاهب خلط نموده، بين كلام اهل سنت و شيعه به معارضه پرداخته، قياس و تنظير غير صحيح انجام داده، بسيارى از حقائق را تكذيب نموده، حقائق تاريخى و ثابت را منكر شده، مغالطه واضح و كذب واضح داشته، در برخى از جاها به طور كلى از بحث خارج شده، دست به سب و شتم زده، خود را به جهالت و عدم فهم زده است و در تمامى اين موارد، مؤلف به نمونه‌ها و مثال‌هايى اشاره كرده است. | ||