رفیعی قزوینی، سید ابوالحسن: تفاوت میان نسخه‌ها

لینک درون متنی
(لینک درون متنی)
خط ۱: خط ۱:
<div class='wikiInfo'>
<div class="wikiInfo">
[[پرونده:NUR05904.jpg|بندانگشتی|رفيعي قزويني، ابوالحسن ]]
[[پرونده:NUR05904.jpg|بندانگشتی|رفيعي قزويني، ابوالحسن ]]
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
|-
|-
! نام!! data-type='authorName'|رفيعي قزويني، ابوالحسن  
! نام!! data-type="authorName" |رفيعي قزويني، ابوالحسن  
|-
|-
|نام های دیگر  
|نام های دیگر  
|data-type='authorOtherNames'|ح‍س‍ي‍ن‍ي‌ ق‍زوي‍ن‍ي‌، اب‍وال‍ح‍س‍ن
| data-type="authorOtherNames" |ح‍س‍ي‍ن‍ي‌ ق‍زوي‍ن‍ي‌، اب‍وال‍ح‍س‍ن


ق‍زوي‍ن‍ي‌، اب‍وال‍ح‍س‍ن‌
ق‍زوي‍ن‍ي‌، اب‍وال‍ح‍س‍ن‌
خط ۱۲: خط ۱۲:
|-
|-
|نام پدر  
|نام پدر  
|data-type='authorfatherName'|
| data-type="authorfatherName" |سید ابراهیم
|-
|-
|متولد  
|متولد  
|data-type='authorbirthDate'|  
| data-type="authorbirthDate" | 1310ق/ 1268ش
|-
|-
|محل تولد
|محل تولد
|data-type='authorBirthPlace'|
| data-type="authorBirthPlace" |قزوین
|-
|-
|رحلت  
|رحلت  
|data-type='authorDeathDate'|  
| data-type="authorDeathDate" | 1353ش تهران
|-
|-
|اساتید
|اساتید
|data-type='authorTeachers'|
| data-type="authorTeachers" |
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
|data-type='authorWritings'|غوصي در بحر معرفت /نوع اثر:کتاب /نقش:نويسنده
| data-type="authorWritings" |غوصي در بحر معرفت /نوع اثر:کتاب /نقش:نويسنده


‏رجعت و معراج : بضميمه هفت مقاله ديگر /نوع اثر:کتاب /نقش:نويسنده
‏رجعت و معراج : بضميمه هفت مقاله ديگر /نوع اثر:کتاب /نقش:نويسنده


 
|- class="articleCode"
|-class='articleCode'
|کد مولف
|کد مولف
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE05904AUTHORCODE
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE05904AUTHORCODE
|}
|}
</div>
</div>
خط ۴۳: خط ۴۲:


==اساتید==
==اساتید==
وی با راهنمایی پدر، در حوزه علمیه قزوین، به تحصیل دانش‎های رایج پرداخت و پس از تحصیل کتب ادبی و بلاغی در مدرسه صالحیه قزوین، سطوح علمی و کتب فقهی و اصولی را نزد فرزانگان قزوین، حاج ملا علی طارمی و آیت‎الله ملا علی‎اکبر تاکستانی آغاز نمود و در سال 1333ق، در حوزه علمیه تهران، به مجلس درس آیت‎الله حاج شیخ عبدالنبی نوری راه یافت و علوم عقلی و عرفانی را از او فرا گرفت و وجود فرزانگان دیگری چون: حاج میرزا مسیح طالقانی، آیت‎الله سید محمد تنکابنی و محمدرضا نوری را هم مغتنم شمرده و دانش فقهی و اصولی خویش را نزد آنان، تکمیل نمود. وی با حضور در مکتب حکیم متأله میرزا حسن کرمانشاهی، حاج فاضل تهرانی شمیرانی، میرزا محمود رضوان قمی، حکیم محمد هیدجی زنجانی، حاج شیخ محمدرضا مسجدشاهی اصفهانی و آقای میرزا هاشم اشکوری در فلسفه و عرفان بهره‎های فراوان برد و علوم ریاضی را از میرزا ابراهیم زنجانی و شیخ علی رشتی آموخت<ref>ر.ک: همان</ref>.
وی با راهنمایی پدر، در حوزه علمیه قزوین، به تحصیل دانش‎های رایج پرداخت و پس از تحصیل کتب ادبی و بلاغی در مدرسه صالحیه قزوین، سطوح علمی و کتب فقهی و اصولی را نزد فرزانگان قزوین، حاج ملا علی طارمی و آیت‎الله ملا علی‎اکبر تاکستانی آغاز نمود و در سال 1333ق، در حوزه علمیه تهران، به مجلس درس آیت‎الله حاج شیخ عبدالنبی نوری راه یافت و علوم عقلی و عرفانی را از او فرا گرفت و وجود فرزانگان دیگری چون: حاج میرزا مسیح طالقانی، [[تنکابنی، محمد بن سلیمان|آیت‎الله سید محمد تنکابنی]] و محمدرضا نوری را هم مغتنم شمرده و دانش فقهی و اصولی خویش را نزد آنان، تکمیل نمود. وی با حضور در مکتب حکیم متأله میرزا حسن کرمانشاهی، حاج فاضل تهرانی شمیرانی، میرزا محمود رضوان قمی، حکیم محمد هیدجی زنجانی، حاج شیخ محمدرضا مسجدشاهی اصفهانی و آقای میرزا هاشم اشکوری در فلسفه و عرفان بهره‎های فراوان برد و علوم ریاضی را از میرزا ابراهیم زنجانی و شیخ علی رشتی آموخت<ref>ر.ک: همان</ref>.


وی در طی آموزش علوم عقلی در حوزه علمیه تهران، در مدرسه صدر ساکن و پس از فراغت از تحصیل به قزوین بازگشت و مدت یک سال در زادگاه خود توقف نمود. وی پس از بازگشت به حوزه تهران در مدرسه عبدالله خان به تدریس کتب فقهی و اصولی چون شرح لمعه و قوانین پرداخت و از تدریس کتب فلسفی غفلت نمی‎ورزد و شرح منظومه حکیم سبزواری و اشارات ابوعلی سینا را تدریس نمود. حوزه درسی وی چنان شهرت یافت که شاگردان مدارس دیگر نیز در درس او حاضر می‎شدند<ref>ر.ک: همان</ref>.
وی در طی آموزش علوم عقلی در حوزه علمیه تهران، در مدرسه صدر ساکن و پس از فراغت از تحصیل به قزوین بازگشت و مدت یک سال در زادگاه خود توقف نمود. وی پس از بازگشت به حوزه تهران در مدرسه عبدالله خان به تدریس کتب فقهی و اصولی چون شرح لمعه و قوانین پرداخت و از تدریس کتب فلسفی غفلت نمی‎ورزد و شرح منظومه حکیم سبزواری و اشارات ابوعلی سینا را تدریس نمود. حوزه درسی وی چنان شهرت یافت که شاگردان مدارس دیگر نیز در درس او حاضر می‎شدند<ref>ر.ک: همان</ref>.


وی در سال 1340ق، به قم مهاجرت نموده و حوزه قم را رونق دوباره بخشید. وی با هجرت به قم، قصد داشت تا هم دانش فقهی و اصولی خویش را در مکتب آیت‎الله حائری به کمال رساند و هم علوم عقلی را در حوزه علمیه قم رواج دهد. لذا به دارالعلم قم هجرت نمود و به تدریس کفایة‎الأصول، رسائل، مکاسب شیخ انصاری، اسفار اربعه و شرح منظومه پرداخت و در محضر فقیه شیخ عبدالکریم حائری یزدی و آیت‎الله شیخ ابوالقاسم کبیر قمی حاضر گردید. وی موردعنایت مؤسس حوزه علمیه قم قرار گرفت و به امر ایشان در ماه رمضان 1344ق در مسجد بالاسر بر کرسی تدریس نشست و همزمان با تدریس، به تحریر تعلیقاتی بر شرح منظومه و رسائل همت گمارد<ref>ر.ک: همان</ref>.
وی در سال 1340ق، به قم مهاجرت نموده و حوزه قم را رونق دوباره بخشید. وی با هجرت به قم، قصد داشت تا هم دانش فقهی و اصولی خویش را در مکتب آیت‎الله حائری به کمال رساند و هم علوم عقلی را در حوزه علمیه قم رواج دهد. لذا به دارالعلم قم هجرت نمود و به تدریس [[كفاية الأصول|کفایة‎الأصول]]، رسائل، مکاسب [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شیخ انصاری]]، اسفار اربعه و شرح منظومه پرداخت و در محضر فقیه [[حائری یزدی، عبدالکریم|شیخ عبدالکریم حائری]] یزدی و آیت‎الله شیخ ابوالقاسم کبیر قمی حاضر گردید. وی موردعنایت مؤسس حوزه علمیه قم قرار گرفت و به امر ایشان در ماه رمضان 1344ق در مسجد بالاسر بر کرسی تدریس نشست و همزمان با تدریس، به تحریر تعلیقاتی بر شرح منظومه و رسائل همت گمارد<ref>ر.ک: همان</ref>.


وی در سال 1348ق با اجازه صریح مراجع تقلید به مقام اجتهاد نائل آمد و علاوه بر آیت‎الله حائری یزدی در قم، آیت‎الله سید ابوالحسن اصفهانی از نجف اشرف و آیت‎الله شیخ محمدرضا مسجدشاهی اصفهانی هم به ایشان اجازه اجتهاد و نقل روایت دادند<ref>ر.ک: همان</ref>.
وی در سال 1348ق با اجازه صریح مراجع تقلید به مقام اجتهاد نائل آمد و علاوه بر [[حائری یزدی، عبدالکریم|آیت‎الله حائری یزدی]] در قم، [[اصفهانی، ابوالحسن|آیت‎الله سید ابوالحسن اصفهانی]] از نجف اشرف و آیت‎الله شیخ محمدرضا مسجدشاهی اصفهانی هم به ایشان اجازه اجتهاد و نقل روایت دادند<ref>ر.ک: همان</ref>.


==شاگردان==
==شاگردان==
شاگردان ایشان عبارتند از آیات عظام و حجج‎اسلام: امام خمینی(ره)، علامه حسن‎زاده آملی، محی‎الدین انواری، سید رضی شیرازی، شاهچراغی، مصطفی امام‎جمعه‎ای، حکیم ذهبی شیرازی، مهدوی کنی، میرزا عبدالحسین ابن‎الدین، سید مهدی کشفی، شیخ شعبان لنگرودی، سید جلال‎الدین آشتیانی، سید محمد یزدی، سید مصطفی خوانساری، شیخ محمد ابن‎الشیخ قمی، سید مرتضی مبرقعی، علاءالدین کرمانشاهی، سید احمد قمی، حاج میرزا محمد ثقفی تهرانی، میرزا حسین نوری، سید محمدرضایی، محمدرضا ربانی تربتی، شیخ محمدحسین اویسی، میرزا ابوالقاسم خرمشاهی، مهدی باقری کنی، دکتر غلامحسین دینانی، امامی کاشانی، شیخ محمدتقی شریعتمداری، نجم‎الدین اعتمادزاده، نظام‎الدین قمشه‎ای، دکتر سید حسین نصر، سید محمدمهدی تقوی، شیخ هادی سلمانی، غلامرضا رضانژاد، سید محسن رفیعی، ذوالمجد طباطبایی، حاج احمد سیاح و سید ابوترب ابوترابی قزوینی<ref>همان</ref>.
شاگردان ایشان عبارتند از آیات عظام و حجج‎اسلام: [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی(ره)]]، [[حسن‌زاده آملی، حسن|علامه حسن‎زاده آملی]]، محی‎الدین انواری، سید رضی شیرازی، شاهچراغی، مصطفی امام‎جمعه‎ای، حکیم ذهبی شیرازی، [[مهدوی کنی، محمدرضا|مهدوی کنی]]، میرزا عبدالحسین ابن‎الدین، سید مهدی کشفی، شیخ شعبان لنگرودی، [[آشتیانی، جلال‌الدین|سید جلال‎الدین آشتیانی]]، سید محمد یزدی، سید مصطفی خوانساری، شیخ محمد ابن‎الشیخ قمی، سید مرتضی مبرقعی، علاءالدین کرمانشاهی، سید احمد قمی، حاج میرزا محمد ثقفی تهرانی، میرزا حسین نوری، سید محمدرضایی، محمدرضا ربانی تربتی، شیخ محمدحسین اویسی، میرزا ابوالقاسم خرمشاهی، مهدی باقری کنی، [[ابراهیمی دینانی، غلامحسین|دکتر غلامحسین دینانی]]، [[امامی کاشانی، محمد|امامی کاشانی]]، شیخ محمدتقی شریعتمداری، نجم‎الدین اعتمادزاده، نظام‎الدین قمشه‎ای، [[نصر، حسین|دکتر سید حسین نصر]]، سید محمدمهدی تقوی، شیخ هادی سلمانی، [[رضانژاد، غلامحسین|غلامرضا رضانژاد]]، سید محسن رفیعی، ذوالمجد طباطبایی، حاج احمد سیاح و سید ابوترب ابوترابی قزوینی<ref>همان</ref>.


==وفات==
==وفات==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش