صفحهٔ اصلی: تفاوت میان نسخه‌ها

صفحهٔ اصلی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۶ ژوئن ۲۰۱۶، ساعت ۲۱:۳۲

۶۷۵ بایت حذف‌شده ، ‏۶ ژوئن ۲۰۱۶

بدون خلاصۀ ویرایش

Hbaghizadeh@noornet.net

۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش

@@ خط ۲۰: / خط ۲۰: @@
   '''[[خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران]]'''
-[[پرونده:NUR00350.jpg|بندانگشتی|خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران|175px]]
+[[پرونده:NUR02135j1.jpg|بندانگشتی|شرح دعاء سحر|175px]]
-'''ولادت'''
+'''معرفی اجمالی'''
+'''شرح دعاء سحر'''، به زبان عربى، اولين اثر نوشتارى امام خمينى(ره) [http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/13815/1/5 مقدمه تحقیق، ص5] بنا بر نقل يكى از شاگردان امام خمينى(آية الله سيد احمد فهرى)، ايشان خودش تصريح كرده است كه شرح دعاى سحر، اولين تأليف من است(ر.ك. شرح دعاى سحر، پيش‌گفتار مترجم، ص 25) و موضوعش شرح و تفسير أخلاقى و عرفانى دعاى سحرهاى ماه مبارك رمضان است. در سال 1347ق(1307ش)، بيش از بيست و هفت بهار از زندگى مؤلّف نگذشته بود كه موفق گرديد كتاب را به إتمام برساند. اين هنگام، أوايل دوره هفت ساله(1347 - 1354ق \ 1307 - 1314ش)، از حضور امام خمينى در دروس عرفانى آية الله شيخ محمد على شاه‌آبادى(ره) در قم بود(فيلسوف فطرت، ص 43 - 44) كه در زندگى معنوى او تأثيرى ژرف و پايدار بر جا نهاد.
-'''حضرت امام خمينى(ره)'''، در روز بيستم جمادى الآخره (روز ولادت فاطمه زهرا(س)) 1320ق، مطابق با 30 شهريور 1281ش و 24 سپتامپر 1902م ديده به جهان گشود.
+نويسنده، با بيان اين نكته كه ادعيه مأثوره از اهل بيت(ع)، يكى از بزرگ‌ترين نعمت‌هاى الهى بر انسان است، تأكيد مى‌كند كه دعا، پيوند معنوى مخلوق به خالق و حلقه وصل عاشق و معشوق است و چون اين مقصود، جز با توجه به معانى و أسرارش حاصل نمى‌شود، به شرح و تفسير آن به‌قدر ميسور پرداختم.[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/13815/2/5 متن کتاب، ص5]
-جد اعلاى او، «سيد حيدر موسوى اردبيلى»، همراه با پدرزن خويش، «مير سيد على همدانى» براى تبليغ دين اسلام و آئين تشيع، در قرن هشتم هجرى از ايران به كشمير هجرت كرد.
+در سرتاسر اين أثر، علاقه وافر امام خمينى به مباحث معنوى
+...[[شرح دعاء السحر|ادامه]]
-پدربزرگ او «سيد احمد» كه براى كسب علم به نجف مشرف شده بود، به دعوت اهالى خمين، وارد ايران شد و در خمين ساكن گرديد.
-پدر بزرگوار امام، «آقا مصطفى» از علما و چهره‌هاى درخشان منطقه خمين بود. او تحصيلات عاليه علوم دينى را در نجف و سامرا به انجام رسانده و پس از بازگشت به خمين، به نشر احكام اسلام، رسيدگى به خواسته‌هاى مردم و حمايت از مظلومان در برابر برخى خوانين ستمگر مى‌پرداخت. وى سرانجام در زمستان 1281ش12/ ذى‌القعده 1320ق، در راه «خمين - اراك» به دست اشرار محلى به شهادت رسيد. بدن مطهر او به نجف اشرف برده شد و در جوار حرم مطهر امير مؤمنان على(ع) آرام گرفت.
-روح‌الله كوچك (حضرت امام) كه در آن زمان، تنها پنج ماه از بهار زندگى‌اش گذشته بود، بعدها با شنيدن ماجراى پدر، شيفته او گرديد و همواره از او ياد مى‌كرد؛ به‌گونه‌اى كه در بزرگ‌سالى براى خود نام خانوادگى «مصطفوى» را برگزيد و در جوانى بعضى نوشته‌هايش را با نام «ابن الشهيد» تمام مى‌كرد..
-از آقا مصطفى شش فرزند به يادگار ماند كه به ترتيب سن عبارتند از: 1. مولود آغاخانم؛ 2. آقا سيد مرتضى (پسنديده)؛ 3. آقا نورالدين (هندى)؛ 4. فاطمه خانم؛ 5. آغازاده خانم؛ 6. آقا روح‌الله (مصطفوى)....[[خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران|ادامه]]