۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'محمد تقى' به 'محمدتقى'
جز (جایگزینی متن - 'محمد حسن' به 'محمدحسن') |
جز (جایگزینی متن - 'محمد تقى' به 'محمدتقى') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
'''سيد مصلح‌الدين مهدوى''' فرزند سيد | '''سيد مصلح‌الدين مهدوى''' فرزند سيد محمدتقى، ملقب به سيد شهاب‌الدين، نحوى اصفهانى از علماى پرهيزگار و اديبى برجسته بود. مادرش دختر علامه فقيد آخوند ملا محمد حسين کرمانى از مدرسان و ائمه جماعت و صاحب مسند قضا بود. | ||
مصلح‌الدين در بامداد 15 محرم الحرام سال 1334ق، در يكى از محلات قديمى اصفهان به نام بيدآباد، در خاندانى بزرگوار و اهل علم، به دنيا آمد. وى در شش سالگى پدر را از دست داد و تحت سرپرستى مادر و برادرانش كه همه اهل علم بودند، تربيت يافت. دوره ابتدايى را در مدارس جديد اقدسيه و گلبهار گذراند. | مصلح‌الدين در بامداد 15 محرم الحرام سال 1334ق، در يكى از محلات قديمى اصفهان به نام بيدآباد، در خاندانى بزرگوار و اهل علم، به دنيا آمد. وى در شش سالگى پدر را از دست داد و تحت سرپرستى مادر و برادرانش كه همه اهل علم بودند، تربيت يافت. دوره ابتدايى را در مدارس جديد اقدسيه و گلبهار گذراند. | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
هم‌زمان با تحصيل علوم جديد، شوق يادگيرى علوم اسلامى وى را به مدارس علميه كشانيد. صرف و نحو، معانى، بيان، فقه و اصول را فراگرفت و سيوطى، [[مغني اللبيب عن كتب الأعاريب|مغنى]] و [[المطول|مطول]] را نزد آقاميرزا محمد على معلم حبيب‌آبادى، مؤلف كتاب گران‌سنگ مكارم‌الآثار، خواند. آشنايى با اين مورخ و دانشمند او را به تاريخ و رجال علاقه‌مند ساخت و سال‌هاى بسيارى از عمر شريف خود را صرف تحقيق در اين باره كرد. از ديگر اساتيد او در آن دوران مى‌توان از آيت‌الله مير سيد حسن مدرسى، مير محمد صادقى، حاج ميرزا محمد باقر امامى، حاج شيخ محمد على کرمانى، شيخ محمدحسن قاضى عسكر، كمال‌الدين خوانسارى در اصفهان، [[تونی، عبدالله بن محمد|شيخ محمد حسين فاضل تونى]] و آيت‌الله سيد محمد كاظم عصار در تهران نام برد. | هم‌زمان با تحصيل علوم جديد، شوق يادگيرى علوم اسلامى وى را به مدارس علميه كشانيد. صرف و نحو، معانى، بيان، فقه و اصول را فراگرفت و سيوطى، [[مغني اللبيب عن كتب الأعاريب|مغنى]] و [[المطول|مطول]] را نزد آقاميرزا محمد على معلم حبيب‌آبادى، مؤلف كتاب گران‌سنگ مكارم‌الآثار، خواند. آشنايى با اين مورخ و دانشمند او را به تاريخ و رجال علاقه‌مند ساخت و سال‌هاى بسيارى از عمر شريف خود را صرف تحقيق در اين باره كرد. از ديگر اساتيد او در آن دوران مى‌توان از آيت‌الله مير سيد حسن مدرسى، مير محمد صادقى، حاج ميرزا محمد باقر امامى، حاج شيخ محمد على کرمانى، شيخ محمدحسن قاضى عسكر، كمال‌الدين خوانسارى در اصفهان، [[تونی، عبدالله بن محمد|شيخ محمد حسين فاضل تونى]] و آيت‌الله سيد محمد كاظم عصار در تهران نام برد. | ||
وى بعدها به مدرسه سعدى، كه در آن وقت زير نظر مرحوم | وى بعدها به مدرسه سعدى، كه در آن وقت زير نظر مرحوم محمدتقى خان صدرى اداره مى‌شد، رفت. ناظم اين مدرسه مرحوم سيد على خان نوربخشى آزاد از شعرا و محترمين اصفهان بود. اين مدرسه معلمان بسيار عالى داشت مثل مرحوم ملا محمد هادى كه از هم‌دوره‌اى‌ها و هم‌درسان آيت‌الله ارباب بود. | ||
مصلح‌الدين در خارج از دبيرستان هم در مدرسه صدر در خدمت بعضى از بزرگان تحصيلاتى كرد و در سال 1315ش به دانشسراى علمى تهران رفت و از محضر اساتيد كسب فيض نمود. او در سال 1316ش به خدمت نظام رفت و افسر وظيفه شد و در پادگان اصفهان به خدمت مشغول گرديد. | مصلح‌الدين در خارج از دبيرستان هم در مدرسه صدر در خدمت بعضى از بزرگان تحصيلاتى كرد و در سال 1315ش به دانشسراى علمى تهران رفت و از محضر اساتيد كسب فيض نمود. او در سال 1316ش به خدمت نظام رفت و افسر وظيفه شد و در پادگان اصفهان به خدمت مشغول گرديد. | ||