الصوت اللغوي في القرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

کتاب دارای مقدمه به قلم نویسنده، محتوای مطالب در شش فصل و یک خاتمه (که نویسنده خلاصه نتایج به دست آمده در فصل‌های کتاب را در آن ذکر کرده است) است. محمد حسین علی صغیر، مجموعاً به هشتاد منبع عربی و لاتین از منابع شیعه و سنی و غیرمسلمانان ارجاع داده است و کتاب‌نامه را در سه قسمت مجزای منابع قدیمی عربی و منابع جدید عربی و ترجمه شده به عربی، منابع لاتین (اجنبی) ذکر کرده است. از جمله منابع عربی قدیمی پس از قرآن کریم، المثل السائر في أدب الكاتب و الشاعر [[ابن اثیر، نصرالله بن محمد|ابن اثیر]]، [[إعجاز القرآن|إعجاز القرآن ابوبکر باقلانی]] ، مقدمه [[ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد|ابن خلدون]] ، [[أسباب حدوث الحروف|أسباب حدوث الحروف القاهره بوعلی سینا]] ، [[البرهان في تفسير القرآن|البرهان في تفسير القرآن سید هاشم بحرانی]] ، [[مجمع البيان في تفسير القرآن|مجمع‌البیان في تفسير القرآن طبرسی]] ، التبيان في تفسير القرآن شیخ طوسی و... است. از منابع جدید، مواهب الرحمن في تفسير القرآن عبدالأعلی موسوی سبزواری، منهاج الصالحين علی حسینی سیستانی، علم اللغة العام فردینان دو سوسور ترجمه یوسف عزیز یوئیک و... را می‌توان نام برد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص205-212</ref>.