۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ')ت' به ') ت') |
جز (جایگزینی متن - '،ز' به '، ز') |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
'''ابن ابى | '''ابن ابى اصبع، زكىّ الدين ابومحمد عبدالعظيم بن عبدالواحد ابن ظافر'''(585 ق1189/م يا 589 ق-23 شوال 654 ق13/ نوامبر 1256 م)، اديب و شاعر مصرى (كتبى،364/2؛مقريزى،401/1؛ ابن تغرى بردى،37/7).ابن صابونى مىنويسد كه ابن ابى اصبع به خط خود براى وى نوشته است كه تولدش در اول محرم 595 ق[3 نوامبر 1198 م]بوده است(ص 14). | ||
وى بر خلاف معمول آن زمان به تحصيل در يك مدرسۀ بخصوص و شاگردى نزد استاد يا استادانى معيّن نپرداخت، بلكه از همان اوان جوانى زندگانى پر تلاش علمى و مطالعات و تحقيقات شبانه روزيش را با بررسى و گزينش آثار گذشتگان و طبقه بندى تأليفات آنان و نقد آگاهانۀ ديدگاههاى معاصران و نشست و برخاست با برگزيدگان ايشان سامان داد(ابن ابى اصبع، بديع،3-4) و به اين وسيله توانست از دانش علما و صاحبنظران گذشته و دانشمندان و ادباى معاصر خود در مناطق مختلف برخوردار گردد. | وى بر خلاف معمول آن زمان به تحصيل در يك مدرسۀ بخصوص و شاگردى نزد استاد يا استادانى معيّن نپرداخت، بلكه از همان اوان جوانى زندگانى پر تلاش علمى و مطالعات و تحقيقات شبانه روزيش را با بررسى و گزينش آثار گذشتگان و طبقه بندى تأليفات آنان و نقد آگاهانۀ ديدگاههاى معاصران و نشست و برخاست با برگزيدگان ايشان سامان داد(ابن ابى اصبع، بديع،3-4) و به اين وسيله توانست از دانش علما و صاحبنظران گذشته و دانشمندان و ادباى معاصر خود در مناطق مختلف برخوردار گردد. | ||
مصر، زادگاه و اقامتگاه وى در طول زندگيش،در آن روزگار، با آنكه از نظر اقتصادى وضع مطلوبى داشت، به سبب رقابتها و كشمكشهاى اميران و جنگهاى داخلى آنان با يكديگر و نيز تأثير جنگهاى صليبى از آرامش و امنيت چندانى برخوردار نبود(مقريزى، 101/1،206؛قس:شرف، مقدمۀ بديع،57 به بعد). | |||
از سوى ديگر، علما و ادبا مورد توجه و حمايت زمامداران قرار داشتند و از مزاياى استثنايى بهرهمند بودند([[ابنکثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]]،16/13)، از اين رو، شعراى آن سامان غالبا در اطراف اميران گرد مىآمدند و با پاداشها و مستمريهاى آنان زندگى را مىگذراندند، اما ابن ابى اصبع، با آنكه شعر نيك مىسرود(ابن صابونى،13؛ ابن تغرى بردى، همانجا) و در بيشتر زمينههاى شعرى، حتى مدح و هجاء، هنر خود را نشان داده (براى نمونه نك:عباسى،18/4؛شرف، مقدمۀ تحرير،30-31؛همو، مقدمۀ بديع،81)،غالبا خويشتن را از اشتغالات دربارى بر كنار مىداشت و بيشتر به تحقيق و تأليف مىپرداخت.شايد به همين سبب است كه در آثار بر جاى مانده از او، مديحه سرايى زيادى ديده نمىشود. | از سوى ديگر، علما و ادبا مورد توجه و حمايت زمامداران قرار داشتند و از مزاياى استثنايى بهرهمند بودند([[ابنکثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]]،16/13)، از اين رو، شعراى آن سامان غالبا در اطراف اميران گرد مىآمدند و با پاداشها و مستمريهاى آنان زندگى را مىگذراندند، اما ابن ابى اصبع، با آنكه شعر نيك مىسرود(ابن صابونى،13؛ ابن تغرى بردى، همانجا) و در بيشتر زمينههاى شعرى، حتى مدح و هجاء، هنر خود را نشان داده (براى نمونه نك:عباسى،18/4؛شرف، مقدمۀ تحرير،30-31؛همو، مقدمۀ بديع،81)،غالبا خويشتن را از اشتغالات دربارى بر كنار مىداشت و بيشتر به تحقيق و تأليف مىپرداخت.شايد به همين سبب است كه در آثار بر جاى مانده از او، مديحه سرايى زيادى ديده نمىشود. |
ویرایش