۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' فى ' به ' في ') |
جز (جایگزینی متن - ' ....<ref>' به '.<ref>') |
||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
باب ابتدايى كه نسبتا باب مفصلى است، در مورد خِلقت پيامبر(ص) مىباشد. مؤلف عقيده دارد كه خلقت روح پيامبر(ص)، در آغاز و پيش از آفرينش عالم و پيش از خلقت حضرت آدم(ع) بوده است. وى در اين زمينه، روايات بسيارى را نقل نموده و توضيح داده است. | باب ابتدايى كه نسبتا باب مفصلى است، در مورد خِلقت پيامبر(ص) مىباشد. مؤلف عقيده دارد كه خلقت روح پيامبر(ص)، در آغاز و پيش از آفرينش عالم و پيش از خلقت حضرت آدم(ع) بوده است. وى در اين زمينه، روايات بسيارى را نقل نموده و توضيح داده است. | ||
نويسنده در اين باب، جملاتى از بزرگان نيز نقل نموده است. به عنوان مثال، براى توضيح حديث «انا اول انبياء خلقا و آخرهم بعثا»، از كلام [[غزالی، محمد بن محمد|امام محمد غزالى]] استفاده شده است | نويسنده در اين باب، جملاتى از بزرگان نيز نقل نموده است. به عنوان مثال، براى توضيح حديث «انا اول انبياء خلقا و آخرهم بعثا»، از كلام [[غزالی، محمد بن محمد|امام محمد غزالى]] استفاده شده است.<ref>متن، ص34</ref>همچنين در اين باب، در مورد وضعيت ظاهرى و شكل و شمايل پيامبر(ص)، رواياتى بيان و شرح شده است. | ||
مؤلف در ابوابى به شرح و توضيح در مورد انگشتر، موى، خضاب كردن، سرمه كشيدن، شمشير، نعلين و عمامه پيامبر(ص) پرداخته است. | مؤلف در ابوابى به شرح و توضيح در مورد انگشتر، موى، خضاب كردن، سرمه كشيدن، شمشير، نعلين و عمامه پيامبر(ص) پرداخته است. | ||
از ديگر ابواب کتاب، بابى است پيرامون لباس پيامبر(ص) | از ديگر ابواب کتاب، بابى است پيرامون لباس پيامبر(ص).<ref>همان، ص117</ref>نويسنده رواياتى را بيان نموده كه لباس حضرت زياد بلند نبود و معمولا ايشان لباس سفيد مىپوشيد كه بسيار تميز و مرتب بود. | ||
از ديگر ابواب کتاب، بابى است در مورد كلام و سخن گفتن آن حضرت | از ديگر ابواب کتاب، بابى است در مورد كلام و سخن گفتن آن حضرت.<ref>همان، ص 303</ref>نويسنده در مجموع، پيرامون سخن و كلام پيامبر(ص) چنين بيان نموده است: پيامبر(ص) از نظر زبان، فصيحترين مردم بوده، كلامش فصحيح، كوتاه، شيرين و دلنشين، داراى حكمت و همراه با منطق بوده است ....<ref>همان، ص304</ref> | ||
هم چنين ذكر شده كه پيامبر(ص) بيشتر سكوت مىكرده و در غير از مواقع نياز، سخنى نمىگفته، آغاز و پايان كلامش با نام خدا بوده، جامع و مفيد سخن مىگفته و در بيان مطالبش عجول نبوده است ....<ref>همان، ص306</ref> | هم چنين ذكر شده كه پيامبر(ص) بيشتر سكوت مىكرده و در غير از مواقع نياز، سخنى نمىگفته، آغاز و پايان كلامش با نام خدا بوده، جامع و مفيد سخن مىگفته و در بيان مطالبش عجول نبوده است ....<ref>همان، ص306</ref> |
ویرایش