الفصل للوصل المدرج في النقل: تفاوت میان نسخه‌ها

آنچه باعث اهميت كتاب مى‌شود، آن است كه نويسنده آن، اولين كسى است كه به بحث و بررسى در زمينه اين موضوع پرداخته است ....<ref>مقدمه محقق، ج1، ص4</ref>

در فصل اول، به تعريف لغوى و اصطلاحى ادراج در حديث، پرداخته شده است. در تعريف اصطلاحى اين واژه، از قول ابن صلاح، ابن دقيق و [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]]، استفاده شده است ....<ref>مقدمه محقق، ج1، ص47</ref>

در فصل دوم، انواع ادراج كه عبارتند از ادراج در متن و ادراج در سند، توضيح داده شده است ....<ref>همان، ص48</ref>

در فصل سوم، به توضيح مراتب ادراج در متن، پرداخته شده است. اين مراتب عبارتند از: ادراج در ابتداى متن (كه نادر مى‌باشد)، ادراج در آخر متن (كه بيشتر موارد را به خود اختصاص داده است) و ادراج در وسط متن (كه قليلا اتفاق مى‌افتد) ....<ref>همان، ص49</ref>

#آنچه از قول افراد بعد از تابعين بوده و به حديث پيامبر(ص) وصل شده است ....<ref>همان، ص51</ref>

فصل پنجم، به بررسى ادراج در سند، اختصاص يافته است. نويسنده اين نوع از ادراج را به چهار قسمت تقسيم كرده و ابن صلاح نيز از او تبعيت نموده است، اما [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] عسقلانى، نوع پنجمى را نيز بدان افزوده است ....<ref>همان، ص55</ref>

#بعضى از روات به جمله مدرج در متن، تصريح كرده و كلام را به قائل آن، اضافه كنند ....<ref>همان، ص58 - 59</ref>

در فصل هفتم، حكم شرعى ادراج، بيان شده است. الحافظ زين‌ الدين عراقى، ادراج عمدى را مطلقا جايز ندانسته، ولى [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] عسقلانى در «النكت» قائل به تفصيل شده است. بدين صورت كه اگر ادراج، دربردارنده حكم شرعى باشد، حرام است، اما اگر به‌گونه تفسير برخى از الفاظ باشد حرام نيست ....<ref>همان، ص60</ref>

در آخرين فصل، به تصنيفات در باب ادراج در حديث، اشاره گرديده است. اثر حاضر، اولين كتابى است در اين موضوع، نگارش يافته است. [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] عسقلانى، اين كتاب را تلخيص كرده و نام «تقريب المنهج بترتيب المدرج» را بر آن نهاده و سپس [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌‌بکر|جلال‌ الدين سيوطى]] كتاب [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] را خلاصه كرده است. كتاب «تسهيل المدرج إلى المدرج» اثر سيد عبدالعزيز عمارى نيز كتاب ديگرى است كه در اين موضوع، نوشته شده است ....<ref>همان، ص61</ref>

در انتهاى مقدمه محقق، به ذكر مصادرى پرداخته شده كه در نوشتن زندگى‌نامه نويسنده، مورد استفاده قرار گرفته است ....<ref>همان، ص62</ref>

#افزودن فهارس فنى به كتاب ....<ref>مقدمه محقق، ص62</ref>