۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
جز (جایگزینی متن - 'اميرالمومنين' به 'اميرالمؤمنين') |
||
خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
در فصل ششم، مؤلف به دروغهايى كه [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] به اولاد ائمه(ع)و اصحاب آنها وارد كرده، اشاره مىكند مانند [[ابنعباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، ابوذر، مالك اشتر، هاشم مرقال، محمد بن ابىبكر. | در فصل ششم، مؤلف به دروغهايى كه [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] به اولاد ائمه(ع)و اصحاب آنها وارد كرده، اشاره مىكند مانند [[ابنعباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، ابوذر، مالك اشتر، هاشم مرقال، محمد بن ابىبكر. | ||
وى درباره حضرت ابوطالب، اسرار بر كفر او دارد و به قول مؤلف كتاب، هيچ دليلى بر اين امر جز بغضى كه نسبت به | وى درباره حضرت ابوطالب، اسرار بر كفر او دارد و به قول مؤلف كتاب، هيچ دليلى بر اين امر جز بغضى كه نسبت به اميرالمؤمنين دارد، وجود ندارد. | ||
باب هفتم درباره عقيده [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] نسبت به شيعيان است و اتهاماتى كه به آنها زده است. وى مىگويد كه «الرفض» از شرك، الحاد و نفاق مشتق شده است، لكن گاهى بر آنها ظاهر مىشود و گاهى مخفى است.(همان، ص464) | باب هفتم درباره عقيده [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] نسبت به شيعيان است و اتهاماتى كه به آنها زده است. وى مىگويد كه «الرفض» از شرك، الحاد و نفاق مشتق شده است، لكن گاهى بر آنها ظاهر مىشود و گاهى مخفى است.(همان، ص464) |
ویرایش