۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>'
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب حاوی اخبار صد وزیر از وزرای حکومت اسلامی است که با معرفی وزیر دولت اموی آغاز و به وزرای دولت سلجوقیان پایان می‌پذیرد <ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص10</ref> | کتاب حاوی اخبار صد وزیر از وزرای حکومت اسلامی است که با معرفی وزیر دولت اموی آغاز و به وزرای دولت سلجوقیان پایان می‌پذیرد<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص10</ref> | ||
مؤلف در نوشتن کتاب، ترتیب زمانی و ترتیب الفبایی را لحاظ نکرده است و این بدین معناست که ترتیب خاصی ندارد<ref>ر.ک: همان، ص20</ref> | مؤلف در نوشتن کتاب، ترتیب زمانی و ترتیب الفبایی را لحاظ نکرده است و این بدین معناست که ترتیب خاصی ندارد<ref>ر.ک: همان، ص20</ref> | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
ایشان در ذیل نام برخی از وزراء، نام ده نفر از کسانی را که دارای تألیف و اثرند و مطالبی از آنها اخذ کرده و در کتاب خود آورده است، می‌آورد. در این میان محقق نام آنها را استخراج و در مقدمه کتاب آورده است<ref>ر.ک: همان، ص16 تا 18</ref> | ایشان در ذیل نام برخی از وزراء، نام ده نفر از کسانی را که دارای تألیف و اثرند و مطالبی از آنها اخذ کرده و در کتاب خود آورده است، می‌آورد. در این میان محقق نام آنها را استخراج و در مقدمه کتاب آورده است<ref>ر.ک: همان، ص16 تا 18</ref> | ||
وی در مواردی مطالبی گفته است که ناقل آن مشخص نیست و آن مطالب را با «حكي»، «يروی»، «يقال» و «قال غیره» مشخص نموده است <ref>ر.ک: همان، ص18</ref> | وی در مواردی مطالبی گفته است که ناقل آن مشخص نیست و آن مطالب را با «حكي»، «يروی»، «يقال» و «قال غیره» مشخص نموده است<ref>ر.ک: همان، ص18</ref> | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
در ابتدای کتاب مقدمه‌ای از محقق آمده است؛ زندگی مؤلف، آثاری که درباره وزراء نوشته شده، مطالبی چند درباره «نكت الوزراء» و شیوه تحقیق کتاب از جمله محتویات آن است. | در ابتدای کتاب مقدمه‌ای از محقق آمده است؛ زندگی مؤلف، آثاری که درباره وزراء نوشته شده، مطالبی چند درباره «نكت الوزراء» و شیوه تحقیق کتاب از جمله محتویات آن است. | ||
مؤلف، در این کتاب، روشی نو را اختیار کرده است که با سایر کتبی که درباره وزراء نوشته شده متفاوت است. ایشان در این اثر، به ذکر اشعار، نمونه‌ای از کلام، فضایل و نکته‌هایی نغز از وزراء پرداخته است <ref>ر.ک: همان، ص19</ref> | مؤلف، در این کتاب، روشی نو را اختیار کرده است که با سایر کتبی که درباره وزراء نوشته شده متفاوت است. ایشان در این اثر، به ذکر اشعار، نمونه‌ای از کلام، فضایل و نکته‌هایی نغز از وزراء پرداخته است<ref>ر.ک: همان، ص19</ref> | ||
کتاب «نكت الوزراء» به لحاظ اینکه حاوی مطالبی از برخی منابع مفقوده است دارای ارزش خاصی است. این اثر، جهت آگاهی از محتوای برخی از آثار چون کتاب «الوزراء»، «فضل من اسمه الفضل»، «التاريخ الناصري» که نزد مؤلف موجود بوده است و اکنون در دسترس نیست، منبعی مناسب است. علاوه بر این، کتاب برای کسانی که بخواهند در مورد دوره‌های آل‌بویه، سلجوقیان و غزنویان تحقیق کنند - با توجه به کمبود منابع در این دوران - می‌تواند منبعی مفید باشد<ref>ر.ک: مقدمه، ص25</ref> | کتاب «نكت الوزراء» به لحاظ اینکه حاوی مطالبی از برخی منابع مفقوده است دارای ارزش خاصی است. این اثر، جهت آگاهی از محتوای برخی از آثار چون کتاب «الوزراء»، «فضل من اسمه الفضل»، «التاريخ الناصري» که نزد مؤلف موجود بوده است و اکنون در دسترس نیست، منبعی مناسب است. علاوه بر این، کتاب برای کسانی که بخواهند در مورد دوره‌های آل‌بویه، سلجوقیان و غزنویان تحقیق کنند - با توجه به کمبود منابع در این دوران - می‌تواند منبعی مفید باشد<ref>ر.ک: مقدمه، ص25</ref> | ||
مؤلف در ابتدای کتاب تأکیدی خاص بر ادب وزراء، تأییدات (فضائل) و نکته‌های آموزنده آنها دارد و از این مقدمه چنین برمی‌آید که وی، کتابش را به وزرایی اختصاص داده که دارای فضایل زیادی در ادب و تبحر خاصی در شعر بوده‌اند، ولی چنین به نظر نمی‌رسد؛ زیرا چه‌بسا دیده می‌شود که او درباره وزیری حرف به میان آورده و فقط به جمله‌ای از وی قناعت کرده است <ref>ر.ک: همان، ص22</ref> | مؤلف در ابتدای کتاب تأکیدی خاص بر ادب وزراء، تأییدات (فضائل) و نکته‌های آموزنده آنها دارد و از این مقدمه چنین برمی‌آید که وی، کتابش را به وزرایی اختصاص داده که دارای فضایل زیادی در ادب و تبحر خاصی در شعر بوده‌اند، ولی چنین به نظر نمی‌رسد؛ زیرا چه‌بسا دیده می‌شود که او درباره وزیری حرف به میان آورده و فقط به جمله‌ای از وی قناعت کرده است<ref>ر.ک: همان، ص22</ref> | ||
برخی از وزرای اسلامی چون علی بن عیسی دارای شهرت نیکو و مشهور به حسن سیاست و تدبیر بوده‌اند که مؤلف به آن اشاره کرده است<ref>همان، ص5 و 6</ref> | برخی از وزرای اسلامی چون علی بن عیسی دارای شهرت نیکو و مشهور به حسن سیاست و تدبیر بوده‌اند که مؤلف به آن اشاره کرده است<ref>همان، ص5 و 6</ref> | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
مؤلف در ذکر اسامی وزراء گاهی نام کامل آنها را آورده و گاهی به کنیه و یا لقبشان اکتفا نموده است<ref>ر.ک: همان، ص21</ref> ایشان در ذکر وزراء، ترتیب خاصی را لحاظ نکرده است؛ لذا اخبار وزیر ابن مقله (ت 328ق) را بر اخبار وزیر قاسم بن عبیدالله (ت 291ق) مقدم کرده است. | مؤلف در ذکر اسامی وزراء گاهی نام کامل آنها را آورده و گاهی به کنیه و یا لقبشان اکتفا نموده است<ref>ر.ک: همان، ص21</ref> ایشان در ذکر وزراء، ترتیب خاصی را لحاظ نکرده است؛ لذا اخبار وزیر ابن مقله (ت 328ق) را بر اخبار وزیر قاسم بن عبیدالله (ت 291ق) مقدم کرده است. | ||
جاجرمی، در ذیل احمد بن ابوبکر گفته است: ایشان آخرین وزیر دوره سامانیان بوده و ذیل ابوالعباس فضل بن علی اسفرایینی گفته است: او اولین وزیر دولت محمود غزنوی است <ref>ر.ک: همان، ص20</ref> | جاجرمی، در ذیل احمد بن ابوبکر گفته است: ایشان آخرین وزیر دوره سامانیان بوده و ذیل ابوالعباس فضل بن علی اسفرایینی گفته است: او اولین وزیر دولت محمود غزنوی است<ref>ر.ک: همان، ص20</ref> | ||
ایشان در کتابش نام چندین نفر از اجمله ابوالحسین بن ابوالبغل، ابوعبدالله جیهانی و ابوالفضل محمد بن عبدالله بلعمی را آورده و به دوره وزارت آنها اشاره نکرده است <ref>ر.ک: همان، ص21</ref> | ایشان در کتابش نام چندین نفر از اجمله ابوالحسین بن ابوالبغل، ابوعبدالله جیهانی و ابوالفضل محمد بن عبدالله بلعمی را آورده و به دوره وزارت آنها اشاره نکرده است<ref>ر.ک: همان، ص21</ref> | ||
جاجرمی نام سه تن از کسانی که جایگاه وزارت داشته‌اند، ولی وزیر نامیده نمی‌شده‌اند را آورده است. ابوالقاسم عبدالعزیز بن یوسف، ابواحمد عبدالرحمان بن فضل شیرازی و علی بن قاسم قاشانی از این دسته اند<ref>ر.ک: همان، ص20</ref> | جاجرمی نام سه تن از کسانی که جایگاه وزارت داشته‌اند، ولی وزیر نامیده نمی‌شده‌اند را آورده است. ابوالقاسم عبدالعزیز بن یوسف، ابواحمد عبدالرحمان بن فضل شیرازی و علی بن قاسم قاشانی از این دسته اند<ref>ر.ک: همان، ص20</ref> | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
ایشان در ترجمه «ابوسعید منصور بن ابوالحسن اهوازی» گفته است: او وزیر یکی از ملوک صغانیه است. این شیوه او در صورتی است که نام پادشاه را نمی‌داند<ref>ر.ک: همان</ref> | ایشان در ترجمه «ابوسعید منصور بن ابوالحسن اهوازی» گفته است: او وزیر یکی از ملوک صغانیه است. این شیوه او در صورتی است که نام پادشاه را نمی‌داند<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
مؤلف به‌خاطر آگاهی متفاوتش از وزراء، درباره یک وزیر یک سطر و درباره دیگری چند صفحه می‌نویسد <ref>ر.ک: همان، ص22</ref> | مؤلف به‌خاطر آگاهی متفاوتش از وزراء، درباره یک وزیر یک سطر و درباره دیگری چند صفحه می‌نویسد<ref>ر.ک: همان، ص22</ref> | ||
جاجرمی کتاب را با عبدالحمید بن یحیی شروع می‌کند و می‌گوید: او وزیر ابوعبدالملک مروان بن محمد بن مروان بن الحکم بن ابوالعاص بود و اولین کسی است که کتابت را در دولت اسلامی پایه‌گذاری کرده است <ref>ر.ک: متن کتاب، ص30</ref> و به وزیری که نام او را نمی‌برد، ولی وی را وزیر در ماوراء‌النهر می‌خواند، خاتمه می‌دهد و درباره او می‌گوید: او از برترین‌های زمان خویش بود. وی شعری دارد که اقسام فصاحت در آن نهفته است<ref>ر.ک: همان، ص191</ref> | جاجرمی کتاب را با عبدالحمید بن یحیی شروع می‌کند و می‌گوید: او وزیر ابوعبدالملک مروان بن محمد بن مروان بن الحکم بن ابوالعاص بود و اولین کسی است که کتابت را در دولت اسلامی پایه‌گذاری کرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص30</ref> و به وزیری که نام او را نمی‌برد، ولی وی را وزیر در ماوراء‌النهر می‌خواند، خاتمه می‌دهد و درباره او می‌گوید: او از برترین‌های زمان خویش بود. وی شعری دارد که اقسام فصاحت در آن نهفته است<ref>ر.ک: همان، ص191</ref> | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== | ||