بهاءالدوله، بهاءالدین بن میرقوام‌الدین: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '</ref>.' به '</ref>'
جز (جایگزینی متن - '<ref>' به '.<ref>')
جز (جایگزینی متن - '</ref>.' به '</ref>')
خط ۴۴: خط ۴۴:




'''بهاء الدوله رازى'''، پزشك و عارف ايرانى در قرن نهم و دهم هجرى است. وى نواده سيد محمد نوربخش (795ق - 869ق) بنيان‌گذار طريقه نوربخشيه بود .<ref>تاريخ دامپزشكى و پزشكى ايران، ج 2، ص 492؛ طرائق الحقائق، ج 3، ص 319</ref>. برخى منابع، نام او را محمدحسين نوربخشى، فرزند قوام الدين، نوشته‌اند .<ref>طب در دوره صفويه، ص 398</ref>.
'''بهاء الدوله رازى'''، پزشك و عارف ايرانى در قرن نهم و دهم هجرى است. وى نواده سيد محمد نوربخش (795ق - 869ق) بنيان‌گذار طريقه نوربخشيه بود .<ref>تاريخ دامپزشكى و پزشكى ايران، ج 2، ص 492؛ طرائق الحقائق، ج 3، ص 319</ref> برخى منابع، نام او را محمدحسين نوربخشى، فرزند قوام الدين، نوشته‌اند .<ref>طب در دوره صفويه، ص 398</ref>


لقب او را نيز بهاء الدين .<ref>تاريخ نظم و نثر در ايران و در زبان فارسى تا پايان قرن دهم هجرى، ج 1، ص 274؛ تاريخ حبيب السير، ج 4، ص 612</ref> و بهاء الدوله .<ref>تاريخ نظم و نثر در ايران و در زبان فارسى تا پايان قرن دهم هجرى، ج 1، ص 400</ref> ثبت كرده‌اند و عنوان كامل او در پايان نسخه خطى «خلاصة التجارب» بهاء الدوله پسر شاه قاسم پسر شمس الدين محمد نوربخشى آمده است.
لقب او را نيز بهاء الدين .<ref>تاريخ نظم و نثر در ايران و در زبان فارسى تا پايان قرن دهم هجرى، ج 1، ص 274؛ تاريخ حبيب السير، ج 4، ص 612</ref> و بهاء الدوله .<ref>تاريخ نظم و نثر در ايران و در زبان فارسى تا پايان قرن دهم هجرى، ج 1، ص 400</ref> ثبت كرده‌اند و عنوان كامل او در پايان نسخه خطى «خلاصة التجارب» بهاء الدوله پسر شاه قاسم پسر شمس الدين محمد نوربخشى آمده است.


شاه قاسم پدر بهاء الدوله علاوه بر مرشدى طريقت خويش، در پزشكى نيز تسلط داشت؛ چنان‌كه بهاء الدوله در «خلاصة التجارب» از وى با عنوان حضرت ياد كرده و درمان‌هايش را متذكر شده است. وى در 927ق، درگذشت .<ref>تاريخ حبيب السير، ج 4، ص 612</ref>. شمس الدين، برادر بهاء الدوله، نيز گاهى به پزشكى مى‌پرداخت.<ref>طب در دوره صفويه، ص 398</ref>.
شاه قاسم پدر بهاء الدوله علاوه بر مرشدى طريقت خويش، در پزشكى نيز تسلط داشت؛ چنان‌كه بهاء الدوله در «خلاصة التجارب» از وى با عنوان حضرت ياد كرده و درمان‌هايش را متذكر شده است. وى در 927ق، درگذشت .<ref>تاريخ حبيب السير، ج 4، ص 612</ref> شمس الدين، برادر بهاء الدوله، نيز گاهى به پزشكى مى‌پرداخت.<ref>طب در دوره صفويه، ص 398</ref>


از تاريخ تولد بهاء الدوله اطلاع دقيقى در دست نيست؛ اگرچه با استناد به سال تأليف مهم‌ترين اثر او، «خلاصة التجارب» مى‌توان او را متولد حوالى 860ق دانست، و همان گونه كه از نسبت او پيداست موطنش رى بوده و پدرش نيز در همان جا به دنيا آمده است .<ref>طب در دوره صفويه، ص 398</ref>.
از تاريخ تولد بهاء الدوله اطلاع دقيقى در دست نيست؛ اگرچه با استناد به سال تأليف مهم‌ترين اثر او، «خلاصة التجارب» مى‌توان او را متولد حوالى 860ق دانست، و همان گونه كه از نسبت او پيداست موطنش رى بوده و پدرش نيز در همان جا به دنيا آمده است .<ref>طب در دوره صفويه، ص 398</ref>


از مطالب خواندمير .<ref>تاريخ حبيب السير، ج 4، ص 612</ref> سفرهايى را كه بهاء الدوله در طول زندگى‌اش انجام داده مى‌توان مشخص كرد. خود او نيز در جاهاى مختلف «خلاصة التجارب» از كاشان، نطنز، اصفهان، هرات و استرآباد ياد مى‌كند. از معلمان و استادان بهاء الدوله اطلاعى نداريم، جز اينكه او به بعضى كارهاى درمانى پدرش (رجوع كنيد به «خلاصة التجارب»، باب دوم) اشاره مى‌كند.
از مطالب خواندمير .<ref>تاريخ حبيب السير، ج 4، ص 612</ref> سفرهايى را كه بهاء الدوله در طول زندگى‌اش انجام داده مى‌توان مشخص كرد. خود او نيز در جاهاى مختلف «خلاصة التجارب» از كاشان، نطنز، اصفهان، هرات و استرآباد ياد مى‌كند. از معلمان و استادان بهاء الدوله اطلاعى نداريم، جز اينكه او به بعضى كارهاى درمانى پدرش (رجوع كنيد به «خلاصة التجارب»، باب دوم) اشاره مى‌كند.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش