۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
در «العين» كلمات بر اساس ترتيبى كه گفتيم، چيده شده‌اند؛ مبناى خليل حروف اصلى كلمه است؛ ولى در اين نوع چينش دو ويژگى ديگر نيز در كتاب مشاهده مى‌شود: | در «العين» كلمات بر اساس ترتيبى كه گفتيم، چيده شده‌اند؛ مبناى خليل حروف اصلى كلمه است؛ ولى در اين نوع چينش دو ويژگى ديگر نيز در كتاب مشاهده مى‌شود: | ||
#ايشان در آغاز هر باب ابتداء كلماتى ثنائى را مى‌آورد؛ سپس كلمات ثلاثى و بعد از آن رباعى و آن‌گاه خماسى را ذكر مى‌كند. | |||
#:مثلاً در باب العين از «عق» شروع مى‌كند تا «عم»، آن گاه ثلاثى‌ها را ذكر مى‌كند؛ مانند: عقر، عقم، سپس رباعى‌ها را؛ مانند: عقرب و در پايان خماسى‌ها را مى‌آورد؛ مانند: قرعبل. | |||
مثلاً در باب العين از «عق» شروع مى‌كند تا «عم»، آن گاه ثلاثى‌ها را ذكر مى‌كند؛ مانند: عقر، عقم، سپس رباعى‌ها را؛ مانند: عقرب و در پايان خماسى‌ها را مى‌آورد؛ مانند: قرعبل. | #هر بابى را كه آغاز مى‌كند تمام وجوه متصور از آن چند حرف را ذكر مى‌كند و اگر در لغت عرب استعمال مى‌شود معناى آن را مى‌گويد. | ||
مثلاً ثنائى‌ها دو وجه بيشتر ندارند مثل «دق» كه وجه ديگر آن «قد» مى‌باشد؛ ولى ثلاثى‌ها شش وجه دارند؛ مثلاً در ماده «ضرب»، رضب، ربض، ضبر، برض و بضر يافت مى‌شود و همين طور در رباعى‌ها و خماسى‌ها وجوه متصور بيشتر مى‌شود كه در اين ميان معناى لغات مستعمل را ذكر مى‌كند و غير آن را رها مى‌كند. | مثلاً ثنائى‌ها دو وجه بيشتر ندارند مثل «دق» كه وجه ديگر آن «قد» مى‌باشد؛ ولى ثلاثى‌ها شش وجه دارند؛ مثلاً در ماده «ضرب»، رضب، ربض، ضبر، برض و بضر يافت مى‌شود و همين طور در رباعى‌ها و خماسى‌ها وجوه متصور بيشتر مى‌شود كه در اين ميان معناى لغات مستعمل را ذكر مى‌كند و غير آن را رها مى‌كند. | ||
| خط ۸۷: | خط ۸۵: | ||
#مقدمه و متن كتاب. | |||
#كتاب فقه اللغه، محمد ملكى نهاوندى،ص54. | |||