۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '،ع' به '، ع') |
جز (جایگزینی متن - '،ا' به '، ا') |
||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
'''تفسير البغوى المسمّى معالم التنزيل''' از مشهورترين و گرانقدرترين تفاسير نقلى (مأثور) اهل سنت محسوب مىگردد. بهرغم مختصر بودنش، پالوده بودن از احاديث موضوع و اسرائيليات غريب و آراى بدعتآميز (نسبت به برخى تفاسير پيش از خود) را از ويژگىهاى مهم آن بر شمردهاند. | '''تفسير البغوى المسمّى معالم التنزيل''' از مشهورترين و گرانقدرترين تفاسير نقلى (مأثور) اهل سنت محسوب مىگردد. بهرغم مختصر بودنش، پالوده بودن از احاديث موضوع و اسرائيليات غريب و آراى بدعتآميز (نسبت به برخى تفاسير پيش از خود) را از ويژگىهاى مهم آن بر شمردهاند. | ||
نويسنده در اين تفسير كه به زبان عربى است، از تفسير [[الكشف و البيان]] [[ثعلبی، احمد بن محمد|ثعلبى]] بسيار متأثر بوده (بلكه اصل اين تفسير و محور آن بوده است) و به نقل مأثورات اكتفا نكرده بلكه وجوه معانى، قراءات، لغات، اعراب، تفسير، | نويسنده در اين تفسير كه به زبان عربى است، از تفسير [[الكشف و البيان]] [[ثعلبی، احمد بن محمد|ثعلبى]] بسيار متأثر بوده (بلكه اصل اين تفسير و محور آن بوده است) و به نقل مأثورات اكتفا نكرده بلكه وجوه معانى، قراءات، لغات، اعراب، تفسير، تأويل، احكام و فقه، حكم و اشارات و نقدهايى بر آراى بدعتآميز و احاديث جعلى تفسير ثعلبى، در آن يافت مىشود. | ||
از [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] پرسيدند: از تفاسير [[الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل و عيون الأقاويل في وجوه التأويل|زمخشرى]] و قرطبى و بغوى كداميك به كتاب خدا و سنت پيامبر(ص) نزديكتر است؟ پاسخ داد:سالمترين آنها از جهت بدعت و احاديث ضعيف، تفسير بغوى است كه گر چه خلاصة تفسير ثعلبى است، بغوى احاديث جعلى و بدعتآميز آن را حذف كرده است. | از [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] پرسيدند: از تفاسير [[الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل و عيون الأقاويل في وجوه التأويل|زمخشرى]] و قرطبى و بغوى كداميك به كتاب خدا و سنت پيامبر(ص) نزديكتر است؟ پاسخ داد:سالمترين آنها از جهت بدعت و احاديث ضعيف، تفسير بغوى است كه گر چه خلاصة تفسير ثعلبى است، بغوى احاديث جعلى و بدعتآميز آن را حذف كرده است. | ||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
[[علاء الدين على بن محمد بغدادى]] معروف به خازن (متوفاى 725ق) كه تفسير بغوى را تلخيص كرده است، علت انتخاب خود را چنين بيان مىكند: «زيرا كتاب معالم التنزيل نوشته علامه جليل، عالم كامل، احياكننده سنت، قدوه و پيشواى امت، ابومحمد حسين بن مسعود بغوى، جزو بهترين و ارزشمندترين تأليفات در تفسير بود. (اين كتاب) جامع آراء صحيحه، عارى از شبهه و تحريف و آراسته به زيور احاديث نبويه و احكام شرعيه بود و در شيواترين عبارات و زيباترين اسلوب شكل گرفته بود؛ از اينرو خواستم تا از گوهرهاى تابناك آن بهره فراوان ببرم». | [[علاء الدين على بن محمد بغدادى]] معروف به خازن (متوفاى 725ق) كه تفسير بغوى را تلخيص كرده است، علت انتخاب خود را چنين بيان مىكند: «زيرا كتاب معالم التنزيل نوشته علامه جليل، عالم كامل، احياكننده سنت، قدوه و پيشواى امت، ابومحمد حسين بن مسعود بغوى، جزو بهترين و ارزشمندترين تأليفات در تفسير بود. (اين كتاب) جامع آراء صحيحه، عارى از شبهه و تحريف و آراسته به زيور احاديث نبويه و احكام شرعيه بود و در شيواترين عبارات و زيباترين اسلوب شكل گرفته بود؛ از اينرو خواستم تا از گوهرهاى تابناك آن بهره فراوان ببرم». | ||
استاد عبدالرزاق مهدى، محقق دار احياء التراث العربيبيروت در مقدمه تفسير بغوى مىنويسد:«اين تفسير از شيواترين كتب تفسيرى به شمار مىرود،نثر آن روان و منسجم است و متضمن احاديثى است كه سند همه آنها صحيح يا حسن است».البته بايد متذكر شد كه احاديث جعلى و ضعيف نيز در اين تفسير به ندرت يافت مىشود، بدينجهت اين تهذيب و تعريفها را بايد به حالت غالبى در نظر گرفت. از اينرو دكتر محمد حسين ذهبى در التفسير و المفسرون مىنويسد: «روى هم | استاد عبدالرزاق مهدى، محقق دار احياء التراث العربيبيروت در مقدمه تفسير بغوى مىنويسد:«اين تفسير از شيواترين كتب تفسيرى به شمار مىرود،نثر آن روان و منسجم است و متضمن احاديثى است كه سند همه آنها صحيح يا حسن است».البته بايد متذكر شد كه احاديث جعلى و ضعيف نيز در اين تفسير به ندرت يافت مىشود، بدينجهت اين تهذيب و تعريفها را بايد به حالت غالبى در نظر گرفت. از اينرو دكتر محمد حسين ذهبى در التفسير و المفسرون مىنويسد: «روى هم رفته، اين تفسير، بهترين و سالمترين تفسير نقلى است كه در دسترس اهل علم قرار دارد». بايد اضافه نمود كه اين مقايسهها در رابطه با تفاسير نقلى اهل سنت صورت گرفته است. | ||
بغوى مقدمهاى بر تفسير خود نگاشته است كه ضمن بيان روش و انگيزه | بغوى مقدمهاى بر تفسير خود نگاشته است كه ضمن بيان روش و انگيزه تأليف، اسانيدى را كه در نقل روايات، اقوال صحابه (غالباً ابن عباس) و تابعين،قرائتها،شأن نزول و مسائل تاريخى، داشته است بيان مىدارد، بههمين جهت در متن تفسير مطالب فوق را بدون ذكر سند مىآورد. و نيز بحثى در فضائل قرآن و تلاوت آن و وعيد بر تفسير به رأى بيان داشته است. | ||
== منابع تفسير == | == منابع تفسير == | ||
خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
روش كلى وى در بيان و شرح آيات به مانند ساير مفسرين است؛ در ابتداى هر سوره، اطلاعات كلى از قبيل نام و وجه آن،محل نزول (مكى و مدنى بودن آن) و تعداد آيات آن، ارائه مىدهد. سپس وارد بخش تفسير آيات مىگردد. | روش كلى وى در بيان و شرح آيات به مانند ساير مفسرين است؛ در ابتداى هر سوره، اطلاعات كلى از قبيل نام و وجه آن،محل نزول (مكى و مدنى بودن آن) و تعداد آيات آن، ارائه مىدهد. سپس وارد بخش تفسير آيات مىگردد. | ||
وى در تفسير هر آيه، نخست به سراغ قرآن رفته است تا آيات مشابه و مفسر آن را بيابد، كه اين | وى در تفسير هر آيه، نخست به سراغ قرآن رفته است تا آيات مشابه و مفسر آن را بيابد، كه اين روش، اصيلترين روش در فهم معانى قرآن است. سپس از احاديث نبوى و آنگاه از اقوال صحابه و تابعان استفاده كرده است. گاه سبب نزول آن را نيز بيان كرده و در صورت لزوم به ريشهيابى واژگان و اعراب و نكات بلاغى و ادبى مربوط به آيه پرداخته است، ولى با كمال اختصار و در عين حال با دقت و ظرافت لازم، از دفع شبهات وارده بر نظم قرآن و غيره نيز غفلت نورزيده است. | ||
مباحث نحوى و ادبى تفسير مختصرى از تفسير ثعلبى و واحدى است. بغوى را امام محدث نيز گفتهاند يعنى عالم به روايت و درايت آن است، اكثر احاديث مرفوعه را در تفسير خود مسند كرده است، و سعى دارد روايات ضعيف و موضوع و باطل را كه پيش از او ثعلبى آورده است،نقل ننمايد. با اينحال روايت ضعيف هم نقل كرده است، گاهى به ضعفش اشاره دارد؛ مانند حديث شماره 38-439-917 و گاهى به ضعف حديث اشاره نمىكند مانند: حديث شماره 17-43-80-119-160-و روايت موضوع و باطل هم در تفسير وى راه پيدا كرده است مانند حديث شماره 580-726-891 كه اكثر در اسباب نزول است. | مباحث نحوى و ادبى تفسير مختصرى از تفسير ثعلبى و واحدى است. بغوى را امام محدث نيز گفتهاند يعنى عالم به روايت و درايت آن است، اكثر احاديث مرفوعه را در تفسير خود مسند كرده است، و سعى دارد روايات ضعيف و موضوع و باطل را كه پيش از او ثعلبى آورده است،نقل ننمايد. با اينحال روايت ضعيف هم نقل كرده است، گاهى به ضعفش اشاره دارد؛ مانند حديث شماره 38-439-917 و گاهى به ضعف حديث اشاره نمىكند مانند: حديث شماره 17-43-80-119-160-و روايت موضوع و باطل هم در تفسير وى راه پيدا كرده است مانند حديث شماره 580-726-891 كه اكثر در اسباب نزول است. | ||
خط ۱۳۱: | خط ۱۳۱: | ||
مشخصات كامل دو نسخه خطى و سال كتابت آنها در مقدمه محقق بيان گشته و در پاورقىها به جزئيات اختلاف آنها اشاره مىشود. | مشخصات كامل دو نسخه خطى و سال كتابت آنها در مقدمه محقق بيان گشته و در پاورقىها به جزئيات اختلاف آنها اشاره مىشود. | ||
اضافه بر تفاسيرى كه بعد از بغوى از اين اثر استفاده نموده يا آن را تلخيص كردهاند، اين تفسير توسط شيخ تاج الدين ابونصر، عبد الوهاب بن محمد حسينى از علماى قرن نهم مختصر شده است. تأليفاتى درباره آن انجام گرفته | اضافه بر تفاسيرى كه بعد از بغوى از اين اثر استفاده نموده يا آن را تلخيص كردهاند، اين تفسير توسط شيخ تاج الدين ابونصر، عبد الوهاب بن محمد حسينى از علماى قرن نهم مختصر شده است. تأليفاتى درباره آن انجام گرفته است، از قبيل 1-البغوى الفراء و تفسيره للقرآن الكريم، محمد ابراهيم شريف، قاهره، دانشكده دارالعلوم دانشگاه قاهره، 1406ق 1986م. | ||
2-البغوى و منهجه في التفسير، عفاف عبدالغفور حميد، مكه مكرمه، دانشكده شريعت، دانشگاه ام القرى، 1400ق رساله فوق ليسانس، چاپ ارشاد، بغداد. | 2-البغوى و منهجه في التفسير، عفاف عبدالغفور حميد، مكه مكرمه، دانشكده شريعت، دانشگاه ام القرى، 1400ق رساله فوق ليسانس، چاپ ارشاد، بغداد. |
ویرایش