إيضاح الفوائد في شرح مشكلات القواعد: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
    جز (جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد')
    خط ۱۶: خط ۱۶:
    [[فخرالمحققین، محمد بن حسن]] (نويسنده)
    [[فخرالمحققین، محمد بن حسن]] (نويسنده)


    [[بروجردی، عبد الرحیم]] (مصحح)
    [[بروجردی، عبدالرحیم]] (مصحح)


    [[اشتهاردی، علی پناه]] (مصحح)
    [[اشتهاردی، علی پناه]] (مصحح)
    خط ۸۳: خط ۸۳:
    از آنجايى كه فاصلۀ 60 سال (699 تا 760 ق) براى اتمام اين دو جلد صحيح بنظر نمى‌رسد و از طرفى با توجه به تاريخ تولد فخر المحقّقين (682 ق) وى حدود 17 سال داشته است و نوشتن کتاب علمى در اين سطح غير متعارف مى‌نمايد بنظر مى‌رسد كه اتمام شرح جلد اوّل قواعد در سال 724 صحيح‌تر باشد.
    از آنجايى كه فاصلۀ 60 سال (699 تا 760 ق) براى اتمام اين دو جلد صحيح بنظر نمى‌رسد و از طرفى با توجه به تاريخ تولد فخر المحقّقين (682 ق) وى حدود 17 سال داشته است و نوشتن کتاب علمى در اين سطح غير متعارف مى‌نمايد بنظر مى‌رسد كه اتمام شرح جلد اوّل قواعد در سال 724 صحيح‌تر باشد.


    کتاب موجود در سال 1387 ق در چاپخانۀ علميّه در قم و به امر آية اللّه عظمى سيد محمود شاهرودى چاپ شده است. گروه تحقيق و نظارت بر انتشار کتاب آقايان سيد حسين موسوى کرمانى، شيخ على پناه اشتهاردى و شيخ عبد الرحيم بروجردى بوده‌اند.
    کتاب موجود در سال 1387 ق در چاپخانۀ علميّه در قم و به امر آية اللّه عظمى سيد محمود شاهرودى چاپ شده است. گروه تحقيق و نظارت بر انتشار کتاب آقايان سيد حسين موسوى کرمانى، شيخ على پناه اشتهاردى و شيخ عبدالرحيم بروجردى بوده‌اند.


    ==نسخه‌ها==
    ==نسخه‌ها==
    خط ۹۰: خط ۹۰:
    علامۀ محقق [[آقا بزرگ تهرانى]] در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]به 4 نسخه از کتاب اشاره نموده است كه عبارتند از:
    علامۀ محقق [[آقا بزرگ تهرانى]] در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]به 4 نسخه از کتاب اشاره نموده است كه عبارتند از:


    1 - نسخه‌اى به خط شيخ عبد السميع اسدى حلى شاگرد احمد بن فهد حلى (م 841 ق) كه در سال 876 ق نگاشته شده است.
    1 - نسخه‌اى به خط شيخ عبدالسميع اسدى حلى شاگرد احمد بن فهد حلى (م 841 ق) كه در سال 876 ق نگاشته شده است.


    2 - نسخۀ مخزن کتابخانۀ آستان قدس رضوى كه به خط ملا عبد اللّه بن على بن سعيد است و در سال 853 ق نگاشته شده است.
    2 - نسخۀ مخزن کتابخانۀ آستان قدس رضوى كه به خط ملا عبداللّه بن على بن سعيد است و در سال 853 ق نگاشته شده است.


    3 - نسخه‌اى كه در بقاياى موقوفۀ شيخ عبد الحسين تهرانى در كربلاء بوده كه به خط نجم الدين محمود بافقى است و در سال 993 ق نگاشته شده است. ([[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]ج 2 ص 497).
    3 - نسخه‌اى كه در بقاياى موقوفۀ شيخ عبدالحسين تهرانى در كربلاء بوده كه به خط نجم الدين محمود بافقى است و در سال 993 ق نگاشته شده است. ([[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]ج 2 ص 497).


    4 - نسخۀ کتابخانۀ[[حسینی عاملی، محمدجواد بن محمد| سيد جواد عاملى]] صاحب [[مفتاح الكرامة في شرح قواعد العلامة|مفتاح الكرامة]] (م 1226 ق) كه در اين نسخۀ کتاب به نام «ثبات الفوائد في شرح إشكالات القواعد» ناميده شده است. ([[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]ج 5 ص 6).
    4 - نسخۀ کتابخانۀ[[حسینی عاملی، محمدجواد بن محمد| سيد جواد عاملى]] صاحب [[مفتاح الكرامة في شرح قواعد العلامة|مفتاح الكرامة]] (م 1226 ق) كه در اين نسخۀ کتاب به نام «ثبات الفوائد في شرح إشكالات القواعد» ناميده شده است. ([[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]ج 5 ص 6).
    خط ۱۰۰: خط ۱۰۰:
    در نگارش کتاب موجود از 9 نسخۀ خطى إيضاح الفوائد و 4 نسخۀ خطى قواعد الأحكام استفاده شده كه به بعضى از آنها اشاره مى‌شود.
    در نگارش کتاب موجود از 9 نسخۀ خطى إيضاح الفوائد و 4 نسخۀ خطى قواعد الأحكام استفاده شده كه به بعضى از آنها اشاره مى‌شود.


    1 - نسخۀ قديمى باارزشى كه در بردارندۀ متن و شرح است، اين نسخه بهترين نسخۀ تصحيح شده و خوش خطترين آنها مى‌باشد و در نگارش کتاب بر آن اعتماد شده است اين کتاب در سال 859 ق بوسيلۀ على بن عبد العزيز استرآبادى نگاشته شد، و متعلق به حاج آقا محمود مرعشى بوده است.
    1 - نسخۀ قديمى باارزشى كه در بردارندۀ متن و شرح است، اين نسخه بهترين نسخۀ تصحيح شده و خوش خطترين آنها مى‌باشد و در نگارش کتاب بر آن اعتماد شده است اين کتاب در سال 859 ق بوسيلۀ على بن عبدالعزيز استرآبادى نگاشته شد، و متعلق به حاج آقا محمود مرعشى بوده است.


    2 - نسخۀ قديمى باارزش كه متعلق به آية اللّه عظمى نجفى مرعشى (قده) بوده و شامل شرح خطبۀ قواعد (جامع الفوائد) است و از اول کتاب تا آخر کتاب وصيت مى‌باشد.
    2 - نسخۀ قديمى باارزش كه متعلق به آية اللّه عظمى نجفى مرعشى (قده) بوده و شامل شرح خطبۀ قواعد (جامع الفوائد) است و از اول کتاب تا آخر کتاب وصيت مى‌باشد.