بابارکن‌الدین شیرازی، مسعود بن عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - 'عبدالرزاق كاشانى' به 'عبدالرزاق كاشانى ')
    جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
    خط ۴۰: خط ۴۰:
    وى از اوان كودكى به عرفان و تصوف گرايش داشت و پس از آن‌كه با احوال عارفان آشنايى يافت، به طريق سير و سلوك گام نهاد.
    وى از اوان كودكى به عرفان و تصوف گرايش داشت و پس از آن‌كه با احوال عارفان آشنايى يافت، به طريق سير و سلوك گام نهاد.


    وى نخست نزد [[عبدالرزاق کاشی، عبدالرزاق بن جلال‎‌الدین|عبدالرزاق كاشانى]] (متوفى 736ق) به تعليم عرفان نظرى و سلوك عملى پرداخت و پس از وى از داوود قيصرى (متوفى 751ق) بهره جست و نزد آن دو «فصوص الحكم» [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] را خواند و نيز در حل مشكلات فصوص، از نعمان خوارزمى كمك گرفت. قديمى‌ترين شرح فارسى «فصوص الحكم» محيى الدّين [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] كه مى‌شناسيم، از آثار بابا ركن الدين است.
    وى نخست نزد [[عبدالرزاق کاشی، عبدالرزاق بن جلال‎‌الدین|عبدالرزاق كاشانى]] (متوفى 736ق) به تعليم عرفان نظرى و سلوك عملى پرداخت و پس از وى از داوود قيصرى (متوفى 751ق) بهره جست و نزد آن دو «فصوص الحكم» [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] را خواند و نيز در حل مشكلات فصوص، از نعمان خوارزمى كمك گرفت. قديمى‌ترين شرح فارسى «فصوص الحكم» محيى الدّين [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] كه مى‌شناسيم، از آثار بابا ركن الدين است.


    او محضر امين بليانى را در شيراز دريافته و از وى به بزرگى ياد كرده و او را «شيخ المشايخ» خوانده است.
    او محضر امين بليانى را در شيراز دريافته و از وى به بزرگى ياد كرده و او را «شيخ المشايخ» خوانده است.