منازل الآخرة: سرنوشت انسان هنگام مرگ و بعد از آن: تفاوت میان نسخه‌ها

در فصل بعدى از منازل برزخ سخن مى‌گويد و چنين خاطرنشان مى‌كند كه: «از لبّ اللباب قطب راوندى نقل شده كه: در خبر است كه مردگان مى‌آيند در هر شب جمعه از ماه رمضان، پس فرياد مى‌كنند هريك از ايشان به آواز گريان كه: اى اهل من! اى فرزندان من! اى خويشان من! مهربانى كنيد به ما به چيزى، خدا رحمت كند شما را، ما را به خاطر بياوريد، فراموش نكنيد ما را، رحم كنيد بر ما و بر غربت ما، پس به‌درستى كه ما مانديم در زندان تنگى و اندوه و زارى و غمى [طولانى] و سختى، پس رحم كنيد بر ما و بخل نكنيد به دعا و صدقه براى ما؛ شايد خدا رحم كند ما را پيش از آنكه شما مانند ما شويد. اى دريغ كه ما توانا بوديم مانند شما، اى بندگان خدا بشنويد سخن ما را و فراموش نكنيد ما را؛ به‌درستى كه اين زيادى‌هاى معاش كه در دست شماست در دست ما بود، ما خرج نكرديم آنها را در راه خدا و منع كرديم حق را، پس گرديد آنها وبال براى ما و منفعت براى ديگران. مهربانى كنيد به ما به يك درهم يا قرص نانى يا پاره‌اى از چيزى» (متن كتاب، ص 47).

قطب راوندى از حضرت صادق(ع) روايت كرده كه: حضرت عيسى(ع) از جبرئيل پرسيد: كى قيامت برپا خواهد شد؟ جبرئيل چون اسم قيامت شنيد، لرزه گرفت او را به‌حدّى كه افتاد و غش كرد، پس چون به حال آمد گفت: يا روح اللّه! نيست مسئول به امر قيامت اعلم از سائل، پس آيه شريفه را كه ذكر شد، خواند» (متن كتاب، ص 60).