شیرازی، سید عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'آقا ضياء الدين عراقى' به 'آقا ضياء الدين عراقى ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type='authorWritings'|[[الامامه و الشیعه]] / نوع اثر: کتاب | |data-type='authorWritings'|[[الامامه و الشیعه]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده | ||
[[پوشش زن از دیدگاه اسلام ]] / نوع اثر: کتاب | [[پوشش زن از دیدگاه اسلام ]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده | ||
[[عمده الوسائل فی الحاشیه علی الرسائل ]] / نوع اثر: کتاب | [[عمده الوسائل فی الحاشیه علی الرسائل ]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مولف | |کد مولف | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
«'''آیت‌الله سيد عبد الله شيرازى'''»، در 13 شعبان 1309ق برابر با 3 اسفند 1271ش، در بيت علم و فضيلت متولد شد پدرش مرحوم آیت‌الله سيد محمد طاهر، فرزند مرحوم آیت‌الله حاج سيد محمد على و مادرش علويه‌اى از خاندان قاضى حسين دزفولى بود. | «'''آیت‌الله سيد عبد الله شيرازى'''»، در 13 شعبان 1309ق برابر با 3 اسفند 1271ش، در بيت علم و فضيلت متولد شد پدرش مرحوم آیت‌الله سيد محمد طاهر، فرزند مرحوم آیت‌الله حاج سيد محمد على و مادرش علويه‌اى از خاندان قاضى حسين دزفولى بود. | ||
وى، دروس مقدمات را در زادگاهش آموخت، سپس در سال 1333ق، براى تحصيل علوم دينى به نجف اشرف رفته و پس از 13 سال اقامت و استفاده از محاضر درسى، در سال 1345ق، به شيراز بازمى‌گردد و مبارزات خود را آغاز مى‌كند، سپس به قم عزيمت كرده و به سفارش حضرت آیت‌الله | وى، دروس مقدمات را در زادگاهش آموخت، سپس در سال 1333ق، براى تحصيل علوم دينى به نجف اشرف رفته و پس از 13 سال اقامت و استفاده از محاضر درسى، در سال 1345ق، به شيراز بازمى‌گردد و مبارزات خود را آغاز مى‌كند، سپس به قم عزيمت كرده و به سفارش حضرت آیت‌الله حائرى يزدى، به مشهد عزيمت مى‌كند و پس از بازگشت دوباره به نجف اشرف و تدريس در آن‌جا، باز به مشهد بازمى‌گردد و فعاليت‌هاى علمى خود را آغاز مى‌كند. | ||
== اساتيد سطح == | == اساتيد سطح == | ||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
3. حاج شيخ محمد حسين نايينى. | 3. حاج شيخ محمد حسين نايينى. | ||
در جريان كشف حجاب، ايشان، به مشهد آمد و با آیت‌الله | در جريان كشف حجاب، ايشان، به مشهد آمد و با آیت‌الله حاج آقا حسين قمى و علماى اعلام مشهد ديدار نمود و پس از رحل اقامت افكندن در مشهد، در شوراى آنها كه در منزل آیت‌الله سيد يونس اردبيلى داير مى‌شد، شركت مى‌جست و پس از كشتار فجيع گوهرشاد و بازداشت علما، ايشان نيز دست‌گير و به تهران اعزام شد. وى، پس از پنج ماه آزاد شد و در فروردين ماه سال 1315 وارد نجف گرديد. | ||
آیت‌الله [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابو الحسن اصفهانى]]، در سال 1323ش، طى يادداشتى ايشان را به‌عنوان شخصى شايسته مرجعيت معرفى نمود و از مردم خواست كه در امور دينى به وى رجوع نمايند و رساله عمليه وى، تحت عنوان«انيس المقلدين»، انتشار يافت.آیت‌الله شيرازى، در جريان نهضت ملى، از اقدامات سياسى آیت‌الله سيد ابو القاسم كاشانى حمايت كرد و در جريان لايحه انجمن‌هاى ايالتى و ولايتى سال 1341 و 15 خرداد 42 به دفاع از حريم دين و روحانيت و [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](قدس سره) برخاست، تا اينكه با اعمال فشار حزب بعث عراق، اين كشور را ترك گفت و روز 10 آذر 1354 به ايران آمد و پس از سفر به قم و شيراز، وارد مشهد شد و به تدريس طلاب و ارشاد مردم پرداخت و درجريان انقلاب اسلامى سال 1357 زمام امور خراسان را به عهده گرفت. | آیت‌الله [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابو الحسن اصفهانى]]، در سال 1323ش، طى يادداشتى ايشان را به‌عنوان شخصى شايسته مرجعيت معرفى نمود و از مردم خواست كه در امور دينى به وى رجوع نمايند و رساله عمليه وى، تحت عنوان«انيس المقلدين»، انتشار يافت.آیت‌الله شيرازى، در جريان نهضت ملى، از اقدامات سياسى آیت‌الله سيد ابو القاسم كاشانى حمايت كرد و در جريان لايحه انجمن‌هاى ايالتى و ولايتى سال 1341 و 15 خرداد 42 به دفاع از حريم دين و روحانيت و [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](قدس سره) برخاست، تا اينكه با اعمال فشار حزب بعث عراق، اين كشور را ترك گفت و روز 10 آذر 1354 به ايران آمد و پس از سفر به قم و شيراز، وارد مشهد شد و به تدريس طلاب و ارشاد مردم پرداخت و درجريان انقلاب اسلامى سال 1357 زمام امور خراسان را به عهده گرفت. | ||